65

Jon ferus in pavidos rictus diducit hiantessent
Vulnifico pronos nec rapit ungue leo.
æpe fariffiferi crudelia pectora Thracis
Supplicis ad mcftas delicuere preces.
Extenfæque manus avertunt fulminis ictus,
Placat & iratos hoftia parva Deos.
Jamque diu fcripfifse tibi fuit impetus illi,
her Neve moras ultra ducere paffus Amor.

70

Nam vaga Fama refert, heu nuntia vera malorum![ In tibi finitimis bella tumere locis,

Teque tuamque urbem truculento milite cingi, I Et jam Saxonicos arma paraffe duces.

Te circum latè campos populatur Enyo,

Et fata carne virûm jam cruor arva rigat;
Germanifque fuum conceffit Thracia Martem,
Illuc Odryfios Mars pater egit equos;
Perpetuòque comans jam deflorefcit oliva,
Fugit & ærifonam Diva perofa tubam,
Fugit io terris, & jam non ultima virgo
Creditur ad fuperas jufta volaffe domos,
Te tamen intereà belli circumfonat horror,
Vivis & ignoto folus inopfque folo;

75

80

Et,

Et, tibi quam patrii non exhibuere penates,
Sede peregrinâ quæris egenus opem.
Patria dura parens, & faxis fævior albis
Spumea quæ pulfat littoris unda tui,
Siccine te decet innocuos exponere fœtus,
Siccine in externam ferrea cogis humum,
Et finis ut terris quærant alimenta remotis
Quos tibi profpiciens miferat ipfe Deus,
Et qui læta ferunt de cœlo nuntia, quique

90

Quæ via poft cineres ducat ad aftra, docent/ Digna quidem Stygiis quæ vivas claufa tenebris, 95

Æternâque animæ digna perire fame!

Haud aliter vates terræ Thefbitidis olim
Preffit inaffueto devia tefqua pede,
Defertafque Arabum falebras, dum regis Achabi
Effugit atque tuas, Sidoni dira, manus,
Talis & horrifono laceratus membra flagello,

Paulus ab Æmathiâ pellitur urbe Cilix.
Pifcofæque ipfum Gergeffæ civis Jesum

Finibus ingratus juffit abire fuis.

100

At tu fume animos, nec fpes cadat anxia curis, 105 Nec tua concutiat decolor offa metus.

Sis etenim quamvis fulgentibus obfitus armis,
Intententque tibi millia tela necem,

At nullis vel inerme latus violabitur armis,
Deque tuo cufpis nulla cruore bibet.

Namque eris ipfe Dei radiante fub ægide tutus,

Ille tibi cuftos, & pugil ille tibi;

Ille Sionææ qui tot fub mænibus arcis
Affyrios fudit nocte filente viros;

Inque fugam vertit quos in Samaritidas oras
Mifit ab antiquis prifca Damafcus agris,
Terruit & denfas pavido cum rege.cohortes,
Aere dum vacuo buccina clara fonat,

110

115

Cornea pulvereum dum verberat ungula campum,'
Currus arenofam dum quatit actus humum, 120
Auditurque hinnitus equorum ad bella ruentûm,
Et ftrepitus ferri, murmuraque alta virûm.
Et tu (quod fupereft miferis) fperare memento,
Et tua magnanimo pectore vince mala;
Nec dubites quandoque frui melioribus annis,
Atque iterum patrios poffe videre lares.

125

ELEGIA

ELEGIA QUINTA, Anno Ætatis 20.

In adventum veris.

N fe perpetuo Tempus revolubile gyro

IN

Jam revocat Zephyros vere tepente novos ; : Induiturque brevem Tellus reparata juventam,

i

Jamque foluta gelu dulce virefcit humus. Fallor? an & nobis redeunt in carmina vires, Ingeniumque mihi munere veris adeft? Munere veris adeft, iterumque vigefcit ab illo (Quis putet) atque aliquod jam fibi poscit opus.... Caftalis ante oculos, bifidumque cacumen oberrat, Et mihi Pyrenen fomnia nocte ferunt; Concitaque arcano fervent mihi pectora motu, Et furor, & fonitus me facer intùs agit, Delius ipfe venit, video Penëide lauro

Implicitos crines, Delius ipfe venit.

Jam mihi mens liquidi raptatur in ardua coli,
Perque vagas nubes corpore liber eo;

་་

S

15

Perque umbras, perque antra feror penetralia vatum,
Et mihi fana patent interiora Deûm;
Intuiturque animus toto quid agatur Olympo,
Nec fugiunt oculos Tartara cæca meos.

20

Quid tam grande fonat diftento fpiritus ore?
Quid parit hæc rabies, quid facer ifte furor?
Ter mihi, quod dedit ingenium, cantabitur illo;
Profuerint ifto reddita dona modo.
am Philomela tuos foliis adoperta novellis
Inftituis modulos, dum filet omne nemus:
Urbe ego, tu fylvâ fimul incipiamus utrique,
Et fimul adventum veris uterque canat.
Veris io rediere vices, celebremus honores
Veris, & hoc fubeat Mufa* perennis opus.
Jam fol Æthiopas fugiens Tithoniaque arva,

Flectit ad Aretoas aurea lora plagas.

Eft breve noctis iter, brevis eft mora noctis opaca, Horrida cum tenebris exulat illa fuis.

Jamque Lycaonius plauftrum cœlefte Bootes

Non longâ fequitur feffus ut ante viâ;

Nunc etiam folitas circum Jovis atria toto

Excubias agitant fidera rara polo.

Nam dolus, & cædes, & vis cum nocte receffit,

Neve Giganteum Dii timuere fcelus.

Forte aliquis fcopuli recubans in vertice pastor,
Rofcida cum primo fole rubefcit humus,

quotannis. Edit. 1645.

25

३०

35

40

Hac,