In manus tuas commén- circuitu. * in muta fiant lábia dolófa. Quæ loquúntur adverfus juftum iniquitátem fupérbia & in abufióne. Altera divifio Pfalmi 30. Uàm magna multitúdo dulcedinis tuæ Q * abfcon lor: * conturbátus eft in ira óculus meus, ánima mea, & venter meus. Quéniam defécit in dolóre vita mea, * & anni mei in gemitibus. Infirmáta eft in paupertáte virtus mea * & offa mea conturbáta funt. Super omnes inimicos meos factus fum oppróbrium, & vicínis meis valde, & timor notis meis. Abfcondes eos in abfcónQui vidébant * foras dito faciéi tuæ me fugérunt a me : obli- turbatióne hóminum. vioni datus fum, tanquam Próteges eos in tabernámórtuus a corde. culo tuo * a contradictióne linguárum. * * Factus fum tanquam vas pérditum:* quóniam audivi vituperatiónem mulFórum commorantium in Dómine, quam a con Benedictus Dóminus, * quóniam mirificávit misericórdiam fuam mihi in ci vitáte muníta. rum. Ideo exaudífti vocem óratiónis meæ ; * dum clamárem ad te. Diligite Dóminum, omnes fanéti ejus: * quóniam veritátem requiret Dóminus & retribuet abun danter faciéntibus biam. finum fuum qui manipulos célligit. Et non dixérunt qui præteríbant : Benedictio Dómini fuper vos: * benedíximus vobis in nómine Dómini. Ant. Sæpe expugnavérunt me peccatóres, étenim non potuerunt mihi. Ant. 2. D. Apud te. Pfalmus 129. fupér-Dade, Dómine: E profúndis clamávi Viriliter ágite,& confortétur cor veftrum,*omnes qui fperátis in Dómino. AD VESPERAS. Ant. 4. A. Sæpe. Pfalmus 128. S * * * Dómine, exáudi vocem meam. Fiant aures tuæ intendéntes * in vocem deprecatiónis meæ. Si iniquitátes obferváve quis fuftinébit? * A cuftódia matutina ufad noctem : fperet Ifrael in Dómino. que Epe expugnavérunt ris, Dómine; * Dómine me a juventúte mea; dicat nunc Ifrael. Sæpe expugnavérunt me a juventúte mea: *étenim non potuérunt mihi. Supra dorfum meum fabricavérunt peccatóres, prolongavérunt iniquitáté fuam. Dóminus juftus concídit cervices peccatórum: confundántur & convertántur retrorsum omnes qui odérunt Sion. Fiant ficut fenum tectórum quod priufquam evellátur, exáruit. "De quo non implevit mamum fuam qui metit ; * & * * Quia apud Dóminum mifericórdia, * & copiófa apud eum redémptio. Et ipfe rédimet Ifrael *ex ómnibus iniquitátibus ejus. Ant. Apud te propitiátio eft, & propter legem tuam fuftinui te, Dómine. Ant. 6. F. Custódi me. Pfalmus 139. opériet eos, ab Cadent fuper eos carbóRieme, Domine, irones,inignem dejicies cos: * iniquo eripe me. Qui cogitavérunt iniquitátes in corde: tota die conftituébant prælia. Acuérunt linguas fuas ficut ferpéntis: venénum áfpidum fub lábiis eórum, Cuftódi me Dómine de manu peccatóris : & ab hominibus iniquis éripe me. Qui cogitavérunt fupplantáre greffus meos: abfcondérunt fupérbi láqueum mihi. * * Et funes extendérunt in láqueum: * juxta iter fcándalum pofuérunt mihi. Dixi Dómino: Deus meus es tu ; * exáudi, Dómine, vocem deprecatiónis Ant. 7. c. Inténde. Voce mea ad Dómi num clamávi, * voce mea ad Dóminum deprecátus fum. Effúndo in confpéctu ejus oratiónem meam; * & tribulatiónem meam ante ipfum pronúntio. In deficiéndo ex me spíritum meum ; * & tu cognovífti sémitas meas. In via hac qua ambulábam, * abfcondérunt láqueum mihi. Confiderábam ad déxteram, & vidébam : non erat qui cognófcerét labor labiórum ipsórum non eft qui requírat áni vátus fum ufque in finem:* tota die contriítátus ingrediébar. Quóniam lumbi mei impléti funt illufiónibus, * & non eft sánitas in carne mea. Afflictus fum, & humiliátus fum nimis : * rugiébam a gémitu cordis mei. Dómine, ante te omne defidérium meum: * & gémitus meus a te non eft abfcónditus. Divifio Pfalmi 37. Or meum conturbá Cum eft, dereliquit me virtus mea : * & lu * Quóniam in te, Dómi- bo: * ego vero in te fpene, fperávi : tu exáu- rábo. dies me, Dómine Deus In Deo laudábo fermónes meos, in Deo fperávi: *non timébo quid fáciat mihi caro. * Tota die verba mea execrabántur : * advérsum me omnes cogitatiónes eórum in malum. Inhabitábunt & abfcóndent, ipfi calcáneum meum obfervábunt. Sicut fuftinuérunt ánimam meam, pro nihilo falvos fácies illos: * in ira pópulos confringes. Deus, vitam meam an nuntiávi tibi : * pofuísti lácrymas meas in confpéctu tuo, * Sicut & in promiffióne tua: tunc converténtur inimíci mei retrórfum. In quacunque die invo* ne cávero te : ecce cognóvi quóniam Deus meus es. Inténde in adjutórium meum, * Dómine Deus falútis meæ. Pfalmus 55 In Deo laudábo verbum,' in Dómino laudábo fermónem in Deo fperávi non timébo quid fáciat mihi : Mlferére mei, Deus, homo. * quóniam conculcávit me homo: tota die impúgnans tribulávit me. Conculcavérunt me inimíci mei tota die : * quóniam multi bellántes advérfum me. Ab altitúdine diéi time In me funt, Deus, vota tua * quæ reddam, laudatiónes tibi. Quóniam eripuífti ánimam meam de morte, & pedes meos de lapfu : * ut pláceam coram Deo in lú mine vivéntium. |