* OS Projiciéntes me nunc circumdedérunt me, * óculos fuos ftatuérunt declináre in terram. Sufcepérunt me ficut leo parátus ad prædam, & ficut cátulus leónis hábitans in ábditis. Exúrge, Dómine, præveni eum & fupplánta eum : éripe ánimam meam ab impio, frámeam tuam ab inimicis manus tuæ. * Dómine,a paucis de terra dívide eos in vita eórum: * de abfcónditis tuis adim plétus eft venter eórum. Saturáti funt filiis, * & dimisérunt relíquias fuas párvulis fuis. Ego autem in juftitia apparébo confpéctui tuo : fatiábor cum apparuerit glória tua. Pfalmus 23. & D plenitúdo ejus: or Sabbato ad Matutinum. bis terrárum, & univérfi qui hábitant in eo. Quia ipfe fuper mária fundávit eum, * & fuper flúmina præparávit eum. * Quis afcéndet in montem Dómini ? aut quis ftabit in loco fancto ejus? Innocens mánibus & mundo corde; * qui non accépit in vano ánimam fuam, nec jurávit in dolo próximo fuo. Hic accipiet benedictiónem a Dómino, * & mifericórdiam a Deo falutáni fuo. . Hæc eft generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Jacob. Attóllite portas, príncipes, veftras ; & elevámi * ni , portæ æternáles : & introíbit Rex glóriæ. Quis eft ifte Rex glória? Dóminus fortis & potens, Dóminus potens in prælio. * Attóllite portas, príncipes, veftras; & elevámini, portæ æternáles : * & introibit Rex glóriæ. Quis eft ifte Rex glória?* Dóminus virtútum ipfe eft Rex glóriæ. Ant. Ego in juftitia apparébo confpéctui tuo, Dómine, fatiábor cum apparúerit glória tua. IN II. NOCTURNO. Ant. 5. F. Apud te. Pfalmus 26. Dominus illuminatio mea & falus mea: * quem timébo ? Dóminus protéctor vitæ meæ: bo? a quo trepidá Dum apprópiant fuper me nocéntes, cárnes meas. Qui tribulant me inimíci mei, * ipfi infirmáti funt, & ceciderunt, Si consistant advérfum me caftra, non timébit cor meum. * * Si exurgat advérfum me prælium, in hoc ego fperábo. Unam pétii a Dómino, hanc requíram; * ut inhábitem in domo Dómini ómnibus diébus vitæ meæ. Ut videam voluptátem Dómini,* & vifitem templum ejus. Quóniam abfcóndit me in tabernáculo fuo;* in die malórú protéxit me in abfcondito tabernáculi fui. In petra exaltávit me: *& nunc exaltávit caput meum fuper inimícos meos. Circuívi & immolávi in tabernáculo ejus hóftiam vociferatiónis : * cantábo & pfalmum dicam Dó mino. los ejus. Divifio Pfalmi 26.Xáudi, Dómine, vocem meam qua clamávi ad te; * miferére mei, & exáudi me. Tibi dixit cor meum: Exquisívit te fácies mea; fáciem tuam, Dómine, requíram. * * Ne avértas fáciem tuam a me : ne declines in ira a fervo tuo. Adjútor meus efto: derelínquas me, neque defpícias me Deus falutá ris meus. * ne Pfalmus 35. * Quóniam dolósè egit în confpéciu ejus, ut inveniátur iniquitas ejus ad ódium. Verba oris ejus iniquitas & dolus: nóluit in-telligere, ut bene ágeret. Iniquitátem meditátus eft in cubili fuo : * áftitit om-ni viæ non bonæ, mal tiam autem non odivit. Dómine, in cœlo mifericórdia tua; * & véritas. tua ufque ad nubes. Juftitia tua ficut montes Dei: *judícia tua abyffus. multa. Hóinines & juménta fal-vábis, Dómine, * quem ádmodum multiplicáfti mifericórdiam tuam, Deus.. Filii autem hóminum› * in tégmine alárum tuárum: fperabunt. Inebriabúntur ab ubertáte domus tuæ : * & tom rénte voluptátis tuæ potá bis eos. Quóniam apud te eft fons vitæ : * & in lúmine tuo vidébimus lumen. Præténde mifericórdiam tuam fciéntibus te; juftitiam tuam his qui recto funt corde. * &. Non véniat mihi pes fu DIxit injuftus ut delín- pérbiæ, * & manus pec quat in femetipfo:* aonefttimor Dei ante ócu catóris non moveat me. Ibi ceciderunt qui ope rántur iniquitátem, * ex púlfi funt, nec potuerunt ftare. Pfalmus 47. Agnus Dóminus & Maudabilis nimis in civitáte Dei noftri, in monte fanéto ejus. Fundátur exultatióne uni→ vérfæ terræ mons Sion, * látera Aquilónis, cívitas regis magni. Deus in dómibus ejus cognofcétur, *cùm fufci piet eam. Quóniam ecce reges terræ congregáti funt, * convenérunt in unum. Ipfi vidéntes fic admirá ti funt, conturbáti funt commóti funt: * tremor apprehéndit eos. Ibi dolóres ut partu riéntis; * in fpíritu veheménti cónteres naves Tharfis. Sicut audivimus, fic vídimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei noftri: * Deus fundávit eam in ætérnum. Sufcepimus, Deus mifericordiam tuam in médio templi tui. * Secúndum nomen tuum, Deus, fic & laus tua in fines terræ: *justítia plena eft déxtera tua. Lætétur mons Sion & exúltent filiæ Judæ propter judícia tua, mine. Dó complectímini eam: *narráte in túrribus ejus. Pónite corda veftra in virtúte ejus, * & diftribúite domos ejus ut enarrétis in progénie áltera. Quóniam hic eft Deus, Deus nofter in ætérnum & in fæculum fæculi: ipfe reget nos in fæcula. Pfalmus 86. Fundamenta ejus 2 * in * móntibus fanctis : diligit Dóminus portas Sion fuper ómnia tabernácula Jacob. Gloriófa dicta funt de te * cívitas Dei. Memor ero Rahab & Babylónis fciéntium me. Ecce alienígenæ, & Tyrus, & populus Ethiopum: *hi fuérunt illic. Nunquid Sion dicet: Homo & homo natus eft in ea: & ipfe fundávit eam Altiffimus? * Dóminus narrábit in fcriptúris populorum, & príncipum, * horum qui fuérunt in ea. Sicut lætántium ómnium* habitátio eft in te. Ant. Gloriófa dicta funt de te, civitas Dei. Pater nofter, &c. AD LAUDES. Deus, in adjutórium. Ant. 1. f. Lætábitur. Pfalmus 57. I verè útique juftitiam loquimini, recta judicáte, filii hóminum. Etenim in corde iniquitátes operámini: * in terra injuftitias manus veftræ concinnant. |