Locúti funt advérfum me linguâ dolósâ, & fermónibus ódi circumdedérunt * & expugnavérunt me, me gratis. Pro eo ut me diligerent, detrahébant mihi : ego autem orábam. Et pofuérunt advérfum pro * * Cum judicátur, éxeat condemnátus : & orátio ejus fiat in peccátum. Fiant dies ejus pauci & epifcopátum ejus accípiat alter. Fiant filii ejus orphani, & uxor ejus vídua. Nutántes transferántur filii ejus, & mendicent: * & ejiciántur de habitatió, nibus fuis. * Scrutétur fenerátor omnem fubftantiam ejus : & diripiant aliéni labóres ejus. Non fit illi adjútor nec fit qui mifereátur pupíllis ejus. Fiant nati ejus in intéri tum: * in generatióne una deleátur nomen ejus. In memóriam rédeat iníquitas patrum ejus in conf→ péctu Dómini: * & peccátum matris ejus non deleátur. Fiant contra Dóminum femper, & difpéreat de terra memória eórum: * pro eo quod non est recordátus fácere mifericór diam. Et perfecútus eft hóminem ínopem & mendi. * * & cum, bonis : & compunctum me mala ódium pro dilectióne mea. Conftitue fuper eum peccatórem : *& diábolus corde mortificáre. Et diléxit maledictiónem, & véniet ei: * & nóluit * benedictiónem, & elongábitur ab eo. & Et induit maledictiónem ficut veftiméntum; intrávit ficut aqua in interióra ejus, & ficut óleum in óffibus ejus. Fiat ei ficut veftiméntum quo operítur : ficut zona qua femper præcingitur. * & Hoc opus eórum qui détrahunt mihi apud Dóminum; * & qui loquúntur mala advérfus ánimam meam. * Et tu, Dómine, Dómine, fac mecum propter nomen tuum, quia fuávis eft mifericórdia tua. Divifio Pfalmi 108. & tu, Dómine', hæc : Maledicent illi, & tu benedíces: * qui insúrgunt in me, confundantur; fervus autem tuus lætábitur. Induántur,qui détrahunt mihi, pudóre: * & operiántur ficut diplóide confufióne fua. Confitebor Dómino nimis in ore meo, * & in médio multórum laudábo eum. Quia áftitit a dextris páu * peris ut falvam fáceret Ant. Salvum me fac Dómine fecúndum mifericórdiam tuam. Ibera me, quia egénus Capitulum. 2. Cor. 4 * & pauper ego fum & cor meum conturbátum eft intra me. Sicut umbra cum declínat, ablátus sum : & excuffus fum ficut locúftæ. Génua mea infirmáta funt a jejúnio, & caro mea immutáta eft propter óleum. Q momentáneum & leve tribulatiónis noftræ, fupra modum in fublimitáte ætérnum glóriæ pondus operátur in nobis. R. breve. Expécta Dóminum * Cuftódi viam ejus. R. Expécta. y. Ut hæreditáte cápias terram. * Cuftodi. Glória. R. Expécta. Pf. 36. Judícia Dómini vera ; R. In cuftodiéndis illis retribútio multa. Pf. 18. Preces, fi dicenda fint, habentur fuperiùs, pag. 55. Oratio conveniens. AD NONA M. Hymnus, pag. 26. Ant. 8. c. Nos pópulus. Pfalmus 9. Eus, repulifti nos D & deftruxifti nos: irátus es, & misértus es nobis. * Commovifti terram, & conturbásti eam : fana contritiones ejus, quia 'commóta eft. Oftendifti pópulo tuo dura; * potáfti nos vino compunctiónis. * ut fú Dedífti metuéntibus te fignificatiónem, giant a fácie arcus Ut liberéntur dilécti tui:* falvum fac déxtera tua, & exáudi me. / Deus locútus eft in fancto fuo: * lætábor & partíbor Síchimam, & convállem tabernaculóru metibor. Meus eft Galaad & meus eft Manáffes: * & Ephraim fortitúdo cápitis * Pofuérunt morticína fervörum tuórum, efcas volatilibus cœli carnes fan&tórum tuórum béftiis terræ. Effuderunt sánguinemeórum tanquam aquam in * & circúitu Jerúsalem: non erat qui fepeliret. Facti fumus opprobrium vicinis noftris : fubfannátio & illúfio his qui in circúitu noftro funt. Ufquequo, Dómine, irafcéris in finem? * ассепdéturvelutignis zelus tuus? * Effúnde iram tuam in gentes, quæ te non novérunt : & in. regna quæ nomen tuum non invocavérunt. * Quia comedérunt Ja"cob: & locum ejus defolavérunt. folavérunt. Ne memineris iniquitátum noftrárum antiquárum citò anticipent nos mifericórdiæ tuæ, quia pauperes facti fumus ni mis. * que compefcáris Deus. Quóniam ecce inimíci tui sonuérunt : * & qui odérunt te, extulérunt caput. & * Super pópulum tuum malignavérunt consíliŭ, cogitavérunt advérsùs fanctos tuos. Dixérunt: Venite, difperdámus eos de gente, & non memorétur nomen Ifrael ultra. * & Quóniam cogitavérunt unanimiter: * fimul advérsùm te teftaméntum difpofuérunt tabernácula Idumæórum & Ifinae lítæ. Moab & Agaréni, Gebal & Ammon & Amalec, * alienígenæ cum habitántibus Tyrum. Etenim Affur venit cum illis: * facti funt in adjutó rium filiis Lot. Fac illis ficut Mádian & Sifaræ, *ficut Jabin in torrente Ciffon. Difperiérunt in Endor, facti funt ut ftercus terræ. Pone príncipes eórum ficut Oreb & Zeb, * & Zébee & Sálmana : Omnes príncipes eórum, *qui dixérunt : Hæreditáte poffideámus fanctuárium Dei. Deus meus, pone illos & ficut f ut rotam, * H * pulam ante fáciem venti. Sicut ignis qui combúrit filvam, & ficut flamma comburens montes, Ita perfequéris illos in tempeftáte tua; * & in ira tua turbábis eos. Imple fácies eórum ignomíniâ, & quærent nomen tuum, Dómine. Erubéfcant & conturbéntur in fæculum fæculi, * & confundántur & péreant. Et cognófcant quia nomen tibi Dóminus, tu folus Altiffimus in omni terra. * Ant. Nos pópulus tuus, Dómine, & oves páfcua tuæ confitébimur tibi in fæculum. Capitulum. Galat. 6. Onum faciéntes non témpore Preces, fi dicendæ fint, habentur fuperiùs, pag. 55 AD VESPERAS QUE SUNT PRIMÆ DE DOMINICA. Duplex Majus. D * Ant. 4. D. Convértere. Pfalmus 114. Iléxi, quóniam exáudiet Dóminus vocem oratiónis meæ. Quia inclinávit aurem fuam mihi, * & in diébus meis invocábo. Circumdedérunt me dolóres mortis, * & perícula inférni invenérunt me. Tribulatiónem & dolórem invéni, * & nomen Dómini invocávi. O Dómine, líbera ánimam meam : * miséricors Dóminus & juftus, & Deus nofter miferétur : |