ÆäÀÌÁö À̹ÌÁö
PDF
ePub

En etiam tibi virginei servantur honores;
Ipse caput nitidum cinctus rutilante corona,
Lætaque frondentis gestans umbracula palmæ,
Eternum perages immortales hymenæos ;
Cantus ubi, choreisque furit lyra mista beatis,
Festa Sionæo bacchantur et Orgia thyrso.

215

JAN. 23, 1646.

AD JOANNEM ROUSIUM OXONIENSIS ACADEMIE BIBLIOTHECARIUM.*

De libro Poematum amisso, quem ille sibe denuo mitti postulabat, ut cum aliis nostris in Bibliotheca publica reponet, Ode.

STROPHE I.

GEMELLE cultu simplici gaudens liber,

Fronde licet gemina,

Munditieque nitens non operosa;

Quam manus attulit

Juvenilis olim,

Sedula tamen haud nimii poetæ ;

*This ode, in Milton's own hand writing, on one sheet of paper, is inserted between the Latin and English poems, in a copy which he sent to Rouse, and which is now in the Bodleian M. 168, Art. 8vo. Another small volume, containing some of his prose tracts, with an inscription to J. Rouse, in Milton's hand writing, is in the same library. F. 56, Th. See some observations on the structure of this Ode in Symmons's Life, p. 281, ed. second.

2 Fronde] 'Fronte' is perhaps a better reading. Warton.

Dum vagus Ausonias nunc per umbras,
Nunc Britannica per vireta lusit,
Insons populi, barbitoque devius

Indulsit patrio, mox itidem pectine Daunio
Longinquum intonuit melos

Vicinis, et humum vix tetigit pede:

ANTISTROPHE.

Quis te, parve liber, quis te fratribus

Subduxit reliquis dolo?

Cum tu missus ab urbe,

Docto jugiter obsecrante amico,

Illustre tendebas iter

Thamesis ad incunabula

Cærulei patris,

Fontes ubi limpidi

Aonidum, thyasusque sacer,
Orbi notus per immensos

Temporum lapsus redeunte cœlo,
Celeberque futurus in ævum?

STROPHE II.

Modo quis deus, aut editus deo,
Pristinam gentis miseratus indolem,
(Si satis noxas luimus priores,
Mollique luxu degener otium)
Tollat nefandos civium tumultus,
Almaque revocet studia sanctus,
Et relegatas sine sede Musas

Jam pene totis finibus Angligenum;

[blocks in formation]

Immundasque volucres,

Unguibus imminentes,

Figat Apollinea pharetra,

35

Phineamque abigat pestem procul amne Pegaseo?

ARTISTROPHE.

Quin tu, libelle, nuntii licet mala

Fide, vel oscitantia,

Semel erraveris agmine fratrum,

Seu quis te teneat specus,

Seu qua te latebra, forsan unde vili
Callo tereris institoris insulsi,
Lætare felix: en iterum tibi
Spes nova fulget, posse profundam
Fugere Lethen, vehique superam
In Jovis aulam, remige penna:

STROPHE III.

Nam te Roüsius sui

Optat peculi, numeroque justo
Sibi pollicitum queritur abesse;
Rogatque venias ille, cujus inclyta

Sunt data virum monumenta curæ:
Teque adytis etiam sacris

Voluit reponi, quibus et ipse præsidet
Æternorum operum custos fidelis ;
Quæstorque gazæ nobilioris,

Quam cui præfuit Iön,

Clarus Erechtheides,

[blocks in formation]

56 Ion] See the Ion of Euripides, 185, seq. 1146, seq. and Phon. 228. Euripides calls Ion xpvoopúλaka, 54. Warton.

Opulenta dei per templa parentis,
Fulvosque tripodas, donaque Delphica,
In Actxa genitus Creusa.

ANTISTROPHE.

Ergo, tu visere lucos

Musarum ibis amonos;

Diamque Phoebi rursus ibis in domum,

Oxonia quam valle colit,

Delo posthabita,

Bifidoque Parnassi jugo:

60

85

Ibis honestus,

Postquam egregiam tu quoque sortem

Nactus abis, dextri prece sollicitatus amici.

Illic legeris inter alta nomina

Authorum, Craiæ simul et Latina

Antiqua gentis lumina, et verum decus.

EPODOS.

Vos tandem, haud vacui mei labores,
Quicquid hoc sterile fudit ingenium,
Jam sero placidam sperare jubeo

Perfunctam invidia requiem, sedesque beatas,
Quas bonus Hermes,

Et tutela dabit solers Roüsi;

70

75

[longe

Quo neque lingua procax vulgi penetrabit, atque

Turba legentum prava facesset:

At ultimi nepotes,

Et cordatior ætas,

Judicia rebus æquiora forsitan

Adhibebit, integro sinu.

80

Tum, livore sepulto,

Si quid meremur sana posteritas sciet,
Roüsio favente.

85

Ode tribus constat Strophis, totidemque Antistrophis, una demum Epodo clausis; quas tametsi omnes nec versuum numero, nec certis ubique colis exacte respondeant, ita tamen secuimus, commode legendi potius, quam ad antiquos conci nendi modos rationem spectantes. Alioquin hoc genus rec tius fortasse dici monostrophicum debuerat. Metra partim sunt κατὰ σχέσιν, partim ἀπολελευμένα. Phalencia quæ sunt, Spondæum tertio loco bis admittunt, quod idem in secundo Joco Catullus ad libitum fecit.

THE END.

« ÀÌÀü°è¼Ó »