ÆäÀÌÁö À̹ÌÁö
PDF
ePub

eft: Et ait Dóminus fervo: Exi in vias & fepes; & compélle intráre impleátur domus mea. Luc. 14.

[ocr errors]

ut

Oratio, ut fupra ad Lau

des.

AD COMPLETORIUM. Pfalmi de Dominica. Cætera, ut notatur, 198. FERIA SECUNDA Intra Octavam CORPORIS CHRISTI. De libro primo Regum. Lectio j. Cap. 8. Factum eft autem cùm

fenuiffet Sámuel, pófuit filios fuos Júdices Ifrael: fuitque nomen filii ejus primogéniti Joel: & nomen fecúndi Abia, Júdicum in Berfabée. Et non ambulavérunt filii illius in viis ejus fed declinavérunt poft avaritiam, acceperúntque múnera, & pervertérunt judícium. Congregáti ergo univérfi Majores natu Ifrael, venérunt ad Samuélem in Rámatha, dixerúntque ei: Ecce tu fenuifti, & filii tui non ámbulant in viis tuis: conftítue nobis Regem, ut júdicet nos, ficut & univérfæ habent natiónes. Difplícuit fermo in óculis Samuélis,eo quòd dixiffent: Da nobis Regem, ut jú

dicet nos. * Et orávit Sámuel ad Dóminum. Dixit autem Dóminus ad Samuélem: Audi vocem pópuli in ómnibus quæ loquúntur tibi. Non enim te abjecérunt, fed me, ne regnem fuper eos. Juxta ómnia ópera fua, quæ fecérunt a die quâ eduxi eos de Ægypto ufque ad diem hanc, ficut dereliquérunt me, & ferviérunt diis aliénis, fic fáciunt étiam tibi. Nunc ergo vocem córum audi, verumtamen contef

táre eos, & prædic eis jus Regis, qui regnatúrus eft fuper eos.** Dixit ítaque Sámuel ómnia verba Dómini ad pópulum, qui petierat a fe Regem.... Nóluit autem populus audire vocem Samuelis, fed dixérunt: Nequáquam: Rex enim erit fuper nos, & érimus nos quoque ficut omnes gentes, & judicábit nos Rex nofter, & egrediétur ante nos, & pugnábit bella nostra pro nobis. Et audívit Sámuel ómnia verba pópuli; & locútus eft ea in auribus Dómini. Dixit autem Dóminus ad Samuélem: Audi vocem eórum & conftitue fuper eos Regem. Et ait Sámuel ad viros Ifrael: Vadat unufquif

que in civitátem suam. R. Immolábit agnu, 200. Ex libro fancti Ambrófii Epifcopi, de Mystérüs. Lectio ij. Cap. 9. Ortè dicas: Aliud vi

Fdeo, quomodo na mi

hi áfferis quòd Chrifti corpus accipiam?..Probémus non hoc effe quod natúra formávit, fed quod benedictio confecrávit : majorémque vim effe benedic

tiónis quàm natúræ ; quia

benedictióne étiam natúra ipfa mutátur. Virgam tenébat Móyfes projécit eam, & facta eft ferpens. Rurfus prehéndit caudam ferpéntis, & in virga natúram revértit. Vides ígitur prophéticâ grátiâ bis

mutátam effe natúram & ferpentis & virge? Sub Elifæo prophéta, uni ex filis Prophetárum excúffum eft ferrum de fecúri, & ftatim merfum eft. Rogávit Elifæum, qui amiferat ferrum mifit étiam Elífæus lignum in aquam, & ferrum natávit. Utique & hoc præter natúram factum cognófcimus; grávior eft enim ferri fpécies, quàm aquárum liquor. Advértimus ígitur majóris effe virtútis grátiam quàm natúram; & adhuc tamen prophé

ticæ benedictiónis numerámus grátiam. Quòd fi tantùm váluit humána benedictio, ut natúram convérteret; quid dicimus de ipfa confecratione divína,

ni falvatóris operántur ? Nam facraméntum iftud quod áccipis, Chrifti fermóne conficitur.

. Appáruit, 201. Lectio iij. DE totíus mundi opéribus legifti: Quia [ipfe dixit, & facta funt: ipfe mandávit, & creáta funt.] Sermo ergo Chrifti qui potuit ex nihilo fácere quod non erat, non poteft ea quæ funt, in id mutáre quod non erant? Non

enim minus eft novas rebus dare, quàm mutáre natúras. Sed quid arguméntis útimur? Suis utámur exémplis, incarnationífque exémplo aftruámus mystérii veritátem. Nunquid natúræ ufus præcéffit, cùm Jefus Dóminus ex María nafcerétur ? Liquet igitur quòd præter natúræ ordinem virgo generávit. Et hoc quod conficimus corpus, ex virgine eft: quid hic quæris natúræ órdinem in Chrifti córpore, cùm præter natúram fit

ipfe Dóminus Jefus partus ex virgine? Vera útique caro Chrifti, quæ crucifixa est, quæ fepúlta eft: verè ergo carnis illíus fa

craméntum eft. Ipfe clamat Dóminus Jefus: [Hoc eft corpus meum. ]Ante benedictiónem verbórum cœléftium ália fpécies nominátur ; poft confecratiónem corpus fignificátur. Ipfe dicit sánguinem fuum. Ante confecratiónem áliud dícitur, poft confecratiónem fanguis nuncupátur. Et tu dicis, Amen; hoc eft, Verum eft. Quod os lóquitur, mens intérna fateátur: quod fermo fonat, afféctus séntiat. R. Refpéxit, 202. CANON. Ex Concilio Tridentino. Anno 1551. Seff. 13. de Euchar. Can. 4. I quis díxerit, peráctâ confecratióne in admirábili Euchariftiæ facraménto, non effe corpus & sánguinem Dómini noftri Jefu Chrifti, fed tantùm in ufu, dum súmitur non autem ante vel poft, & in hóftiis feu particulis confecrátis, quæ poft communiónem refervántur, vel fupérfunt, non remanére corpus Dómini; anáthema fit.

[ocr errors]

2

FERIA TERTIA Intra Octavam CORPORIS CHRISTI. De libro primo Regum. Lectio j. Cap. 9. Eine Cis, filius Eat vir de Benjamin Abiel, filii Seror, filii Béchorath, filii Aphia filii viri Jémini, fortis róbore. Et erat ei filius vocábulo Saül, eléctus & bonus: & non erat vir de filiis Ifrael mélior illo. Ab húmero & furfum eminébat fuper omnem pópulum. Perierant autem áfine Cis patris Saul; & dixit Cis ad Saül filium fuum: Tolle tecum unum de púeris, & consurgens vade & quære áfinas. Qui cùm transiffent per montem Ephraim, & per terram Sálifa, & non inveniffent,tranfiéruntétiam per terram Salim non erant terram Jémini nimè reperérunt. * Cùm autem veniffent in terram Suph, dixit Saül ad púerum qui erat cum eo: Veni & revertámur, ne fortè dimiferit pater meus áfinas, & follicitus fit pro nobis. Qui ait ei: Ecce vir Dei eft in civitáte hac, vir nóbilis: omne quod lóquitur, fine ambiguitáte

2

&

fed & per

& mí

**

venit. Nunc ergo eámus illuc, fi fortè índicet nobis de via noftra, propter qua vénimus.... Et afcendérunt in civitátem. Cùm que illi ambulárent in médio urbis, appáruit Sámuel egrédiens óbviam eis, ut afcénderet in excélfum. Dóminus autem reveláverat auriculam Samuélis ante unam diem, quàm veniret Saül,dicens: Hac ipsâ horâ, quæ nunc eft, cras mittam virum ad te de terra Bénjamin, & unges eum Ducem fuper pópulum meum Ifrael: & falvábit pópulum meum de manu Philifthinórum: quia refpéxi pópulum meum, venit enim clamor eórum ad me. Cùm que afpexiffet Sámuel Saülem,Dóminus dixit ei: Ecce vir, quem dixeram tibi, ifte dominábitur pópulo meo.

R. Dixit Jefus, 203. Sermo fancti Joánnis Chrysóftomi. Hom. 82. aliàs 83. in Matth. Lectio ij. Uique fidéli per hoc myftérium(Chriftus) fe conjungit; & quos génuit, per fe nutrit, neque álii tradit; hocque tibi modo probat, fe carnem

C

[ocr errors]

accepiffe tuam. Ne itaque fegnes fimus tantâ dignáti charitáte & tanto honóre. Non vidétis quanto impetu infántes lábia fua mamillæ admoveant? Cum eódem ftúdio nos ad hanc accedámus menfam, & ad mamillam fpirituális póculi, imò verò majóre cum stúdio ut lacténtes púeri grátiam Spíritûs attrahámus: unúfque nobis fit dolor, fi hoc fpirituáli aliménto privémur. Non funt humánæ virtútis hæc ópera. Is qui tunc in illa coena hæc confécit, & nunc étiam operátur. Nos miniftrórum habémus órdinem: qui verò illa fanctificat & tranfmutat, ipfe eft. Nullus ergo Judas adfit, nullus avărus: fi quis difcipulus non est, recédat: non récipit hæc menfa eos qui tales non funt. [Cum difcipulis, (inquit,) meis fácio Pafcha..]Nemo inhumánus accédat, nemo crudélis & immiséricors, nemo impúrus. Hæc vobis, qui communicátis dico necnon vobis qui miniftrátis. Nam necélle eft vos álloqui, ut cum multa diligéntia hæc dona diftribuátis. Non parvum vobis fupplicium deputá→ tum eft, tum eft, fi quem impro

,

bum vobis notum ad hujus menfæ participatiónem admittátis. Sanguis ejus exquirétur de mánibus veftris. Quamvis dux quifpiam fit, quamvis præféctus, five is ipfe qui diadémate redimítur, fi indígnè accédat, cóhibe; majórem tu quàm ille poteftatem habes..Hæc veftra dignitas eft, hæc fecúritas, hæc coróna; non ut albâ fplendentéque túnicâ indúti circumeátis. R. Conántibus, 203. Hom. 46. aliàs 45.in Joan.

[ocr errors]
[ocr errors]

Lectio iij.

Nitiáti dictis (Dómini) obfequántur. Ut ergo non folùm per dilectionem fed étiam reípfa, cum illa (Chrifti) carne commifceámur;id quidem efficitur per cibum quem ille dedit. Ut ofténdat nobis quanto erga nos férveat amore, fe nobis commifcuit, & in unum corpus totum conftituit, ut unum fimus, quafi corpus junctum cápiti; nam ardéntis amóris hoc eft indícium. Hoc fubíndicans Job, de fervis fuis dicébat, a quibus fic amabátur, ut ejus cárnibus admifcéri peroptárent; ut enim ardéntem amórem ofténderent, dicébant:

&

[Quis det nobis de cárnibus ejus, ut faturémur ?] Quod Chriftus fecit, ut majóri nos charitate ad-. ftringeret, & ut fuum in nos defidérium ofténderet, non modò fe vidéri permíttens defiderántibus, fed & tangi, & manducári,& dentes carni fuæ infigi,nos fibi copulári,& defidério fui omnes impléri. Ab illa ergo menfa recedámus tanquam leónes ignem fpirántes, diábolo terribiles, cogitántes quod fit caput noftrum quantam nobis dilectiónem exhibúerit..Attendámus igitur nobis ipfis, Dilécti, cùm tantis fruámur bonis; & cùm turpe quídpiam loqui fubit ánimum, vel quando ira, vel pravo quópiam afféctu nos córripi cérnimus nobifcum reputémus quibus dignáti fimus beneficiis quem Spíritum accepérimus. Hæc cogitatio noftros temperábit affectus. Quoúfque enim rebus præséntibus hærébimus? quoufque non excitábi mur? quoúfque nullam falútis noftræ curam habébimus? Cogitémus quibúfram nos Deus dignátus fit: grátias agáinus glóriam referámus.

[ocr errors]

མ་

« ÀÌÀü°è¼Ó »