quomodo dormiébant cum mas, non non conférre grátiam, nec remittere peccáta, nec alleviáre infirmos ; fed jam cefsáffe, quafi olim tantùm fuerit grátia curatiónum; anathema fit. FERIA TERTIA. De libro primo Regum. Lectio . Cap. 3. ego áudio, ut tranfgredi Uer Sámuel miniftráfaciátis pópulum Dómini. Si peccaverit vir in virum, placári ei poteft Deus: fi autem in Dóminum peccáverit vir,quis orábit pro eo ? Et non audiérunt vocem patris fui, quia voluit Dóminus occidere eos. Puer autem Sámuel proficiébat atque crefcébat, & placébat tam Dómino quàm hominibus. R. Dixit Sámuel ad pópulum: Servíte Dómino in omni corde veftro,* Et nolíte declináre poft vana, quæ non próderunt vobis: & † Non derelínquet Dóminus pópulum fuum. . Nolite diligere mundum, neque ea quæ in mundo funt.Et nolite. Glória. † Non derelínquet. 1.Reg. 12. 1. Joan. 2. CANO N. Ex Concilio Tridentino. Seff. 14. de Extrema Unc I tione. Can. 2. bat Dómino coram Heli, & fermo Dómini erat pretiófus in diébus illis, non erat vifio maniféfta. Factum eft ergo in die quadam, Heli jacébat in loco fuo, & óculi ejus caligáverant, nec póterat vidére: lucérna Dei ántequam extinguerétur, Sámuel dormiébat in templo Dómini, ubi erat Arca Dei. Et vocávit Dóminus Sámuel. Qui refpóndens, ait: Ecce ego. Et cucurrit ad Heli, & dixit: Ecce ego; vocáfți enim me. Qui dixit: Non vocávi; revértere & dormi. Et ábiit, & dormívit. Et adjécit Dóminus rurfum vocare Samuélem. Confurgénfque Sámuel ábiit ad Heli, & dixit: Ecce ego quia vocáfti me. Qui refpondit : Non vocávi te, Fili mi : revértere & dormi. Porro Sá Siquis dixerit, Sacram muel necdum fciébat Dó infirmórum Unctiónem minum, neque revelátus fúerat ei fermo Dómini. R. Deus plebis Ifrael elégit patres noftros, forte diftribuit eis terram (géntium, ) & dedit Jú dices ufque ad Sámuel Prophétam : exinde poftulavérunt Regem ; * Et dedit illis Deus Saül virum de tribu Bénjamin. . Dixérunt (Majóres natu Ifrael Samuéli:) Conftitue nobis Regem, ut judicet nos. *Et dedit. Ad. 13. 1. Reg. 8. Lectio ij. muélem tértiò. Qui consúrgens, ábiit ad Heli, & ait: Ecce ego quia vocáfti me. Intelléxit ergo Heli, quia Dóminus vocáret púerum: & ait ad Samuelem: Vade, & dormi: & fi deinceps vocáverit te, dices: Lóquere, Dómine, quia audit fervus tuus. Abiit ergo Sámuel, & dormívit in loco fuo. Et venit Dóminus, & ftetit : & vocávit, ficut vocáverat fecúndò, Sámuel, Sámuel. Et ait Sámuel Lóquere, Dómine, quia audit fervus tuus. Et dixit Dóminus ad Samuélem: Ecce ego fácio verbum in Ifrael, quod quicúnque audierit, tin nient ambæ aures ejus. In die illa fufcitábo advérsùm Heli ómnia quæ locútus fum fuper domum ejus : incípiam, & complébo. Prædixi enim ei quòd judicatúrus effem domum ejus in ætérnum, propter iniquitátem, eo quòd nóverat indígnè ágere filios fuos, & non corripúerit eos. Idcírco jurávi dómui Heli, quòd non expiétur iniquitas domûs ejus víctimis & munéribus ufque in ætérnum. Dormívit autem Sámuel usque mane, Dómini. Et Sámuel timébat indicáre visiónem Heli. R. Dixit Sámuel ad Saül: Pércute Amalec ; non parcas ei ; & pepércit Saul Agag, (&) ait Sámuel ad Sail* Pro eo quòd abjecifti fermónem Dómini, abjécit te Dóminus.. Quicunque totam legem ferváverit, offéndat autem in uno, factus eft ómnium reus. * Pro eo quòd. 1. Reg. 15. Jac. 2. Lectio iij. Vélem, & dixit: Ocávit ergo Sámuel fili mi? Qui refpóndens,ait: Præfto fum. Et interrogávit eum: Quis eft fermo, quem locútus Heli Sa eft eft Dóminus ad te? oro te ne celáveris me. Hæc fáciat tibi Deus, & hæc addat,fi abfconderis a me fermónem ex ómnibus verbis quæ dicta funt tibi. Indicávit ítaque ei Sámuel univérfos fermónes, & non abfcóndit ab eo. Et ille refpóndit: Dóminus eft: quod bonum eft in óculis fuis fáciat. Crevit autem Sámuel, & Dóminus erat cum eo, & non cécidit ex ómnibus verbis ejus in terram. Et cognóvit univérfus Ifrael a Dan ufque Berfabée, quòd fidélis Sámuel Prophéta ef fet Dómini. Et áddidit Dóminus ut apparéret in Silo, quóniam revelátus fúerat Dóminus Samuéli in Silo, juxta verbum Dómini. Et evénit fermo Samuélis univérfo Ifraéli. R. Dixit Sámuel ad Ifai: Nunquid jam compléti funt filii? Qui refpóndit: Adhuc réliquus eft párvulus; & adduxit eum. Et ait Dominus; Surge, unge eum ; & unxit eum: Ett Directus eft Spíritus Dómini a die illa in David. y. David invénit grátiam ante Deum. * Et diréctus. Glória. † Diréctus eft. 1. Reg. 16. A&.7. Pars Eftivalis ČANON. Ex Concílio Reménfi. An. 1583. tit. de Extrema Unctione, num. 2. Arocchus non expéc tet, ut rogétur de Sacraménto Extrémæ Unctiónis conferéndo, fed fedulitáte fuâ prævéniat ægrótum de vita periclitántem: caveátque ne vel mors Unctiónem prævéniat, vel morbo invalefcénte, femimórtuus non séntiat. FERIA QUARTA; De libro primo Regum. Lectio . Cap. 4. FA Actum eft in diébus illis : convenérunt Philifthiim in pugnam; & egreffus eft Ifrael óbviam Philifthiiin in prælium, & caftra metátus eft juxta Lápidem adjutórii. Porro Philísthiim venérunt in Aphec,&inftruxéruntáciem contra Ifrael. Inito autem certámine, terga vertit Ifrael Philifthæis: & cæfa funt in illo certamine paffim per agros quafi quátuor millia virorum. Et revérfus eft pópulus ad caftra; dixeruntque ma▾ jóres natu de Ifrael: Quare percúffit nos Dóminus hódie coram Philifthiim? Afferámus ad nos de Silo Arcam féderis Dómini I & véniat in médium noftri, ut falvet nos de manu inimicórum noftrórum. Mifit ergo pópulus in Silo, & tulérunt inde Arcam féderis Dómini exercituum fedéntis fuper Chérubim : erántque duo filii Heli cum Arca féderis Dei, Ophni & Phinees. Cùmque veniflet Arca féderis Dómini in caftra,vociferátus eft omnis Ifrael clamore grandi, & persónuit terra. Et audiérunt Philifthiim vocem clamóris, dixerúntque: Quænam eft hæc vox clamóris magni in caftris Hebræórum? Et cognovérunt quòd Arca Dómini veniffet in caftra. heri & nudiuftértius. : væ nobis. Quis nos falvábit de manu Deórum fublímium istórum ? hi funt Dii qui percufsérunt Egyptum omni plagâ in desérto. Confortámini & eftóte viri, Philifthiim: ne ferviátis Hebræis, ficut & illi ferviérunt vobis : confortámini, & belláte. Pugnavérunt ergo Philiftiim, & cæfus eft Ifrael, & fugit unusquisque in tabernáculum fuum, & facta eft plaga magna nimis: & cecidérunt de Ifrael triginta millia péditum. Et Arca Dei capta eft: duo quoque filii Heli mórtui funt, Ophni & Phínees. Currens autem vir de Benjamin ex ácie venit in Silo in die illa fcifsâ vefte, & confpérfus púlvere caput. Cùmque ille veniffet, Heli fedébat fuper fellam contra viam spectans. Erat enim_cor ejus pavens pro Arca Dei. Vir autem ille, poftquam ingréflus eft, nuntiávit urbi: & ululávit omnis cívitas. Et audivit Heli sónitum clamóris, dixítque: múltûs hujus? At ille feftinávit, & venit, tiávit Heli. . Ait Sámuel ad uni * vérfam domum Ifrael: Si in toto corde veftro revertimini ad Dóminum, Auférte deos aliénos de médio veftri, & præparáte corda veftra Dómino, & fervite ei foli. . Scriptum eft: Dóminum Deum tuum adorábis, & illi foli sérvies. *Auférte. 1. Reg. 7. Matt. 4. Lectio iij. Eli autem erat no fet Arca Dei, & mortuus Hnaginta & octo an- gloria de Irael nórum, & óculi ejus caligáverant, & videre non póterat. Et dixit ad Heli: Ego fum qui veni de prælio, & ego qui de ácie fugi hódie. Cui ille ait: Quid actum eft, fili mi? Refpóndens autem ille, qui nuntiábat: Fugit, inquit, Ifrael coram Philisthum, & ruína magna facta eft in pópulo infuper & duo filii tui mórtui funt, Ophni & Phinees : & Arca Dei capta eft. Cùmque ille nomináffet Arcam Dei, cécidit de fella retrórfum juxta óftium, & fractis cervicibus mórtuus eft. Senex enim erat vir & grandævus: & ipfe judicávit Ifrael quadraginta annis. Nurus autem ejus, uxor quia capta eft Arca Dei, & pro sócero fuo & pro viro fuo; & ait: Transláta eft glória ab Ifrael, eo quòd capta effet Arca Dei. R. Dixit Sámuel ad pó- CANO N. Phinees, prægnans erat, monitiónibus impevicináque pártui: & au- rítum vulgus ab illa ináni dito nuntio quòd capta ef- & impia opinióne abdú |