en, iterum exsertat nares; en, arripit audax illa canis, morsuque tenens submergitur una, virtutem dolitura suam nisumque ferocem; namque cruore artus caenoque adspersa palustri umentem in ripam viden ut vix sospes ab imis eluctatur aquis? rursus caput exserit ille; turba petit rursus; cingunt hominesque canesque, densa cohors, terebrantque artus, et in aera tollunt transfixum iaculis seque in sua membra plicantem ; ringitur hic pendens morsusque imitatur inanes. ELEGY. Still the balls ring upon the sun-lit grass, Still the big elms, deep shadowed, watch the play; And ordered game and loyal conflict pass The hours of May. But the game's guardian, mute, nor heeding more What suns may gladden, and what airs may blow, Friend, teacher, playmate, helper, counsellor, Lies resting now. 'Over' they move, as bids their fieldman's art; With shifted scene the strife begins anew; 'Over' we seem to hear him, but his part Is over, too. Dull the best speed, and vain the surest grace- Brimmed hat, and cheering presence, and tried face IN MEMORIAM ROBERTI GRIMSTON, HARROVIENSIS. OBIIT a.d. VII. ID. APRIL. MDCCCLXXXIV. Ulmi despiciunt, umbrosa cacumina, ludos; sole nitens resonat caespes ut ante pilis, ordine qua iusto, Mai patientibus horis, proelia dant strictae non inimica manus. at custos ludi, nil curans amplius herbam qui sol laetificet, quae tremat aura polo, dux idem et monitor, socius, collusor, amicus, mutus in obscura nunc requiescit humo. 'ite'-locos mutant, campestri ut convenit arti, in se versa redit pugna novatque vices: 'ite'-sonat monitus tamquam vox ipsius essetmutantur partes, egit at ille suas. nil quamvis certae pollebat gratia dextrae, irrita res visa est spernere calce solum, donec per medios petasum vultusque probati vim recreaturos sensimus ire ducis. He swayed his realm of grass, and planned, and wrought; He found, behind first failure, more success; Or, standing at our hard-fought game, would look, Well played. His life was honester than ours; No earthly umpire speaks his grave above; And thanks are dumb, and praise is all too late; That worth and truth, that manhood and that love Are hid, and wait. Sleep gently, where thou sleepest, dear old friend; What more thou hast ! E. E. BOWEN. mente cavens manibusque suae, rex caespitis, herbae, quos temere ingressos vidit, abegit agro; qui pro discipulis, fungi modo posset amici munere, vel servi lene putabat opus. prima spe lapsos nil se non posse docebat, cui potior segni strenuus arte labor : nec minus aptus erat puerilia corda regendo flectere quo voluit quam dare promptus opem. lusimus-adstabat, dum robore nitimur aequo, spe tacita patiens semianimisve metu, donec anhelata est tremulis vox mascula labris, suppresso quamvis murmure, laeta tamen, 'euge!' nec illa senis vox moribus absona, cui mens recta magis nostra simpliciorque fides: nos ubi consulimus, res ille industrius egit; nostra ubi vox haeret, noverat ille loqui: nil stirps illa rudis speciosi floris habebat, utpote de quercus robore caesa mero. arbiter haud mortalis agit de manibus illis; surdaque fit cineris gratia, serus honos: sed virtus, sed amor, sed mens ea conscia veri, sed probitas nondum fine potita latet. blandam, care senex, dormis ubi, carpe quietem ; temporis, a, lepidi, si potes, acta refer : at meliorque fides amor et sublimior istic te maneant, si quid pluris ademptus habes. |