Het percentage geslaagden van het aantal geëxamineerden bedraagt dus 73.4 pCt. tegen 79.2 pCt. in het voorgaande jaar. De candidaten volgens programma C waren allen in het bezit van diploma B; terwijl van de geëxamineerden volgens programma B er slechts 11 diploma A hadden verkregen.

Onder de geëxamineerde candidaten waren 8 nietgeslaagden van vorige examens en wel 5 voor A en 3 voor B.

Keuring der candidaten.

Blijkens bovenstaande werd één candidaat geneeskundig afgekeurd, terwijl de overigen aan de voorgeschreven eischen voor de gehoorscherpte voldeden.

Opmerkingen omtrent verschillende vakken.

Talen. In de Engelsche taal zijn 38 en in de Duitsche taal 2 candidaten geëxamineerd.

Hoewel in dit zittingjaar aan sommige candidaten daarvoor een voldoend cijfer kon worden toegekend, zoo was de kennis hiervan over het algemeen onbevredigend te noemen. Zelfs de kennis van de Nederlandsche taal liet vooral van de candidaten voor diploma A en eenigen voor diploma B nog al te wenschen over. Wis-, Natuur- en Werktuigkunde. Hoewel ook dit jaar in deze vakken eenige vooruitgang op te merken is, schijnen zij toch voor velen moeielijkheden op te leveren. De kennis hiervan loopt bij de verschillende candidaten zeer uiteen. Duidelijk is het te bemerken wie hunner genoegzaam elementair onderwijs genoten hebben; aan weinigen kon daarom voor alle deze drie vakken een voldoend cijfer toegekend worden.

Stoomwerktuigkunde. Over het algemeen was de kennis in dit leervak van de candidaten voor diploma A en B minder dan in het voorgaande zittingjaar. Van de 47 candidaten, welke daarvoor geëxamineerd zijn, hebben 10 geen voldoende cijfer kunnen behalen en werden op grond daarvan afgewezen. De candidaten voor programma C behaalden allen voldoende cijfers. Omtrent het werkteekenen is bepaald vooruitgang waar te nemen. Opmerkingen van algemeenen aard.

Ofschoon het aantal candidaten, dat zich dit jaar heeft aangemeld, grooter is dan in 1896, is het nog altijd gering te noemen in vergelijking van de sterkte van het machinisten personeel der stoomschepen onder Nederlandsche vlag.

Het komt de Commissie voor dat meer en meer de urgentie

op den voorgrond treedt om de examens verplichtend te stellen en zij koestert de verwachting dat het in de memorie van antwoord op het voorloopig verslag over Hoofdstuk IX der Staatsbegrooting van 1893 in uitzicht gestelde wetsontwerp betreffende deze aangelegenheid eerlang in behandeling zal komen. De gestelde eischen voor den vaartijd tot toelating tot het examen voor diploma C (eerste machinist op alle koopvaardijschepen, dus ook op passagiersschepen) schijnt een beletsel voor velen te zijn om aan dit examen te kunnen deelnemen. Wij vestigen de aandacht van Uwe Excellentie op de wenschelijkheid om hierin eene wijziging te brengen zonder echter te kort te doen aan de waarborgen, die ten opzichte van de praktijk van het vak gesteld moeten worden.

Afgescheiden van het al of niet tot stand komen eener wettelijke regeling mag naar het oordeel onzer Commissie met eene herziening der examen-programma's niet langer gedraald worden, opdat deze verband blijven houden met den vooruitgang in de techniek en het toenemen van het aantal gecompliceerde werktuigen zelfs aan boord van vrachtstoomers.

Meermalen werd in de jaarverslagen dezer Commissie gewezen op de wenschelijkheid ook te Amsterdam een herhalingscursus voor scheepsmachinisten in het leven te roepen. Thans wordt door de commissie van toezicht op het Middelbaar Onderwijs in die gemeente in haar verslag over 1896 mede op die leemte gewezen.

Wij vertrouwen dat het bestuur der Hoofdstad hierdoor geleid zal worden om in navolging van Rotterdam aan het tot stand komen dezer zoo noodzakelijke inrichting in het belang van de scheepvaart krachtig de hand te slaan.

Onze Commissie was zeer ingenomen met de nette uitvoering en doelmatige inrichting van de nieuwe diploma's.

De aan dit verslag gehechte staat geeft Uwe Excellentie een overzicht van de herkomst, opleiding en laatsten werkkring der candidaten.

De Commissie betuigt U ten slotte haren dank voor het in haar gestelde vertrouwen.

Namens de Commissie,

J. J. STOOKER, Voorzitter.
J. C. GRAUE, Secretaris.

Onderzoek naar een zeeramp in Engeland.

Als één voorbeeld uit vele ontleenen we aan de Shipping Gazette de uitkomsten van een onderzoek, door de „Board of Trade" ingesteld naar de oorzaken, waardoor het Engelsche stoomschip Rutherglen verloren ging. Het is een van die gevallen, waarin aan niemand wettelijk de schuld werd gegeven, maar de ramp toch had voorkomen kunnen worden door het in acht nemen van de noodige technische voorzorgen.

De Rutherglen was een stalen stoomschip van ruim 1600 ton (na de gebruikelijke reducties). Het vertrok den 26 October van New-York met eene lading van omstreeks 3400 ton verschillende soorten van graan. Den 7 November kreeg het schip een weinig slagzijde naar bakboord; deze werd den 8en grooter en dien dag, omstreeks den middag, brak een zware zee over het schip, waardoor het nog verder overhelde en er veel water in de machinekamer kwam. Den volgenden morgen omstreeks half acht, kwam de bark Hermanos in het zicht en, daar zoowel de slagzijde als het water in de machinekamer nog waren toegenomen, werd besloten het schip te verlaten, om het leven der opvarenden te redden. Dit geschiedde zonder ongelukken. Bij het onderzoek werd het volgende bevonden:

Toen het schip New-York verliet, was het in goeden, zeewaardigen staat, wat betreft de romp en de uitrusting, terwijl de lading naar behooren gestuwd was. Het vrijboord was belangrijk grooter dan door de voorschriften wordt verlangd. Uit de getuigenis, betreffende de stabiliteit, afgelegd door den teekenaar van den bouwmeester, bleek dat, zooals het schip geladen was, de hoogte van het metacentrum 5, Eng. duim (ruim 13 CM.) had bedragen; hij vond deze hoogte gering en het Hof was van oordeel, dat zij onvoldoende was, met het oog op de soort van lading en voor een winterreis over den Atlantischen Oceaan.

De reeders hadden geen stabiliteitskrommen of tabellen ont

vangen; uit de verklaringen bleek, dat het geen algemeene gewoonte bij de scheepsbouwmeesters was aan de reeders dergelijke inlichtingen te verschaffen. Indien deze verklaringen juist waren, vond het Hof het zeer te betreuren, dat het niet verplicht was gesteld in alle gevallen aan den gezag voerder, die met een schip moet varen, deze hoogst belangrijke gegevens te verstrekken. Hoewel het zeer waarschijnlijk is, dat de volle beteekenis er van niet altijd zou worden gevoeld en misschien het toepassen van de tabellen op de verschillende toestanden bij uiteenloopende ladingen lastige berekeningen zou vereischen, die buiten het kader vallen van de gewone plichten van den gezagvoerder, zou toch de algemeene strekking van zulke gegevens door elken intelligenten gezagvoerder zeer gemakkelijk begrepen worden.

van

was.

In het onderhavige geval was het schip beladen onder toezicht een surveyor" van veel ondervinding, die in zijn rapport verklaarde, dat de gezag voerder alles had verstrekt, wat noodig Inien bij de inlichtingen, door den gezag voerder verstrekt, ook gegevens waren geweest betreffende de stabiliteit, dan zou het den surveyor dadelijk opgevallen zijn, dat de hoogte van het metacentrum te klein was en dat hierin voorzien moest worden.

Zelfs indien de gezagvoerder geen deskundigen raadgever had gehad, maar op zijn eigen oordeel had moeten afgaan, dan zou de wetenschap, dat de hoogte van het metacentrum slechts 5 Eng. duim bedroeg, hem gewaarschuwd hebben, dat hij een winterreis ging ondernemen met een zeer rank schip en hij zou een of meer van zijn ballasttanks hebben laten volloopen, te eerder, omdat er omdat er nog ruimschoots genoeg vrij boord overbleef om zonder bezwaar op deze wijze de stijfheid van het schip grooter te maken.

De schade die men 8 November beliep, werd veroorzaakt doordat het schip zware zeeën overnam, en zooveel mogelijk werden pogingen gedaan om ze te herstellen. Dat het schip verder water bleef maken, werd veroorzaakt doordat het slagzijde had en de zeeën er over heen spoelden. Naar het schijnt werden zooveel mogelijk doelmatige maatregelen genomen om het water te keeren, maar zonder gunstigen uitslag.

Het schip werd niet verlaten voordat het noodig was. Blijk