페이지 이미지
PDF
ePub
[ocr errors]

AD II. VESPERAS. Antiphona, 3. toni. a. Mmífit Dóminus pefti

Iléntiam, dixitque Rex

[ocr errors]

ad Dóminum: Vertátur, óbfecro, manus tua contra me. 2. Reg. 24. Ant. 4. f. Egrotávit ufque ad mortem, & orávit: Obfecro, Dómine, meménto, quómodo ambuláverim coram te in corde perfecto. If. 38.

Ant. 2. D. In hora mortis fuæ vocávit filium fuum, & nepótes fuos ; dixitque eis: Servíte Dómino in veritáte. Tob. 14. Ant. 7. d. Præcépit filio fuo, dicens: Confortáre, & efto vir; & obsérva ut ámbules in viis Dómini, ficut fcriptum eft in lege. 3. Reg. 2. Ant.

4. a.

Benedixit eos, & defunctus eft, & planxérunt eum planetu magno. 1. Machab. 2. Capitulum. Eccli. 46.

Noftræ lilia Fránciæ. RAPTAS barbáricis exúvias plagis,

Dilectos cineres,

turba

frequens colit ; Hac te gaudet ovans parte fupérftitem, Ingens præsidium fibi. PLACATUS précibus Omnipotens tuis, Fecúndo sóbolem gérmine régiam In longos vóluit ftirpe fatos tuâ

Dudum créfcere súrculos. ILLOS contínuo flúmine grátiæ, Rex ætérne poli, muníficus riga; Fructus ferre pios ut váleant, fimul Nobis & fibi fértiles. IMMORTALE tibi, fumme Pater, decus 9 Qui reges, pópulos, re

gnáque témperas ; Immortális honor fit quoque Fílio ;

SEmen ipsius obtinuit Laus compar tibi, Spi

hæreditátem, ut vidé

ritus.

rent omnes, quia bonum. Deus, judícium tu

eft óbfequi fancto Deo.

Hymnus.

um Regi da, R. Et juftitiam tuam filio Regis. Pf.

CELESTI, Lédoix, 714

Tellurem pátriam próvi-
dus áfpice;
Ex altóque poli prótege
vértice

Ad Magnif. Ant. 6. C. Dómine Deus, verbum quod locútus es fuper fervum tuum, & fuper domum ejus, súscita in fem

pitérnum; ut magnificé- childis reginæ óperâ, amtur nomen tuum.2.Reg.7. bitiófis & fimoníacis exOratio, Deus, ut fupra. clúfis, a Rege nominátur. DIE XXVII. In Fefto

SANCTI SULPITII Bituricenfis Epifcopi. Semiduplex.

De Comm. Pont. xxj. Pridie IN VESPERIS Oratio, Exáudi, xxvij. Lectio ij.

[ocr errors]

Ex S. Sulpitii vita apud Boll. & Labbeum. Ulpítius fecúndus, ob morum fuavitáte Pius dictus, e Vaftíno Bitúrigum oppido claris ortus paréntibus, Chriftianárum virtútum exémplar, adolefcens fic fe præbuit; ut ipfum fanétus Auftregisilus Bituricénfis Epifcopus, annuénte Theodorico Burgundiæ rege, in Clerum adfciverit, & Sacerdótem ordináverit. A Clotário fecúndo Abbas Caftrenfis efféctus Aulicis ac Regi ob fingulárem pietátem amóri fuit & admiratióni. Regem periculósè ægrotántem, jamjámque moriturum feptem diérum oratióne ac jejúnio fanitáti reftituit. Mórtuo Auftregisilo, cùm multi Epifcopátum ambirent, piórum votis expetitus Sulpitius, Si

[ocr errors]

Lectio iij.

Neri Paftoráli fufti

néndo par ut effet, humilitátem, charitátem, paupertátem, austérum vivendi genus impénfiùs quàm antea cólere ftuduit. Verbo & ópere potens, Judæos omnes in urbe degéntes ad Chrifti fidem & Sacrum lavácrum perdúxit. Váriis étiam vivus cláruit miráculis;loquélâ muto rédditâ, fuscitátis mórtuis, incendiis súbitò extinctis. Cùm Dagobertus primus Clotárii fuccéffor vectigal insólitum Bitúricæ plebi impofuiffet; Sulpitius, indícto trídui jejúnio, censûs revocatiónem a Rege obtinuit. Ad fummam provéctus feneétútem, in Coadjutórem quem fibi elégerat, Volfoléndum ómnia Epifcopátûs ónera rejécit, fervátâ fibi ad óbitum ufque pauperum curâ. Plenus tandem diérum quiévit in Dómino; & in urbe Bituricénfi fepúltus eft. Ad ejus fepulcrum cùm oráret fanctus Eligius, captivi, qui eò confúgerant, divinitus liberáti funt. Vefpera de Fefto fequenti.

DIE XXVIII.

In Fefto

S. AUGUSTINI, Hipponenfis Epifcopi & Ecclefiæ Doct. Duplex Minus. Omnia de Communi SS. Doctorum, xxix. exceptis iis quæ fequuntur.

IN PRIMIS VESPERIS. Poft Hymn. . Beátus homo, quem tu erudíeris, Dómine, R. Et de lege tua docúeris eum. Pf. 93. Ad Magnif. Ant. 4. a. Abjiciámus ópera tenebrárum: ficut in die honéftè ambulémus; non in cubílibus & impudicitiis, fed induímini Dóminum Jefum Chriftum, & carnis curam ne fecéritis in defidériis. Rom. 13. Oratio, Deus, ut infra. Fit Commem. S. Sulpitii Epifc. Ant. Beatificávit. . Magna eft, ut in Communi. Pontif. xxviij. Oratio, Exáudi, xxvij. IN I. NOCTURNO. Lectiones de Script. occurr

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

gine primùm Rhetóricam dócuit, deinde Romæ ac Medioláni, ubi cùm effet Ambrófii frequens audítor, paulatim in Cathólicos propénfior factus Sacros códices a quorum lectióne propter ftyli fimplicitátem priùs abhorrébat, evólvere ftudiofiùs cœpit, & novæ vitæ inftitútum meditári. Verùm cùm diu multúmque fecum ipfe luctátus, converfiónem procraftinásset, tandem insólitâ voce admónitus ut légeret; ex verbis Apóftoli in quæ incidit, derepéntè mutátus eft, & ab Ambrófio aliquánto post, annum agens tricéfimum tértium Páfchate baptizátus. Cùm pátriam repéteret, matri ad óftia Tiberína defunctæ fupréma Chriftiánæ pietátis officia persólvit. Revérfus in Africam, rus fe recépit, ut uni Deo vacáret.

Lectio v.

in

IN II. NOCTURNO. HIppónem Régiume

Lectio iv.

Ex Poffidio, & ex fancti Auguftini operibus. Uguftinus, Tagáf

tæ in Africa natus adolefcens in amóres illi citos & Manichæórum hærefim impégit. Carthá

vocátus, ut virum quemdam ipsíus audiéndi cúpidum, Deo lucrarétur; raptus a pópulo, invítus atque ubértim flens, Présbyter civitátis ordinátus eft a Valério Epifcopo: qui cùm génere Græ

cus effet, nec fatis Latinè fciret, poteftátem ei fecit, in Eccléfia coram fe Evangélium prædicándi; idque ex more Orientálium, fed præter Africánæ totiúfque Occidentális Eccléfiæ confuetúdinem. Véritus autem Valérius jam sénior, ne fibi Auguftinus ab áliis Eccléfiis præriperétur, obtinuit a Primáte Carthaginenfi, ut fibi adhuc vivénti darétur Coepifcopus. In Epifcopátu communem vitæ ratiónem quam ante Epifcopátum inftituerat, cum Cléricis ténuit. Veftis ejus ac fuppéllex nec nítida nimiùm, nec abjécta. Ita frugáli & parcâ mensâ utebátur, ut non nifi propter hófpites & infirmos, carnes ad legúmina & ólera adhibéret; eámque lectióne aut difputatióne, exclúsâ pénitùs obtrectatióne, femper condiébat. Caufis diriméndis vacábat per totum diem, fæpe jejúnus. Ut páuperes áleret, cùm non effet ália facúltas, facra vafa frangi jubébat. Feminárum Monaftéria non adíbat, nifi urgénte neceffitáte.

Lectio vj.

nes hærefes Cathó

,

licæ veritátis propugnátor, Manichæos, quos ftatim a Baptifmate aggréffus fuerat, tum fcriptis, tum públicis difputatiónibus confutavit. Arianórum hærefim fingulári veritátis illuftratióne profligávit. Eccléfiæ unitátis ftudio, quam advérsùs Donatiftas validiffimè tutátus eft, Epifcopos penè trecentos induxit, ut fchifmáticis ad Eccléfiam redeúntibus non honórem modò Sédium fervárent fed &, fi opus effet, Sede fuâ Epifcopáli céderent. Grátiam Chrifti a Pelagiánis impugnátam, invictíffimè afséruit; eorúmque in Semipelagianis reliquias, morti jam próximus, repréffit. Advérsùs Paganórum calúmnias Religiónem chriftianam, ruditiffimo præsertim ópere de Civitáte Dei, vindicávit. In Confeffiónum & Retractatiónum libris, a fe gefta fcriptáque, magnâ cum humilitáte recénfuit. De Scriptúra váriis tractátibus fapientíffimè difséruit. Difficillimas quæftiones undequáque fibi propófitas, fuis Epiftolis enodávit. Eum

nátim invitávit ad Syno

dum Ephesinam in caufa Nestórii cujus errores jam ipfe fcriptis præfocáverat: fed morte prævéntus Concílio interesse non pótuit, Vándalis enim

hominibus. Vos eftis lux mundi. Et réliqua. Homília fancti Auguftini Epifcopi.

L. 1. de Serm. D. in

monte c. 6.

[ocr errors]

I fal infatuátum fúerit,'

tertium jam menfem Hip- Sin quo faliétur? Jid eft

pónem obfidéntibus in 9

extrémum morbum inci- fi vos per quos condiéndi dit. Statim atque lecto decúbuit, Pfalmos de Poeniténtia paríeti juffit affigi, quos profúfis lacrymis júgiter meditátus, & per decem últimos dies foliinténtus oratióni, obdormívit in Dómino, anno ætátis feptuagéfimo fexto, Chrifti quadringentéfimo trigéfimo. Pro commendánda córporis ejus depofitióne, Sacrificium Deo oblátum eft. Teftaméntum nullum fecit, quia unde fáceret, ut ait Pofsidius, Chrifti pauper non hábuit. Corpus ejus primùm in Sardíniam, póstea Pápiam tranflátum eft. IN UI, NOCTURNO. Léctio fancti Evangélii, fecúndum Matthæum.

N illo tempore; dixit Jefus tirpulis fuis Vos eftis fal terræ. Quòd fi fal evanúerit, in quo faliétur ad nihilum valet ultra, nifi ut mittátur foràs, & conculcétur ab

funt quodammodo pópuli, metu perfecutiónum temporálium amiséritis regna colórum ; qui erunt hómines, per quos a vobis error auferátur, cùm vos elégerit Deus, per quos errórem áuferat cæterórum? Ergo ad nihilum valet fal infatuátum, nifi ut mittátur foràs, & calcétur ab hominibus. Non itaque calcátur ab homíni bus, qui pátitur perfecutiónem; fed qui perfecu tiónem timéndo, infatuátur. Calcári enim non poteft, nifi inférior; fed inférior non eft, qui quamvis córpore multa in terra fuftineat, corde tamen fixus in cælo eft.

Lectio viij.

V Os eftis lumen munVdi.] Quomodo dixit fupériùs fal terra, fic nunie dicit lumen mundi. Nam neque fupériùs ifta terra accipiénda eft, quam pédibus corpóreis calcámus; fed hómines, qui in terra

« 이전계속 »