torrente, & mifit eos in peram paftorálem, quam habébat fecum;& fundam manu tulit, & procéffit advérsùm Philifthæum. R. Diléctus, 189. Lectio ij. currit, & ftetit fuper Phi lifthæum, & tulit gládium ejus, & eduxit eum de vagína fua: & interfécit eum præcidítque caput ejus. Vidéntes autem Phififthiim, quòd mórtuus و Dixit autem David ad effet fortiffimus eórum Philifthæum: Tu ve & nis ad me cum gládio, hafta, & clypeo : ego autem vénio ad te in nomine Dómini: ... ut fciat omnis terra, quia eft Deus in Israel. Et nóverit univérsa eccléfia hæc, quia non in gládio, nec in hafta falvat Dóminus : : ipsius enim eft bellum, & tradet vos in manus noftras. Cùm ergo furrexiffet Philifthæus, & veniret, & appropinquáret contra David, feftinávit David, & cucurrit ad pugnain ex advérfo Philifthæi. Et mifit manum fuam in peram, tulitque unum lápidem, & fundâ jecit, & circumdúcens percúffit Philifthæum in fronte: & infixus eft lapis in fronte ejus, & cecidit in fáciem fuam fuper terram. Prævaluitque David advérsùm Philifthæum in funda & lápide, percufsúmque Philifthæum interfécit. Cumque gládium non haBéret in manu David, cu fugerunt. P R. Ait Sámuel, 190. Lectio iij. Cap. 18. Orro cùm reverterétur percúffo Philifthæo, David; egréflæ funt mulieres de univérfis úrbibus Ifrael..... Et præcinébant ludéntes, atque dicéntes : Percúffit Saül mille, & David decem millia. Irátus eft autem Saül nimis, & difplícuit in óculis ejus fermo ifte; dixitque : Dedérunt David decem millia, & mihi mille dederunt: quid. ei súpereft, nifi folum regnum? Non rectis ergo oculis Saul afpiciébat David a die illa, & deinceps. Poft diem autem álteram, inváfit fpiritus Dei malus Saül, & prophetábat in médio domûs fuæ: David autem psallébat manu fuâ, ficut per singulos dies; tenebátque Saül lánceam & mifiteam, putans quòd configere poffet David cum pariete: & declinávit David a fácie ejus fecún do. Et timuit Saül Da-Deus inimicum tuum hovid, eo quòd Dóminus die in manus tuas: nunc effet cum eo, & a fe re cefsiffet. R. Dixit Sámuel, 191. CANON. Ex Concilio Reménfi. An. 1583. tit. de Euchar. S num. 5. Acerdóte celebránte, & Clero concinénte, láici preces horárias non nifi fubmífsâ voce récitent, nec confabuléntur, aut rídeant, aut áliquid quidquam agant, quo res Saera interturbétur. Qui tamen inter eos doctióres, reíque Chriftiánæ peritióres extiterint, præcláriùs agent, fi loco precum ex - fcripto recitandárum a Præfatione, qua pertractántur mystéria, ánimo defixe mentífque fervo re complectántur atque contempléntur. SABBAT O. De libro primo Regum. Ledio j. Cap. 26. Enérunt David & Abifai ad populum nocte, & invenérunt Saül jacéntem & dormiéntem in tentório, & haftam fixam in terra ad caput ejus; Abner autem & pópulum dormientes in circúitu ejus. Dixitque Abífai ad David: Conclúfit , ergo perfódiam eum lán- quæ, Ulit igitur David haf tam, & fcyphum aquæ, qui erat ad caput Saul, & abiérunt: & non erat quifquam, qui vidéret, & intelligeret, & evigilaret, fed omnes dormiébant, quia fopor Dómini irruerat fuper eos. Cùmque transíffet David ex adverfo, & stetífset in vértice montis de longe, & effet grande intervállum inter eos clamávit David ad pópulum & ad Abner filium Ner, dicens: Nonne refpondébis, Ab " " ner? Et refpóndens Abner ait: Quis es tu qui clamas, & inquiétas regem ? Et ait David ad Abner: Nunquid non vir tu es ? & quis álius símilis tui in Ifrael? quare ergo non cuftodisti dóminum tuum regem? ingreffus eft enim unus de turba ut interficeret regem, dóminum tuum. Non eft bonum hoc quod fecifti: vivit Dóminus, quóniam filii mortis eftis vos, qui non cuftodíftis dóminum veftrum, Chriftum Dómini. Nunc ergo vide ubi fit hafta regis, & ubi fit fcyphus aquæ, qui erat ad caput ejus. Lectio iij. Ognóvit autem Saül vocem David & dixit: Nunquid vox hæc tua, fili mi David & ait David: Vox mea, Dómine mi rex. Et ait: Quam ob caufam dóminus meus perséquitur fervum fuum? Quid feci? aut quod eft malum in manu mea? Nunc ergo audi, oro, Dómine mi rex, verba fervi tui: Si Dóminus incitat te advérsùm me, odorétur facrificium: fi autem filii hóminum, maledicti funt in confpectu Dómini qui ejecérunt me hódie; ut non hábitem in hæreditáte Dómini dicéntes : Vade, fervi diis aliénis. Et nunc non effundátur fanguis meus in terram coram Dómino : quia egréffus eft rex Ifrael, ut quærat púlicem unum, ficut perséquitur perdix in móntibus. Et ait Saül: Peccávi, revértere, fili mi David: nequáquam enim ultra tibi malefáciam, quòd pretiófa fúerit ánima mea in óculis tuis hodie: appáret enim quòd ftultè égerim, & ignoráverim multa nimis. CANON. eo Ex Concilio Tridentíno. Seff. 22. Decreto de obfervandis & evitandis in ceLeb. Miffa. C témporum vitio, fiUm multa jam five ve hóminum incúria & improbitáte irrepsíffe videantur, quæ a tanti (Miffæ) Sacrificii dignitáte aliéna funt ; ut ei débitus honor & cultus ad Dei glóriam, & fidélis pópuli ædificatiónem reftituátur, decérnit fancta Synodus ut Ordinárii locórum Epifcopi ea ómnia prohibére, atque e médio tollere sédulò curent ac teneántur, quæ vel avaritia, idolórum sérvitus; vel ir.. & Jónathas filius ejus inreverentia, quæ ab im teriérunt. pietáte vix fejúncta effe . Amóto ( Saül, ) fufpoteft; vel fuperftitio, veræ pietatis falfa imitátrix, indúxit. Ad Magnif. Ant. 7. d. David in fua mifericórdia confecutus eft fedem reagni in fæcula. 1. Ma-chab. 2. Oratio, Da nobis, ut infra ad Laudes. DOMINICA IV. Poft Pentecoften. citávit (Deus) David regem, cui teftimónium pérhibens, dixit: Invéni David filium Jeffe, virum fecúndùm cor meum, qui* Fáciet omnes voluntátes meas. . Invéni David fervum meum; óleo fancto meo unxi eum. Fáciet. Act. 13. Pf. 88. Lectio ij. IN 1. NOCTURNO. DIxitque David ad J Incipit liber fecúndus Regum. Lectio j. Cap. 1. Actum eft, poftquam mórtuus eft Saül', ut David reverterétur a cæde Amalec, & manéret in Síceleg duos dies. In die autem tertia apparuit homo véniens de caftris Saul, vefte confcifsâ, & púlve-re confpérfus caput: & ut venit ad David, cécidit fuper fáciem fuam, & adorávit. Dixitque ad eum -David: Unde venis? Qui -ait ad eum De caftris Ifrael fugi. Et dixit ad eum David Quod eft verbum quod factum eft? indica mihi. Qui ait: Fugit -pópulus ex prælio, & multi corruéntes e pópulo mórtui funt : fed & Saül . adolefcéntem qui nuntiábat ei: Unde fcis quia mórtuus eft Sail, & Jonathas filius ejus? Et ait adolefcens, qui nuntiábat ei: Cafu veni in montem Gélboe, & Saül incumbébat fuper haftam fuam; porro currus & équites appropinquábant ei, & convérfus poft tergum fuum, vidénfque me vocávit. Cui cùm refpondiffem: Adfum: dixit mihi: Quifnam es tu ? Et áio ad eum: Amalecites ego fum. Et locútus eft mihi: Sta fuper me, & intérfice me : quóniam tenent me anguftiæ, & adhuc tota ánima mea in me eft. Stanfque fuper eum, occidiillum; fciébam enim quòd vivere non poterat poft ruínam: & tuli dia déma quod erat in cápite ejus, & armillam de bráchio illíus, & áttuli ad te dóminum meum huc. R. Quafi adeps feparátus a carne fic David a filiis Ifrael. Occídit gigántem: in tolléndo manum, faxo fundæ dejécit exultatiónem Góliæ; &* Dedit (Dóminus) in déxtera ejus tóllere hóminem fortem in bello, & exaltáre cornu gentis fuæ. y. Infirma mundi elégit Deus, ut confundat fortia. *Dedit. Eccli. 47. 1 Cor. 1. Lectio iij. A Pprehendens autem David veftiménta fua fcidit, omnéfque viri qui erant cum eo, & planxérunt, & flevérunt, & jejunavérunt ufque ad véfperam fuper Saül, & fu per Jonatham filium ejus, & fuper populum Domi? ni, & fuper domum Ifrael, eo quòd corruiffent glá dio. Dixitque David ad juvenem qui nuntiáverat ei: Unde es tu? Qui refpóndit: Filius hóminis ádvenæ Amalecítæ ego fum. Et ait ad eum David: Quare non timuífti míttere manum tuam, ut occideres Chriftum Dómini? Vocánfque David unum de púeris fuis, ait : Accédens irrue in eum. Qui percúffit illum, & mortuus eft. Et ait ad eum David: Sanguis tuus fuper caput tuum: os enim tuum locútum eft advérsùm te, dicens: Ego interféci Chriftum Domini. R. Hæc dicit Dóminus (David : ) Feci tibi nomen grande; fufcitábo femen tuum poft te, firmábo regnum ejus, &* Stabíliam thronum ejus ufque in fempitérnum. . Dabit illi Dóminus Deus fedem David patris ejus, & regni ejus non erit finis. * Stabíliam. Glória.* Stabíliam. 2. Reg. 7. Luc. 1. IN II. NOCTURNO. Sermo fancti Joánnis Chrysóstomi. Homil.2. de David &Sail. Lectio iv. C diffet in manus Damanus vid,poft accéptam falútem infequens illum,& occidere volens; cùmque David poffet hoftem cum univérfo exércitu concidere, dimífit illum integrum & incólumem; ideóque cùm fciret morbum regis immedicábilem effe neque illum unquam hoftilem in fe ánimum pofitúrum, fubmóvit fefe ab ócu Um Saül iterùm inci |