( lérunt ergo filii Ifrael Bá- Lectio ij. Udiérunt Philifthiim eis manducáre. Joan. 6: Ant. 4. d. Panem de cœlo dedifti eis in fame eórum, pavísti eos, nihilque eis défuit.2.Efdr.9. Ant. 5. a. Comedérunt A quod congregáti ef- & faturati funt, & impin fent filii Ifrael in Mafphath, & afcendérunt Sátrapæ Philifthinórum ad Ifrael. Quod cùm audíffent filii Ifrael, timuérunt a fácie Philifthinórum, dixerúntque ad Samuélem: Ne ceffes pro nobis clamáre ad Dominum Deum noftrum, ut falvet nos de manu Philifthinórum. Tulit autem Sámuel agnum lacténtem unum mi guáti funt, & abundavé- obtulit illum holocauf- A tribus præeft, pa -tum integrum Dómino: & clamávit Sámuel ad Dóminum pro Ifrael, & exaudívit eum Dóminus. Factum eft autem, cùm Sámuel offérret holocáuftum, Philifthiim iniére - prælium contra Ifrael: in-tónuit autem Dóminus fragóre magno in die illa fuper Philifthiim, & extérruit eos, & cæfi funt a fácie Ifrael. R. Refpéxit, 202. IN II. NOCTURNO. Ant. 1. D. Patres noftri manducavérunt manna in desérto, ficut fcriptum eft: Panem de cœlo dedit nis & póculum aquæ & vini: quibus ille accéptis, laudem & glóriam universórum Patri, per nomen Filii & Spíritus fancti offert; & Euchariftiam feu gratiárum actiónem, pro his ab illo accéptis donis prolixè exéquitur. Atque ubi ille preces & Euchariftiam absolvit, pópulus omnis qui adeft, faustâ approbatióne acclámat, dicens: Amen. Amen autem Hebræâ linguâ idém valet ac Fiat. Præfidens verò poftquam gratiárum actiónem perfécit, & pópulus univérfus appreca tióne tióne lætâ eam compro- dérunt præcepiffe fibi Je bávit ; qui apud nos Diá- fum; eum fcilicet, accépto pane, cùm grátias egiffet, dixiffe: [Hoc fácite in meam commemorationem; hoc eft Corpus meum: 1 & póculo fimiliter accépto actífque grátis, dixiffe: [Hic eft Sanguis meus. ] R. Conántibus, 203. Lectio vj. Paulò Papud nos appellátur N ómnibus, quas offé Euchariftia: cujus némini álii licet effe partícipi, nifi qui credat vera effe qua docémus, quique illo lavácro ad remiffiónem peccatórum regenerationémque ablútus fit; & qui ita vivat, ut Chriftus trádidit. Neque enim ut commúnem panem, neque ut commúnem potum ifta súmimus fed quemádmodum per Verbum Dei caro factus Jefus Chriftus, Salvátor nofter, & car nem & sánguinem falútis noftræ causâ hábuit; fic étiam eam, in qua per precem ipsius verba continéntem grátiæ funt actæ, alimóniam, unde fanguis & carnes noftræ per mutatiónem alúntur, incarnati illíus Jefu Carnem & Sánguinem effe edóéti fumus. Apóftoli enim in Commentáriis fuis, quæ Evan. gélia vocántur, ita tradi Pars Eftivalis. oblatiónibus laudámus benedicéndo creatórem ómnium, per Fílium ejus Jefum Chriftu, & per Spíritum fanctum. Et die, qui dícitur Solis, ómnium qui vel in oppidis vel in agris manent, in eúndem locum convéntus fit: & Commentária Apoftolórum, aut Scripta Prophetárum, quándiu licet per tempus,legúntur. Deinde, ubi Lector défiit, is qui præeft, oratiónem quâ pópulum ínftruit, & ad imitatiónem tam pulchráru rerum exhortátur, habet. Tum consúrgimus omnes, & preces fúndimus: atque, ut jam díximus, précibus peráctis, panis affértur, & vinum, & aqua : & qui præeft, preces & gratiárum actiónes totis viribus emittit ; populúfque acclámat, dicens: Amen. Et diftribú K tio communicatióque fit eórum in quibus grátia funt actæ, cuique præséntium abséntibus autem per Diáconos míttitur. Quibus cópiæ súppetunt, ii pro arbítrio quifque fuo, quod vifum eft, contribuunt: & quod ita colligitur, apud Præpofitum deponitur, illéque in de opitulátur pupillis & víduis, & his qui propter morbum aut áliquam áliam caufam egent, tum étiam iis qui in vinculis funt,&adveniéntibus péregrè hofpitibus; uno verbo indigéntium is ómnium curátor eft. Solis autem die commúniter omnes convénimus, tum quia is pri mus dies eft, quo Deus, cùm ténebras vertiffet, mundum creávit tum quia & Jefts Chriftus Salvátor nofter eo ipfo die a mórtuis refurréxit. R. Accipiens Jefus, 204. IN III. NOCTURNO. Ant. 1. g. Dixit Jefus : Panis Dei eft qui de coelo defcéndit, & dat vitam mundo. Joan. 6. Ant. 4. E. Hic eft panis de cœlo defcéndens; ut fi quis ex ipfo manducáverit non moriátur. Joan, 6. Ant. 5. a. Qui mandúcat hunc panem, vivet in ætérnum. Joan. 6. V. Jufti epuléntur, & exúltent in confpectu Dei, R. Et delecténtur in lætítia. Pf. 67. Léctio fancti Evangélii fecúndum Lucam. Lectio vij. Cap. 14. Jefus custam de fiN illo témpore: Dixit mul difcumbentibus cum ipfo in domo Príncipis Pharifæórum:) Homo quidam fecit cœnam gnam, & vocávit multos. Et réliqua. ma Homília fan&ti Ambrófii Epifcopi. Exp. in Pf.118. Serm. 18. Edit. Bened. S. 26. Jam menfa coeleftis ho nóre fufcipior: épulis meis non plúvia undátur, non terræ partus labórat, non árborum fructus. Pótui meo non flúmina quærénda, non fontes: Chrif tus mihi cibus, Chriftus mihi potus : Caro Dei cibus mihi, & Dei Sanguis potus eft mihi. Non jam ad fatietátem mei ánnuos expécto provéntus : Chriftus mihi quotidie miniftrátur. Non verébor ne qua mihi eum cœli intempéries, aut fterilitas ruris imminuat, fi pii cul tûs diligéntia perfevéret. Non jam coturnicum plúvias mihi opto defcéndere, quas ante mirábar: non Manna, quod ante cibis ómnibus præferébam; quia, qui Manna manducavérunt patres, efuriérunt. Meus cibus eft, quem fi quis manducávenon esúriet. Meus cibus eft, qui non corpus impinguat, fed confirmat cor hominis. rit, D * enim moriétur, cui cibus vita eft ? Quómodo deficiet, qui habúerit vitálem substantiam ? Accédite ad eum, & fatiámini; quia panis eft: accédite ad eum, & potáte; quia fons eft: accédite ad eum, & illuminámini; quia lux eft: accédite ad eum, & liberámini; quia [ ubi Spíritus Dómini, ibi libértas : ] accédite ad eum, & abfolvímini; quia remiflio peccatórum eft. Quis fit ifte quæritis? Audíte ipfu dicéntem: [Ego fumpanis vitæ: qui venit ad me,non esúriet;& qui credit in me, non sítiet unquam. ] R. Cœpérunt fimul om nes excusáre. Primus dixit: Villam emi & necéffe hábeo vidére illam ; alter dixit: Juga boum emi, eo probáre illa; & álius dixit: Uxórem duxi, ídeo non poffum venire. R. Homo quidam fecit cœnam magnam, & mifit fervum fuum horâ cœnæ dicere invitátis ut venírent; * Quia jam paráta funt ómnia. . Venite, comédite panem meum, & bibite vinum quod mifcui vobis. Quia. Luc. 14. Prov. 9. Leftio viij. §. 28. Ominus panem, quem dat omnibus, dat quotidie, dat femper. In te ipfo eft, ut accípias. Hæc dicit Dóminus: hunc panem accéde ad hunc panem, & accipies eum. De hoc pane dictum eft: [Omnes qui elóngant fe abs te, peribunt.] Si te elongáveris ab eo, períbis: fi appropinquá- Lib. 5. de Sacr. c. 4. §.25. veris ad eum, vives. Hic SI quotidianus eft paest panis vitæ : qui ergo nis, cur poft annum vitam mandúcat, noi iilum fumis?..Accipe quo non poteft. Quómodo tídie, quod quotidie tibi Quid invenérunt in me iniquitátis, quia elongavé runt a me, & ambulavé runt poft vanitátem. *Prią mus dixit. Luc. 14. Jer. 2. Lectio ix. auro, & lápide pretiófo; & genímina mea argénto elécto: delíciæ meæ effe cum filiis hóminũ. Prov.8. Oratio. Druam pretiofo Cór profit. Sic vive, ut quotídie mereáris accipere. Qui non merétur quotídie accipere, non merétur poft annum accipere. Quomodo Job fanctus pro Eus, qui Eccléfiam filiis fuis offerébat quotídie facrificium? Ne fortè áliquid vel in corde, vel in fermóne peccáffent. Ergo tu audis quòd quotie cúnque offértur facrificium, mors Dómini, refurréctio Dómini, elevátio Dómini fignificétur, & remiffio peccatórum: & panem iftum vitæ non quotidiánum afsúmis? Qui vulnus habet, medicinam requirit. Vulnus eft, quia fub peccáto fumus: medicína eft cœléste & venerábile Sacramén tum. M R. Irátus Paterfamílias, dixit fervo fuo : * Exi cito in platéas, & vicos civi- Ad Bened. Ant. 3. a. Ego diligéntes me diligo: melior eft fructus meus pore & Sánguine tuo mirabíliter réficis ; infúnde in eam Spíritum vivificántem, ut coeleftis participatióne myftérii de te vivens in terris, tecum vívere mereátur in cœlis ; Qui vivis & regnas... in unitáte ejufdem Spiritûs fancti Deus. AD HORAS. Omnia ut in Fefto Corporis Chrifti, exceptis Canone & Oratione. CANON. venerabili Sacramén- & Ad Magnif. Ant. 3. E. Dómine, factum eft ut imperáfti, & adhuc locus |