R. Et non refpéxit in vanitátes & insanias falfas. Pf.39.

Preces, fi dicenda fini, habentur fuperiùs, pag. 55.

Oratio conveniens. AD VESPERAS. Ant. 3. b. Ad Dóminum. Pfalmus 119.

A

D Dóminum, cùm tribulárer, clamávi,* & exaudívit me. Dómine, líbera ánimam meam a lábiis iniquis,& a lingua dolófa. Quid detur tibi aut quid apponátur tibi * ad linguam dolófam? Sagittæ poténtis acútæ,* cũ carbónibus defolatórüs. Heu mihi! quia incolátus meus prolongátus eft; habitávi cum habitántibus Cedar : fuit ánima mea. Cum his qui odérunt pacem, eram pacíficus: cum loquébar illis, impugnábant me gratis. Ant. Ad Dominum,cùm tribulárer, clamávi, & exaudívit me. Ant. 1. f. Ecce. Pfalmus 120. Evávi óculos meos in montes, * unde véniet auxilium mihi. Auxílium meum a Dó

multum incola

**

qui fecit cœlum

Non det in commotió→ nem pedem tuum, * neque dormitet qui cuftodit të. Ecce non dormitábit, neque dórmiet, * qui cuftódit Ifrael.

Dóminus cuftodit te,Dóminus protéctio tua* fuper manum déxteram tuam. Per diem fol non uret te,*neque luna

per nocté. Dóminus cuffódit te ab omni malo: * cuftódiat ánimam tuam Dóminus.

Dóminus cuftódiat intróitum tuum & éxitum tuum ex hoc nunc & ufque in fæculum.

*

Ant. Ecce non dormitábit neque dórmiet, qui cuftodit Ifrael. Ant. 4. a. Adjutórium. Pfalmus 123. Ifi quia Dóminus erat

Nin nobis, dicat nunc Ifrael,* nifi quia Dóminus erat in nobis, Cùm exurgerent hómines in nos, fortè vivos deglutiffent nos. Cùm irafcerétur furor eórum in nos * fórfitan aqua absorbuiffet nos. Torrentem pertransivit ánima noftra forfitan pertransífset ánima nostra aquam intolerábilem. Benedictus Dóminus " qui non dedit nos in captiónem déntibus eórum.

*

*

Anima noftra ficut paffer erépta eft * de láqueo venántium : Láqueus contrítus eft, & nos liberáti fumus. Adjutórium noftrum in nómine Dómini, * qui fecit coelum & terram. Ant. Adjutórium noftrum in nómine Dómini. Ant. 8. G. Bénefac.. Pfalmus 124.

Qui confidunt in Don

ficut mons Sion: * non commovébitur in ætérnum, qui hábitat in Jerufalem.

Montes in circuitu ejus:* & Dóminus in circuitu pópuli fui, ex hoc nunc & ufque in fæculum. Quia non relínquet Dóminus virgam peccatórum fuper fortem juftórum, ut non exténdant jufti ad

*

iniquitátem manus fuas. Benefac, Dómine, bonis & rectis corde.

Declinántes autem in obligatiónes addúcet Dó

minus cum operántibus iniquitátem: pax fuper Ifrael.

*

Ant. Bénefac, Dómine, bonis & rectis corde. Ant. 7. ç. Nifi Dóminus. Pfalmus 126.

Ifi Dóminus ædificáverit domum, *in vanum laboravérunt qui ædí

ficant eam.

Nifi Dóminus cuftodierit civitátem, *fruftra vígilat qui cuftodit eam.

*

Vanum eft vobis ante lucem súrgere : súrgite poftquam fedéritis, qui manducátis panem dolóris. Cùm déderit diléctis fuis fomnum: ecce hæréditas Dómini, filii; merces fructus ventris.

*

Sicut fagittæ in manu poténtis, *ita filii excufsórum. Beátus vir, qui implévit defidérium fuum ex ipfis:* non confundétur cùm loquétur inimícis fuis in porta.

Ant. Nifi Dóminus cuf→ todíerit civitátem, fruftra vigilat qui cuftodit eam. Capitulum. Sap. 6. On

Non subtrahet perfónam cujú qua Deus, quóniam pusillum & magnum ipfe fecit,& æquáliter cura eft illi de ómnibus. Hymnus.

UR

CR aut amictûs, aut

cibi

Tibíne cœleftis Pater

V. Jactafuper Dóminum curam tuam. R. Et ipfe te enútriet. P. 54.

Ad Magnificat Ant. 6.F. Non eft alius Deus quàm tu, Dómine, cui cura est de ómnibus. Sap. 12.

Preces,fi dicenda fint,ha bentur poft Laudes Feria fecunda,pag. 45. Suffragia verò poft Vefperas ejufdem Feria, pag. 62.

Oratio conveniens. AD COMPLETORIUM. Ant. 2. D. Illumina.

retra, * ut fagíttent in obfcúro rectos corde. Quóniam quæ perfecifti, deftruxérunt: *justus autem quid fecit? Dóminus in templo fancto fuo,* Dóminus in cœlo sedes ejus.

Oculi ejus in páuperem refpiciunt, *pálpebræ ejus interrogant filios hóminu. Dóminus intérrogat justum & impium: * qui autem diligit iniquitátem

odit ánimam fuam.

Pluet fuper peccatóres láqueos: ignis & fulphur, & fpíritus procellárum pars cálicis eórum. Quóniam juftus Dóminus, & juftitias diléxit : * æquitáté vidit vultus ejus. Pfalmus 11.

Dó

Alvum me fac, mine, quóniam defécit fanctus, * quóniam diminútæ funt veritátes a filiis hóminum.

Vana locúti funt unufquifque ad próximum fu– um : lábia dolófa, in corde & corde locúti funt.

*

Difpérdat Dóminus univérfa lábia dolófa,*& linguam magniloquam.

Qui dixérunt: Linguam noftram magnificábimus lábia noftra a nobis funt. Quis nofter Dóminus eft?

Propter mifériam ino

*

rum * nunc exurgam, dicit Dóminus. Ponam in falutári; *fiduciáliter agam in eo. Elóquia Dómini elóquia cafta: argéntum igne examinátum, probátum terræ, purgátum séptuplu. Tu, Domine, fervabis nos, & cuftódies nos * a generatióne hac in ætérnu. In circúitu ímpii ámbulant: * fecúndum altitúdinem tuam multiplicáfti filios hóminum.

Pfalmus. 12. Squequo, Dómine, oblivifcéris me in finem? * Ufquequo avértis fáciem tuam a me? Quámdiu ponam consilia in ánima mea, * dolóré in corde meo per diem? Ufquequo exaltábitur inimícus meus fuperme?* réfpice & exáudi me Domine Deus meus.

Illúmina óculos meos, ne unquam obdórmiam in morte; * nequándo dicat inimícus meus : Præválui advérfus eum.

Ant. Illúmina óculos meos, Dómine, ne unquam obdórmiam in morte.

Reliqua ut ad Completorium Feria 2. pag. 66. FERIA QUARTA AD MATUTINUM. Invitatorium. Unum Legiflatórem Dóminum, veníte,adorémus.Jacob.4. Pfalmus. Venite,pag.2. Hymnus.

D

*

E montis alto cúl

mine

Sectémur omne quod ju

bes. Amen. IN I. NOCTURNO. Ant. 3. a. Lex Dei. Pfalmus 36. Oli æmulári in malignántibus, zeláveris faciéntes iniquitá

Ngnantibus,

tem.

*

*

neque

*

Quóniam tanquam fenum velóciter aréscent, & quemádmodum ólera herbárum cito décident. Spera in Dómino, & fac bonitátem: & inhábita terram, & pafcéris in divítiis ejus. Delectare in Dómino,* & dabit tibi petitiónes cordis tui. Revéla Dómino viam tuam, & fpera in eo ; & ipfe fáciet.

Et edúcet quafi lumen juftitiam tuam, & judícium tuum tanquam inerídiem : * súbditus efto Dómino, & ora eum. Noli æmulári in eo qui profperátur in via fua, *in hómine faciénte injuftitias. Défine ab ira, & dere

non erit peccátor: * & quæres locum ejus, & non invénies.

Manfuéti autem hæreditábunt terram, * & delectabúntur in multitúdine pa

*

æmulári ut malignéris. Quóniam qui malignántur, exterminabúntur : fuftinéntes autem Dóminum ipfi hæreditábunt

terram.

Et adhuc pusillum, &