En etiam tibi virginei servantur honores; 215 JAN. 23, 1646. AD JOANNEM ROUSIUM OXONIENSIS ACADEMIE BIBLIOTHECARIUM.* De libro Poematum amisso, quem ille sibe denuo mitti postulabat, ut cum aliis nostris in Bibliotheca publica reponet, Ode. STROPHE I. GEMELLE cultu simplici gaudens liber, Fronde licet gemina, Munditieque nitens non operosa; Quam manus attulit Juvenilis olim, Sedula tamen haud nimii poetæ ; *This ode, in Milton's own hand writing, on one sheet of paper, is inserted between the Latin and English poems, in a copy which he sent to Rouse, and which is now in the Bodleian M. 168, Art. 8vo. Another small volume, containing some of his prose tracts, with an inscription to J. Rouse, in Milton's hand writing, is in the same library. F. 56, Th. See some observations on the structure of this Ode in Symmons's Life, p. 281, ed. second. 2 Fronde] 'Fronte' is perhaps a better reading. Warton. Dum vagus Ausonias nunc per umbras, Indulsit patrio, mox itidem pectine Daunio Vicinis, et humum vix tetigit pede: ANTISTROPHE. Quis te, parve liber, quis te fratribus Subduxit reliquis dolo? Cum tu missus ab urbe, Docto jugiter obsecrante amico, Illustre tendebas iter Thamesis ad incunabula Cærulei patris, Fontes ubi limpidi Aonidum, thyasusque sacer, Temporum lapsus redeunte cœlo, STROPHE II. Modo quis deus, aut editus deo, Jam pene totis finibus Angligenum; Immundasque volucres, Unguibus imminentes, Figat Apollinea pharetra, 35 Phineamque abigat pestem procul amne Pegaseo? ARTISTROPHE. Quin tu, libelle, nuntii licet mala Fide, vel oscitantia, Semel erraveris agmine fratrum, Seu quis te teneat specus, Seu qua te latebra, forsan unde vili STROPHE III. Nam te Roüsius sui Optat peculi, numeroque justo Sunt data virum monumenta curæ: Voluit reponi, quibus et ipse præsidet Quam cui præfuit Iön, Clarus Erechtheides, 56 Ion] See the Ion of Euripides, 185, seq. 1146, seq. and Phon. 228. Euripides calls Ion xpvoopúλaka, 54. Warton. Opulenta dei per templa parentis, ANTISTROPHE. Ergo, tu visere lucos Musarum ibis amonos; Diamque Phoebi rursus ibis in domum, Oxonia quam valle colit, Delo posthabita, Bifidoque Parnassi jugo: 60 85 Ibis honestus, Postquam egregiam tu quoque sortem Nactus abis, dextri prece sollicitatus amici. Illic legeris inter alta nomina Authorum, Craiæ simul et Latina Antiqua gentis lumina, et verum decus. EPODOS. Vos tandem, haud vacui mei labores, Perfunctam invidia requiem, sedesque beatas, Et tutela dabit solers Roüsi; 70 75 [longe Quo neque lingua procax vulgi penetrabit, atque Turba legentum prava facesset: At ultimi nepotes, Et cordatior ætas, Judicia rebus æquiora forsitan Adhibebit, integro sinu. 80 Tum, livore sepulto, Si quid meremur sana posteritas sciet, 85 Ode tribus constat Strophis, totidemque Antistrophis, una demum Epodo clausis; quas tametsi omnes nec versuum numero, nec certis ubique colis exacte respondeant, ita tamen secuimus, commode legendi potius, quam ad antiquos conci nendi modos rationem spectantes. Alioquin hoc genus rec tius fortasse dici monostrophicum debuerat. Metra partim sunt κατὰ σχέσιν, partim ἀπολελευμένα. Phalencia quæ sunt, Spondæum tertio loco bis admittunt, quod idem in secundo Joco Catullus ad libitum fecit. THE END. |