búntur civitátes Juda. Et inhabitábunt ibi, * & hæreditáte acquirenteam. Et femen fervórum ejus

*

poffidébit eam, & qui diligunt nomen ejus, habitabunt in ea.

Ant. Quóniam tríbulor, velóciter exaudi me, Dó

mine inténde ánimæ meæ, & libera eam.

. Exultábunt lábia mea, cum cantávero tibi; R. Et ánima mea quam redemisti. Pf. 23.

Pater nofter, &c. AD LAUDES. Deus, in adjutórium. Ant. 1. a. Egénus.. Pfalmus 69. Eus, in adjutórium meum inténde : Dómine, ad adjuvándum me feftina.

D

*

*

Confundantur & revereántur, qui, quærunt ánimam meam. Avertántur retrorfum qui vo

*

& erubefcant lunt mihi mala. Avertántur ftatim eru befcéntes * qui dicunt mihi: Euge, euge. Exúltent & læténtur in te omnes qui quærunt te, & dicant femper: Magnificétur Dóminus, qui dígunt falutáre tuum.

*

páuper fum: * Deus, ád

juva me.

Adjútor meus & liberátor meus es tu: * Dó→ mine, ne moréris.. Ant. Egénus & pauper fum, Deus, ádjuva me. Ant. 3. à. Tu es. Pfalmus 70. Ivi, non confundar in N te, Dómine, fperáætérnum: * in juffitia tua libera me & éripe me.

Inclina ad me aurem tuam,* & falva me. Efto mihi in Deum protectórem, & in locum munítum: ut falvum me fáclas.

*

Quóniam firmaméntum meum & refúgium meum es tu.

Deus meus, éripe me de manu peccatóris., * & de manu contra legem agentis, & iniqui.. Quóniam tu es patien Dómine:* Dámine, fpes mea a juventúte mea..

tia mea,

In te confirmátus fum ex útero: *de ventre matris meæ tu es protéctor meus. In te cantátio mea femper: *tanquam prodígium factus fum multis, & tu adjútor fortis... Repleátur os meum lau, ut cantem glóriam

de

dinem tuam. Ne projícias me in témpore fenectutis: *cum defécerit virtus mea ne derelinquas me.

Quia dixérunt inimíci mei mihi, * & qui cuftodiébant ánimam meam concílium fecérunt in unú Dicéntes: Deus dereliquit eum, perfequimini & comprehéndité eum, quia non eft qui erípiat. Deus ne elongéris a me: * Deus meus in auxílium meum réfpice.

*

*

Confundántur & deficiant detrahentes ánimæ meæ: operiántur confufióne & pudóre, qui quærunt mala mihi.

Ego autem femper fpeFábo; * & adjiciam fuper omnem laudem tuam. Ant. Tu es patiéntia mea, Dómine, fpes mea a juventúte mea. Ant. 7. b. Multiplicáfti. Divifio Pfalmi 70.

O meum annuntiábit

juftitiam tuam tota die falutáre tuum. Quóniam non cognóvi Litteratúram, introíbo in poténtias Dómini: * Dómine, memorábor justitiæ tuæ folius.

Deus, docuifti me a juyentúte mea; * & ufque

Et ufque in fenéctam & sénium: * Deus, ne derelínquas me,

*

Donec annúntiem bráchium tuum generatióni omni quæ ventúra eft,

Poténtiam tuam & justítiam tuam, Deus, ufque in altíffima, quæ fecifti, magnália: magnália: * Deus, Deus, quis símilis tibi ?

Quantas oftendifti mihi tribulatiónes, multas & malas ; & convérfus vivificáfti me, * & de abyffis terræ iterum reduxifti me. Multiplicáfti magnificéntiam tuam, * & convérfus confolátus es me.

Nam & ego confitébor tibi in vafis pfalmi veritátem tuam: * Deus, pfallam tibi in cithara, fanctus Ifrael..

Exultábunt lábia mea, cum cantávero tibi; * & ánima mea, quam rede

místi.

*

Sed & lingua mea tota die meditábitur juftitiam. tuam, cum confúfi & revériti fuerint qui quærunt mala mihi.

Ant. Multiplicáfti magnificéntiam tuam, Deus, & convérfus confolátus es me.

Ant. 8. G. Egreffus es. Canticum Habacuc, 3. Omine, audívi auditiónem tuam, * &

D

tímui.

- Dómine

*

, opus tuum; in médio annórum vivífica illud.

*

Deus ab auftro véniet;*& fanctus de monte Pharan. Opéruit cœlos glória ejus, & laudis ejus plena eft terra. Splendor ejus ut luxerit:* córnua in mánibus ejus. Ibi abfcóndita eft fortitúdo ejus : ante fáciem ejus ibit mors. Et egrediétur diábolus ante pedes ejus: * ftetit, & menfus eft terram. Afpéxit, & difsólvit gentes : * & contríti funt montes fæculi.

*

*

Incurváti funt colles mundi ab itinéribus æternitátis ejus.

Pro iniquitáte vidi tentória Æthiopia: * turbabún tur pelles terræ Mádian. Nunquid in fluminibus irátus es, Dómine? * aut in fluminibus furor tuus? vel in mari indignátio tua? Qui afcéndes fuper equos tuos, * & quadriga

tuæ falvátio. Súfcitans fufcitábis arcum tuum, * juraménta tríbubus quæ locútus es.

Flúvios fcindes terræ : vidérunt te, & doluérunt montes : * gurges aquárum tránfiit.

Dedit abyffus vocem fuam: * altitúdo manus fuas levávit.

Sol & luna ftetérunt în habitáculo fuo,* in luce fagittárum tuárum ibunt, in fplendore fulgurántis haftæ tuæ.

In frémitu conculcábis terram, * & in furóre obftupefácies gentes. Egréffus es in falutem pópuli tui, * in falútem cum Chrifto tuo. Percufsifti caput de domo impii denudáfti fundaméntum ejus ufque ad collum.

*

Maledixifti fceptris ejus, cápiti bellatórum ejus, veniéntibus ut turbo ad difpergéndum me.

*

fi

Exultátio eórum cut ejus qui dévorat páuperem in abfcóndito.

*

Viam fecifti in mari equis tuis, in luto aquárum multárum.

Audivi, & conturbátus eft venter meus : contremuérunt lábia mea. Ingrediátur putrédo in

Ut requiéfcam in die tribulatiónis, ut afcéndam ad pópulum accinctum noftrum.

- Ficus enim non florébit,* & non erit germen in víneis.

Beátus, cujus Deus Jacobadjútor ejus: fpes ejus in Dómino Deo ipsius, qui fecit cœlum & terram, mare, & omnia quæ in eis funt.

Qui cuftodit veritátem int fæculum, facit judicium injúriam patiéntibus, *dat efcam efuriéntibus. Dóminus folvit compe dítos, * Dóminus illúmi

Dei vides imáginem, Simúlque diro cónfpicis Mucróne confóffum latus: AGNOSCE, quanto vúl

nere

Natúra læfa décidit :

Notandum eft omitti in hac Feria Suffragium de Cruce. AD PRIMAM. Hymnus, pag. 15. Ant. 3. C. Dómine. Pfalmus 34. Udica, Dómine, nocéntes me ; * expúgna impugnantes me, Apprehénde arma & fcutum, & exurge in adjutórium mihi.

Divínus en tanti cruor

Medéla fola vulneris.

J

Effúnde frámeam & conclúde adverfus eos qui perfequúntur me; animæ meæ : Salus tua

ego

*

dic

fum. Confundantur & revereántur quæréntes áni mam meam. Avertántur retrórsum & confundantur tántes inibi mala.

*

cogi

Fiant tanquam pulvis an te fáciem venti,*& Angelus Dómini coarctans eos.

Fiat via illórum ténebræ & lúbricum, * & Angelus Dómini pérfequens eos.

Quóniam gratis abfcondérunt mihi intéritum láquei fui: * fupervácuè exprobravérunt ánimam meam.

Véniat illi laqueus quem ignorat, & cáptio quam abfcóndit, apprehendat eum; * & in laqueum cadat in ipfum.

Anima autem mea exul