* * Et ædificábo in generatiónem & generatiónem fedem tuam. Confitebúntur coeli mirabília tua, Dómine : étenim veritátem tuam in Eccléfia fanctórum. Quóniam quis in núbibus æquábitur Dómino? * símilis erit Deo in filiis Dei? Deus qui glorificátur in concílio fanctórum: * magnus & terribilis fuper omnes qui in circuitu ejus funt. Divifio Pfalmi 88. persifti inimícos tuos. Tui funt cæli, & tua eft terra ; orbem terræ & plenitúdinem ejus tu fundáfti: * Aquilónem, & mare tu creáfti. Thabor & Hermon in nómine tuo exultábunt: * tuum bráchium cum poténtia. * Firmétur manus tua, & exaltétur déxtera tua : juftitia & judicium præparátio fedis tuæ. * Mifericórdia & véritas præcédent fáciem tuam: beátus pópulus qui fcit jubilatiónem. Dómine, in lúmine vultus tui ambulábunt, & in nómine tuo exultábunt tota die, * & in justítia tua exaltabúntur. Quóniam glória virtútis eórum tu es: & in beneplácito tuo exaltábitur cornu noftrum. Quia Dómini eft afsúmptio noftra, * & fancti If Domine Deus vir- rael Regis noftri. tibi? * tútum, quis símilis potens es, Dómine, & véritas tua in circúi Tunc locútus es in visióne fanctis tuis, & dixifti : Pófui adjutórium in poténte, & exaltávi eléctum de plebe mea. Invéni David fervum óleo fancto meo meum, Manus enim mea auxi liábitur ei, * & bráchium in eo; meum confortábit eum. Nihil proficiet inimícus **& filius iniquitátis non appónet nocére ei. Et concidam a fácie ipsíus inimícos ejus & odiéntes eum in fugam convértam. Et * * * meam non difpérgam ab neque nocébo in ve * eo, Neque profanábo teftaméntum meum procédunt de lábiis meis non fáciam írrita. Altera divifio Pfalmi 88. Emel jurávi in fancto meo fi David méntiar, * Semen ejus in ætérnum manébit. SE Et thronus ejus ficut fol in confpectu meo; * & ficut luna perfecta in ætérnum, & teftis in cœlo fidélis. Et véritas mea & mifericórdia mea cum ipfo, & in nómine meo exaltábitur cornu ejus. ponam in mari manum ejus, & in fluminibus dexteram ejus. Ipfe invocábit me: Pater meus es tu, Deus meus, & fufceptor falútis meæ. Et ego primogénitum ponam illum, excélfum tuum. præ régibus terræ. * * * In ætérnum fervábo illi mifericórdiam meam : & teftaméntum meum fidéle ipfi. * Et ponam in fæculum fæculi femen ejus, & thronum ejus ficut dies cœli. Tu vero repulifti & defpexifti,*diftulifti Chriftum * Evertífti teftaméntum fervi tui, profanásti in terra fanctuárium ejus. Deftruxifti omnes fepes ejus: * pofuifti firmamén tum ejus formidinem. Diripuérunt eum omneş tranfeuntes viam: * factus eft oppróbrium vicinis fuis. Exaltáfti déxteram depri méntium eum: *lætificásti omnes inimícos ejus. Avertífti adjutórium glá dii ejus, * & non es auxiliátus ei in bello. Deftruxifti eum ab emundatióne, * & fedem ejus in terram collisífti. Minoráfti dies témporis ejus: * perfudifti eum confufióne. * piam, * & nomen DóUfquequo, Dómine, mini invocábo. avértis in finem? exardéfcet ficut ignis ira tua? Memoráre quæ mea fubftántia. Nunquid enim vanè conftituifti omnes filios hóminum? * Quis eft homo qui vivet, & non vidébit mortem? * éruet ánimam fuam de manu ínferi? Ubi funt mifericórdiæ tuæ antíquæ, Dómine?* ficut juráfti David in veritáte tua? Memor efto, Dómine, oppróbrii fervórum tuórum * (quod contínui in finu meo) multárum géntium. Quod exprobravérunt inimíci tui, Dómine;* quod exprobravérunt commutatiónem Chrifti tui. * Vota mea Dómino reddam coram omni pópulo ejus : * pretiófa in confpéctu Dómini mors fanctórum ejus. * O Dómine, quia ego fervus tuus: * ego fervus tuus, & filius ancillæ tuæ. Dirupifti víncula mea,' tibi facrificábo hóftiam laudis, & nomen Dómini invocábo. Vota mea Dómino reddam in confpéctu omnis pópuli ejus, * in átriis domus Dómini, in médio tui Jerúfalem. Ant.Quid retribuam Dó. mino pro ómnibus quæ retribuit mihi? Ant. 8. c. Oculi nostri. D te levávi óculos minus in Ames, ætérnum. Fiat, fiat. AD VESPERAS. Ant.7.d.Quid retribuam. Pfalmus 115. Rédidi, propter quod locútus fum; ego autem humiliátus fum nimis. Ego dixi in excéffu meo: Omnis homo mendax. Quid retribuam Dómi110 pro ómnibus * retribuit mihi? , quæ Cálicem falutáris accí in cœlis. Ecce ficut óculi fervórum* in mánibus dominórum fuórum: Sicut óculi ancillæ in mánibus dóminæ fuæ, * ita óculi noftri ad Dóminum Deum noftrum donec mifereátur noftri. Miferére noftri, Dómine, miferére noftri:* quia multum repléti fumus defpectióne. Quia multum repléta eft ánima noftra; * oppró- Sicut jurávit Dómino, & votum vovit Deo Jacob: brium abundantibus defpéctio fupérbis. Ant. Oculi noftri ad Dóminum Deum noftrum, donec mifereátur noftri. Ant. 5. a. Magnificávit. Pfalmus 125. N converténdo Dóminus captivitátem Sion,* facti fumus ficut confoláti. minus fácere nobifcum, JUrávit Dominus David facti fumus lætántes. Ant. 8. c. Sacerdotes. veritátem, & non fruftrábitur eam : * De fructu Pfalmus 131. : ventris tui ponam fuper Meménto, Dómine, fedem tuam. manfuetudinis ejus. omnis Si cuftodierint filii tui teftaméntum meum, * & teftimonia mea hæc quæ docebo eos, Et filii eórum ufque in fæculum; * fedébunt fuper fedem tuam. Quóniam elégit. Dóminus Sion, elegit eam in habitatiónem fibi. * * Hæc réquies mea in fæculum fæculi: * hic habitábo, quóniam elégi eam. Viduam ejus benedícens benedícam páuperes ejus faturábo pánibus. Sacerdótes ejus índuam falutári : * & fancti ejus. exultatióne exultábunt. Illuc prodúcam cornu David; parávi lucérnam Chrifto meo. Inimicos ejus índuam confufióne: *fuper ipfum autem efflorébit fanctificátio mea. Ant. Elégit Dóminus Sion, elégit eam in habitatiónem fibi. AD COMPLETORIUM. Ant. 1. f. Exáudi. Pfalmus 31. BEáti, quorum remiffe funt iniquitátes; * & quorum tecta funt peccáta. Beátus vir, cui non imputávit Dóminus peccátum nec eft in fpíritu ejus dolus. * * Quóniam tácui, invete ravérunt offa mea, dum clamárem tota die. Quóniam die ac nocte graváta eft fuper me ma nus tua : * convérfus fum in ærumna mea, dum con-"{ figitur fpina. Delictum meum cógni-> tum tibi feci, * & injufti-1 tiam meam non abfcóndi. Dixi: Confitébor advér-t fum me injuftitiam meam Dómino; * & tu remisíftí impietátem peccáti mei. " Pro hac orábit ad te om-t nis fanétus in témpore opportúno. Verumtamen in dilúvio aquárum multárum * ad eum non approximábunt. Tu es refugium meum a tribulatióne cúmdedit me: exultátio ? mea, érue me a circumdántibus me. quæ cir |