Cum 4 pore decórum quid ex córporis geftu, véftium facrárum mundâ compofit tióne, ipsóque vultu elúceat, commendámus. FERIA TERTIA. De libro fecúndo iRegum. Lectio j. Cap. 3. Um effet prælium inter domum Saul & domum David, Abner filius Ner regébat domum Saul. Fuerat autem Saüli concubina nomine Ref pha, filia Ala. Dixitque Isbofeth ad Abner: Quare ingreffus es ad concubinam patris mei? Qui irátus nimis propter verba Isbofeth, ait: Nunquid caput canis ego fum adversum Judam hodie, qui fécerim mifericórdiam fuper domum Saül patris tui, & fuper fratres & próximos ejus, & non trádidr te in manus David, & tu requisifti in me quòd argueres pro muliere hodie: Hæc faciat Deus Abner, & hæc addat ei, nifi quómodo jurávit Dóminus David, fic faciam cum eo ut transférátur Saul dére ei quidquam, quia metuébat illum. R. Tabernáculum tefti mónii, 261. Lectio ij. Mlfit ergo Abner nún tios ad David pro fe, dicéntes: Cujus eft terra? Et ut loqueréntur : Fac mecum amicitias, & erit manus mea tecum, & redúcam ad te univérfum Ifrael. Qui ait: Optimè : ego fáciam tecum amicítias: fed unam rem peto a te, dicens: Non vidébis fáciem meam, antequam addúxeris Michol filiam Saül: & fic vénies, & vidébis me. Mifit autem David nuntios ad Isbofeth filium Saül, dicens: Redde uxorem meam Michol, quam defpóndi mihi centum præpútiis Philifthiim. Mifit ergo Isbofeth, & tulit eam a viro fuo Pháltiel, filio Lais. Sequebatúrque eam vir fuus, plorans ufque Bahúrim: & dixit ad eum Abner : Vade, & revértere. Qui revérfus eft. R. Diléxit David, 261. S regnum de domo Davidmonem quoque in & elevétur thronus David fuper Ifrael, & fuper Judam, a Dan ufque Berfabée. Er non potuit refpon tulit Abner ad Senió-. res Ifrael, dicens: Tam heri, quàm nudiustértius quærebátis David ut re gnáret fuper vos. Nunc ergo fácite quóniam Dóminus locútus eft ad David, dicens: In manu fervi mei David salvábo pópalui meum Ifrael de manu Philifthiim, & ómnium inimicórum ejus.Locútus eft autem Abner étiam ad Bénjamin. Et ábiit ut loquerétur ad Da vid in Hebron, ómnia quæ placuerant Ifraéli, & univerfo Bénjamin. Venitque ad David in Hebron cum viginti viris; & fecit David Abner & viris ejus qui vénerant cum eo, convivium. Et dixit Abner ad David Surgam, ut cóngregem ad te dóminum meum Regem omnem Ifrael, & ineam tecum fedus & ímperes ómnibus, ficut desiderat ánima tua. R. Appropinquavérunt, 262. CANON. Ex Concilio Tridentino. Can. 9. quo fubmifsâ voce pars Cánonis & vérba Confecratiónis proferuntur, damnandum effe; aut linguâ tantum vulgári Mi Jam celébrári debére; aut aquam non mifcéndam effe vino in Cálice offerén do, eo quòd fit contra Chrifti inftitutiónem;anáthema fit. FERIA QUARTA. De libro fecúndo Regum. Lectio j. Cap. 4. Enientes filii Remmon Berothitæ, Rechab & Báana,.... attulérunt caput Isbofeth ad David in Hebron, dixerúntque ad regem: Ecce caput Isbofeth filii Saul inimici tui, qui quærébat ánimam tuam: & dedit Dóminus dómino meo regi ultiónem hódie de Saul, & de sémine ejus. Refpóndens autem Das vid, .... dixit ad eos: Vivit Dóminus, qui éruit ánimam meam de omni angústia, quóniam eum qui annuntiaverat mihi,& díxerat: Mórtuus eft Saül; qui putábat fe prófpera nuntiáre, ténui, & occídi eum in Siceleg, cui oportébat mercédem dare pro núntio. Quantò magis interfecérunt virum innóxium in domo fua, fuper lectum fuum, non quæram sánguinem ejus de manu veftra, & auferam vos de terra? Præcépit ítaque David púeris fuis, & interfecérunt eos. R. Amóto Saül, 259. Lectio ij. Cap. 5. T venérunt univérfæ cipibus ad petram, in qua erat David, ad fpeluncam Odóllam quando Philifthiim fúerant caftra, metáti in Valle Ráphajm, Eibus ffrael ad David Porro David erat in præe in Hebron, dicéntes: Ecce nos os tuum, & caro tua fumus. Sed & heri, & nudiuftertius,cùm effet Saül rex fuper os, tu eras edúcens & redúcens Ifrael: dixit autem Dóminus ad te Tu pafces pó pulum meum Ifrael, & tu eris dux fuper Ifrael. Venérunt quoque & Senióres Ifrael ad regem in Hebron, & percúffit cum eis rex David fedus in Hebron coram Dómino: unxerúntque David in regem fuper Ifrael.....Et abiit rex, & omnes viri qui erant cum eo in Jerúfalem ad Jebufæum habitatórem terræ: dictúmque eft David ab eis: Non ingrediéris huc, nifi abftuleris cæcos & claudos dicéntes: Non ingrediétur David huc. Cepit autem David arcem Sion, hæc eft civitas David. R. Quafi adeps, 260. sídio, & ftátio Philifthinórum in Béthlehem. Defiderávit igitur David & dixit: O fi quis daret mihi aquam de ciftérna Béthlehem, quæ est in porta! Tres ergo ifti per média caftra Philifthinórum perrexérunt & hausérunt aquam de ciftérna Béthlehem , quæ erat in porta, & attulérunt ad David ut biberet: qui nóluit, fed magis libávit illam Dómino, dicens: Abfit ut in confpéctu Dei mei hoc fáciam, & sánguinem istórum virórum bibam: quia in perículo animárum fuárum attulérunt mihi aquam. Et ob hanc caufam noluit bibere. Hæc fecérunt tres robuftiffimi. R. Hæc dicit, 260. CANON. Ex Concílio Reménfi. An. 1583. tit. de Euchar. num. 10. 11. & 12. De libro primo Paralipó- Miffam quifquis ce menon. Lectio iij. Cap. 11. Efcendérunt autem tres de triginta prin 9 lebratúrus eft ne accédat illótis, ut aiunt mánibus, & hábitu sórdido veftimentorum, au ornamentórum altáris. Dei fedéntis fuper Chéru Sacrum autem fáciens clarâ distinctáque voce ita pronúntiet, ut ab affifténtibus, faltémque a minif bim, ubi invocátum eft nomen ejus. R. Tabernáculum, 261 Lectio ij. tris altáris, poffit intélli-Mpofuerúntque arcam gi. Miniftrórum verò nómine censémus étiam eos hoc loco, qui facrificánti refpóndent, & insérviunt. FERIA QUINTA. De libro primo Paralipó menon. Lectio j. Cap. 13. I Niit autem consilium David cum tribúnis, & centuriónibus & univérfis princípibus, & ait ad omnem cœtum Ifrael: Si placet vobis, & a Dómino Deo noftro egréditur fermo, quem loquor: mittámus ad fratres noftros réliquos in univerfas regiónes Ifrael, & ad facerdótés & levitas, qui hábitant in fuburbánis árbium, ut congregéntur ad nos, & reducámus arcam Dei noftri ad nos: non enim requisivimus eam in diébus Saül. Et refpóndit univérfa multi túdo ut ita fieret: placúerat enim fermo omni pópulo..... Et afcendit David, & omnis vir Ifrael ad collem Cariathíarim, qui eft in Juda, ut afférret inde arcam Dómini ut Dei fuper plauftrum novum, de domo Abínadab: Oza autem & frater ejus minábant plauftrum. Porro David, & univérfus Ifrael, ludébant coram Deo omni virtúte in cánticis & in citharis & pfaltériis & tympanis, & cymbalis & tubis, Cùm autem perveniffent ad áream Chidon teténdit Oza manum fuam fuftentáret arcam : bos quippe lafciviens paululum inclináverat eam. Irá◄ tus eft itaque Dóminus contra Ozam, & percúffit eum, eo quòd tetigif fet arcam : & mortuus eft ibi coram Dómino, Contriftatúfque eft David, eo divisiffèt Dóminus Ozam: voca→ vítque locum illum: Divifio Ozæ, ufque in præséntem diem. R. Diléxit David, 261. De libro fecúndo Regum. Lectio iij. Cap. 6. T extimuit David Dóminum in die illa, dicens: Quómodo ingrediétur ad me arca Domi Párochus docet, quò ex propitiatório illo facrificio uberiórem ille fructum cá→ pere poffit, hoc eum fæpe admóneat, ut campá næ figno dato, quo fidéles ad Miffæ facrum vocéntur, fefe quifque cólligens, fi fibi alicujus mor, tiferi peccáti cónfcius eft, fummo ex eo dolore af féctus, vitæque emendándæ certo ftabilique propófito fufcépto, fupplex a Deo véniam petat, FERIA SEXTA. De libro primo Paralipó ni? Et noluit divértere ad fe arcam Dómini in civitátem David: fed divértit eam in domum Obédedom Gethæi. Et habitávit arca Dómini in domo Obédedom Gethæi tribus ménfibus: & benedixit Dóminus Obédedom, & omnem domum ejus. Nuntiatúmque eft regi David, quòd benedixiffet Dóminus Obédedom, & ómnia ejus propter arcam Dei. Abiit ergo David, & addúxit arcam Dei de domo Obédedom in civitátem David cum gaudio: & erant cum David feptem chori, & víctima vituli. Cùmque tranfcendiffent qui portábant arcam Dómini fex paffus, immolábat bovem & arietem, & David faltem féderis Dómini fub tábat totis viribus ante Dóminum. Porro David erat accinctus Ephodlí neo. Et David, & omnis domus Ifrael ducébant ar cam teftaménti Dñi, in júbilo& in clangóre buccinæ. R. Appropinquavérunt, 262. CANON. An. 1573. tit. 11. Cratiónem ratiónem pópulum menon. Lectio j. Cap. 17. C David in domo fua, dixit ad Nathan prophé tam: Ecce ego hábito in domo cédrina: arca au Um autem habitáret péllibus eft. Et ait Nathan ad David: Omnia, quæ in corde tuo funt, fac: Deus enim tecum eft. Igitur nocte illâ factus eft fermo Dei ad Nathan, dicens: Vade, & loquere David fervo meo: Hæc dicit Dóminus: Non ædificábis tu mihi domum ad hapitándum. Neque enim manfi in domo ex eo témpore quo edúxi Ifrael, fui femper mutans loca |