Invitat. Dóminum qui Nocturno. In officiis autem fecit cœlum & terram, * novem Lectionum dicuntur Veníte,adorémus.Pf.122. iidem Pfalmifub novem AnPfalmus. Venite. pag. 2. Hymnus. Uam mira nobis, ô Deus, Q Paras amoris pignora ! fluat, tiphonis de proprio vel de communi. IN I. NOCTURNO. Omine Dóminus nos Dter, quàm admirá * bile eft nomen tuum in uni- Ex ore infantium & lazténtium perfecifti laudem propter inimicos tuos ; ut déftruas inimicum & ultórem. Quóniam vidébo cœlos tuos, ópera digitórum tuórum.;* lunam & ftellas. quæ tu fundásti. Quid eft homo, quòd memor es ejus? * aut filius hóminis, quóniam vifitas eum? Minuifti eum paulo minùs ab Angelis, glóriâ & honóre coronáfti eum, & conftituifti eum fuper ópera mánuum tuárum.. Omnia fubjecífti fub pédibus ejus,*oves & boves univérfas, infuper & pécora campr; In Feriis & aliis Officiis trium Lectionum novem Volucres cæli, & pifces Pfalmi pofiti ad fingulas Fe- maris, qui perámbulant dicuntur pro unico sémitas maris. * Dómine Dóminus nof- cogitatiónes cordis ejus in ter quàm admirábile generatiónem & generaeft nomen tuum in uni- tiónem. Confitemini Dómino in cithara:*in pfaltério decem chordárum psállite illi. Cantáte ei cánticum novum: * benè psállite ei in vociferatióne. Quia rectum eft verbum Dómini,* & ómnia ópera ejus in fide. Diligit mifericórdiam & * mifericórdiâ judicium: Dómini plena eft terra. Verbo Dómini coeli firmáti funt ;* & fpíritu oris ejus omnis virtus eórum Cóngregans ficut in utre aquas maris : ponens in thesauris abyflos. Tímeat Dóminum omnis terra : * ab eo autem commoveántur omnes inhabitántes orbem. Quóniam ipfe dixit, & facta funt:ipfe mandávit & creáta funt. Dóminus diffipat consília géntium:* réprobat autem cogitatiónes populórum, & réprobat consília príncipum. Consilium autem Dómini in ætérnum manet: * Divifio Pfalmi 32. Dóminus Deus ejus;* pópulus, quem elégit in hæreditátem fibi. De cœlo refpéxit Dóminus: * vidit omnes filios hóminum. Báta gens, cujus est De præparáto habitáculo fuo,refpéxit fuper omnes qui hábitant terram. Qui finxit fingillatim corda eórum: * qui intélligit ómnia ópera eórum. Non falvátur rex per multam virtútem; * & gigas non falvábitur in multitúdine virtútis fuæ. Fallax equus ad falútem:* in abundantia autem virtútis fuæ non falvábitur. Ecce óculi Dómini fuper metuéntes eum ; * & in eis qui fperant fuper mifericórdia ejus; Ut éruat a morte ánimas eórum, * & alat eos in fame. Anima noftra súftinet Dóminum;* quónia adjú tor & protéctor nofter eft. Quia in eo ketábitur cor noftrum; * & in nómine fancto ejus fperavimus. Fiat mifericórdia tua Dómine, fuper nos; quemádmodum fperávi * mus in te. mifcébam, Ant. Admirábile eft nomen tuum, Dómine, in univérfa terra. In quacunque die invocávero te, velóciter exáudi me. Quia defecérunt ficut fumus dies mei,*& offa mea, ficut crémium aruérunt. Percúffus fum ut fenum, & áruit cor meum; * quia oblitus fum comédere panem meum. A voce gémitus mei * adhæfit os meum carni meæ. Símilis factus fum pellicáno folitúdinis: * factus fum ficut nycticorax in domicílio. Vigilávi, * & factus fum ficut paffer folitárius in tecto. Totâ die exprobrábant mihi inimíci mei; * & qui laudábant me, advérfum me jurábant. Quia cínerem tanquam panem manducábam; & potum meum cum fletu A fácie iræ & indignatiónis tuæ ; * quia élevanṣ allisífti me. Dies mei ficut umbra declinavérunt: * & ego ficut fenum árui. Tu autem, Dómine, in ætérnum pérmanes: * & memoriále tuum in generatiónem& generatiónem. Divifio Pfalmi 101. Tris Sion, quia tempus U exúrgens miferébe * miferéndi ejus, quia venit tempus. Quóniam placuérunt fervis tuis lápides ejus;* & terræ ejus miferebúntur. Et timébunt gentes no men tuum, Dómine, + & omnes reges terræ glóriam tuam; Quia ædificávit Dóminus Sion;* & vidébitur in glória fua. Refpéxit in oratiónem humilium ; * & non fprevit precem eórum. Scribántur hæc in generatióne áltera: * & populus qui creábitur laudabir Dóminum; Quia profpéxit de excélfo fancto fuo: * Dóminus de coelo in terram afpéxit: Ut audiret gémitus.compeditórum ; ut folveret filios interemptórum ; Ut annuntient in Sion nomen Dómini, & laudem ejus in Jerúsalem; Inconveniéndo pópulos in unum, & reges, ut sérviant Dómino. Refpóndit ei in via virtútis fuæ: Paucitátem diérum meorum núntia mihi. Ne révoces me in dimídio diérum meórum: * in generatiónem & generatiónem anni tui. Altera Divifio Pfalmi 101. Nítio tu, Dómine, ter Exténdens cœlum ficut pellem; qui tegis aquis fuperióra ejus: Qui ponis nubem afcénfum tuum; * qui ambulas fuper pennas ventorum : Qui facis Angelos tuos fpíritus ; * & miniftros tuos ignem uréntem. Qui fundáfti terram fuper ftabilitátem fuam: * non inclinábitur in fæculum fæculi. Abyffus, ficut vestimén Iram fundafti: & opera tum amictus ejus:* fuper * fpatiófum mánibus:* illic reptilia, quorum non eft númerus. Animália pusilla cum magnis: * illic naves pertransíbunt. Draco ifte. , quem formáfti ad illudéndum ei : * omnia a te expectant, ut des illis efcam in témpore. Dante te illis, cólligent; aperiénte te manum tuam, ómnia implebúntur boni táte. 事 Averténte autem te fáciem, turbabúntur ; feres fpiritum eórum, & deficient, & in púlverem fuum reverténtur. Emittes fpiritum tuum, && creabúntur : * & renovábis fáciem terræ. Fecit lunam in témpora:* fol cognóvit occáfum fuu. Pofuifti ténebras facta est nox: * in ipfa pertransíbunt omnes béftiæ filvæ ; Cátuli leónum rugiéntes ut rápiant, & quærant a Deo efcam fibi. Ortus eft fol, & congregáti funt; * & in cubilibus fuis collocabúntur. Exibit homo ad opus fuum,& ad operatiónem fuam ufque ad véfperum. Altera Divifio Pfalmi 103. Uàm magnificáta funt Qopera tua, Dómine! Omnia infapiéntia fecífti:* impléta eft terra poffef fióne tuâ. Hoc mare magnum, & & Sit glória Dómini in sæculum: lætábitur Dóminus in opéribus fuis: Qui réfpicit terram facit eam trémere ; * qui tangit montes, & fúmigant. * Cantábo Dómino in vita mea; pfallam Deo meo quámdiu fum. Jucúndum fit ei eloquium meum: ego verò defectábor in Domino. Deficiant peccatóres a terra, & iniqui, ita ut non fint : * bénedic ánima mea Dómino. Ant. Quàm magnificáta |