fum hymnum clamant : in terris, eúndem hóminum promit multitúdo, SEXTA DIE. communitérque tum cœ- In Pf. 28. Ed. Ben. 1721. léftium, tum terréftrium feftivus convéntus con gregátur. Lectio iij. num. 3: Lectio ij. Ntio, non ea quæ fit Ecefsária eft adorá Ulla res tantùm af- extra Eccléfiam, fed Nfert gaudii vitae nof- in ipfa Dei aula perficitur. træ, quantùm hoc quod Ne mihi privátas aulas ex ánimo gaudeátis in Ec- aut eccléfias excogitétis. cléfia congregári. In Ec- Una eft aula fancta Dei. cléfia, gaudentium con- SynagógaJudæorum priùs fervátur gaudium: in Eccléfia, ánimo dejectórum eft recreátio in Eccléfia, doléntium eft voluptas, in Eccléfia, defatigatórum refpirátio; in Ecclécléfia laborántium réquies. [ Venite (enim, inquit, ad me omnes qui laborátis, & oneráti, eftis; & ego reficiam vos.] Quid hac voce poffit effe defiderabilius? Quid hac invitatióne jucundius? Ad épulum te vocat qui in Ec aula erat: fed poft admiffum in Chriftum peccátum, facta eft habitátio eórum desérta. Quapróp ter & Dominus: [Et álias oves hábeo, quæ non funt ex hoc ovíli. Cùm autem loquátur de iis qui ex géntibus ad falutem præordináti funt, aulam própriam præter Judæórum aulam ofténdit. Lectio iij. Non igitur extra hanc aulam adoráre opórcléfiam te vocat Dó- tet, fed intra ipfam; ne minus ad réquiem pro quis extra ipfam conftitú→ labóribus adhortátur, ad tus, aut ab iis qui extra relaxatiónem a moléftiis illam funt, attractus, in transfert; pondus pecca- aula Dómini esse désinat. tórum állevans, delíciis Intérfunt enim multi in ánimi moléftiam gáu- hábitu quidem precatiódio morórem fanat. O nis: nec funt tamen in auineffábilem ejus curam! la ob mentis evagatióô vocatiónem cœléf- nem & ánimi eórum tem! aberratiónem, ex vanis & Inutilibus curis nafcéntem. ad templum concurrérunt, Qui ventrem aut glóriam, aut argéntum, aut quidvis áliud quod réliquis ómnibus piuris æftimat, deum fécerit; is neque adórat Dóminum, neque in aula fancta eft; etiámfi videátur effe dignus, qui ad fensibiles convéntus admittátur. SEPTIMA DIE. Sermo fancti Basíli Epifcopi. quafi quidpiam confecu túri emoluménti, tamen Dei verbis aures non præ bent; fuam ipsórum natúram non séntiunt; præ occupáti peccáto non affligúntur : non morent dum reminifcúntur peccatórum: non timent judicium; fed arridéntes, & inter fe jungéntes déxteras, precatiónis domum in locum immódicæ lo In Pfalm.28. Ed.Ben.n.7. quacitátis vertunt. Lectio ij. Lectio If Angelo aditant fanc-Ave ne quando á N templo minus, qui ánimum ingrediéntium intuétur. Preces uniufcujúfque maniféstæ Deo funt, quis ex afféctu, quis fcitè exquirat coléftia, quis perfunctóriè & extrémis labris verba pronúntiet; cor verò ipsius procul a Deo fit. Quòd fi orat, carnis fanitáte, opéfque terréftres, & humánã glóriam únicè efflágitat. Horum autem nihil peténdum eft, ut Scriptúra docet: fed in templo ejus unufquifque dicit glóriam. Creatúra omnis tum filens, tum loquens, tum cœleftis, tum terréna dat glóriam conditóri: miferábiles verò hómines, postquam ædibus fuis relictis, CAve ne beas unà cum iis qui ímpia & contumeliófa verba in Dei nomen évomunt condemnátus, cùm debuiffes mercédem pro rerum divinárum cefebratióne recipere. Habes Pfalmum, habes prophetíam, præcépta Evangélica, Apoftolórum prædicatiónes. Lingua pfallat, mens eórum, quæ dicta funt, scrutétur intelligéntiam: ut pfallas fpíritu, pfallas item & mente. Deus enim minimè índiget glóriâ: fed te vult effe dignum, qui glóriam confequare. Quapropter quod séminat homo hoc & metet. Sémina glorificatiónem, ut corónas, honoréfque & laudes in re gno cœlórum metas. Hæc a nobis ídeo dicta funt, quòd funt qui loquéndi finem in Dei templo nunquam fáciant, ac inutiliter ingrediántur. Utinam inutiliter, non cum detriménto. AD VESPERAS. Omnia ut in Vefp. Fefti, omiffo Refponforio. Fit Commem. Dom.occurr. OCTAVA DEDICATIONIS ECCLESIÆ. Duplex Majus. Officium ut in die, exceptis iis quæ fequuntur. AD MATUTINUM. Pfalmi de Dominica. IN I. NOCTURNO. Lectiones de Script. oc tum eft, quod eftis vos ;] & iterum: [ Nefcitis quià córpora veftra templum funt Spíritus fancti qui in vobis eft?]Et ideo,Fratres chariffimi,quia nullis præ cedéntibus méritis,fed per grátiam Dei merúimus fieri templum Dei; quantùm póffumus cum ipsíus adjutório laborémus; ne Dóminus nofter in templo fuo, hoc eft, in nobis ipfis invéniat, quod óculos fuæ Majeftátis offéndat. Lectio v. Ed habitáculum cordis Snoftri evacuétur vitiis, . & virtútibus repleátur : claudátur diábolo, & ape riátur Chrifto: & ita laborémus, ut nobis bonórum óperum clávibus já→ nuam regni cœleftis aperire pofsimus. Sicut enim malis opéribus, quafi quibúfdam feris ac véctibus vitæ nobis jánua cláuditur: ita abfque dúbio bonis opéribus aperitur. Et ideo, Fratres chariffimi, unufquifque consideret confciéntiam fuam, & quando fe áliquo crimine vulnerátum effe cognoverit, priùs oratiónibus, je úniis, vel eleemófynis ftudeat mundáre confciéntiam fuam & fic Euchariftiam præsúmat accipere. mittere in terram, & quid volo nifi ut accendátur ? IN III. NOCTURNO Lectio fancti Evangéli fecúndum Joánnem. Lectio vij. Cap. 10. : IN sólymis : & hiems erat. Et ambulábat Jefus in templo, in pórticu Salomónis. Et réliqua. Elemnitas Lectio vj. Uja, Fratres,habitáre desiderat in nobis Deus; cum ipsíus adjutório ita cor noftrum studeámus bonis femper cogitatiónibus occupáre, & córpora noftra ab omni forde luxúriæ munda cuftodíre ut Deum in nobis deléctet habitáre. In templo enim a Salomóne ædificáto légimus duo altária Homília venerabilis Bedæ fuiffe conftitúta, unum Presbyteri. foris, áliud intùs in illo Expof. in Ev. Joan. c. 10. quod foris erat,animálium Ncænia vocabátur Socelebrabátur facrificium; lémnitas deprecatiónis in illo verò quod intùs erat, thimiámatis offerebátur incénfum. Videámus ergo ne fortè in nobis duo fint altária conftitúta; córporis fcilicet, & cordis noftri. Dénique duplex a nobis facrificium quærit Deus; unum ut fimus cafto córpore; áliud, ut mundo corde effe debeámus. In iilo altári, quod a Salomóne légitur ædificátum, quotidiánus ignis ardébat: quod útinam & in nobis pietas divína perficiat. Unde non folùm oratiónibus, fed étiam bonis opéribus placándus eft Deus: ut in altári cordis noftri ignem fuum femper accéndat, illum de quo ipfe dixit: [Ignem veni templi, quam populus Dei convenímus, templum fit Dómini; & non ipfi, qui in nómine Dómini convenímus, multò ámpliùs templum ejus apellémur & fimus; cùm manifeftè dicat Apóftolus: [ Vos eftis templum Dei vivi,] ficut dicit Deus: [Inhabitábo in eis, & inter illos ambulábo. ] am folémnibus renovaré- vel ad mystéria celebránda tur officiis: quæ étiam ad tempus ufque Dominica Incarnatiónis obferváta fuit, ficut modò, cùm legerétur Evangélium, audívimus. Quæ étiam Dedicátio falubri confuetúdine in Eccléfiis Chrifti fervári modérno témpore dignófcitur. Lectio viij. Poft pauca. Tambulábat Jefus in E templo in pórticu Salomónis. Si ergo Dei Filius ambuláre voluit in templo, in quo caro & fanguis brutorum animálium offerebátur: multò magis noftram oratiónis domum, ubi carnis ipsius ac sánguinis facraménta celebrántur, vifitáre gau Lectio ix. de Homilia Evangelii Dominica occurrentis. (Nifi fortè contingat hoc Feftum non fieri in Dominica. In hoc enim cafu, ix. Lectio incipiet ad afterifcum* Neque enim.) In Laud.& Vefp. fit Com mem. Dominica occurr. DIE X. In Fefto A C FELICITATIS Eorum matris, Martyrum. Simplex. débit. Si perambuláre non SS. SEPT. FRATRUM defpéxit pórticum, in qua rex quondam mortális ac terrénus , quamvis potentiffimus ac fapientiffimus ad orándum ftare folébat: quantò magis penetrália córdium noftrórum invifere atque illuftráre desiderat ; fi tamen ea pórticum effe Salomónis, hoc eft, fi ea timórem fuum, qui eft initium fa Omnia de Communi plurium Martyrum xv. exceptis iis quæ fequuntur. Pridie IN VESPERIS Orat. Da nobis, ut infra. Lectio iij. Ex Atis apud Sur. & Ruinart. piéntise, habére perfpéxe- Stem Felicitatis, Ro rit? Neque enim putándũ fanctæ eft, quia domus folúm- mæ in perfecutióne Marmodò,in qua ad orándum ci Aurélii Antoníni, 8 |