tu exaudiébas eos:* Deus, tu propitius fuífti eis, & ulcifcens in omnes adinventiónes eórum. Exaltáte Dóminu Deum noftrum, & adoráte in monte fancto ejus : * quóniam fanctus Dóminus Deus nofter. Pfalmus 107. PDeus, parátum cor * meum: cantábo & pfallam in glória mea. Exurge, glória mea,exúrge, pfaltérium & cithara: * exurgam dilúculo. Confitebor tibi in pópulis, Dómine,* & piallam tibi in natiónibus: * In Idumæam exténdam calceaméntum meum : mihi alienígenæ amíci fac→ ti funt. In Deo faciémus virtú tem: & ipfe ad nihilum dedúcet inimícos noftros. AD TERTIAM. Hymnus pag. 21. Pfalmus 87. Quia magna eft fuper D cælos mifericórdia tua, * Omine Deus falútis meæ, * in die clamá vi & nocte coram te. Intret in confpéctu tuo orátio mea : inclína aurem tuam ad precem meã. Quia repleta eft malis ánima mea, * & vita mea inférno appropinquávit. Eftimátus fum cum defcendéntibus in lacum: factus fum ficut homo fine adjutório, inter mórtuos liber. Sicut vulneráti dormién¬ tes in fepulcris, quorum non es memor ámplius, & ipfi de manu tua repúlfi Moab funt. Pofuérunt me in lacu in ferióri, * in tenebrófis, tuæ, * & terrores tui con Nunquid narrábit áliquis in fepúlcro mifericórdiam tuam?* & veritátem tuam in perditióne? Nunquid cognofcéntur in ténebris mirabília tua? * & juftitia tua in terra obliviónis? Et ego ad te, Dómine, clamávi: * & mane orátio mea prævéniet te. Exaltatiónes Dei in gút ture eórum * Ad faciéndam vindictam Ut quid, Dómine, re- in natiónibus increpa→ péllis oratiónem meam? *tiónes in pópulis. avértis fáciem tuam a me? Ad alligándos reges eóPauper fum ego, & in laboribus a juventúte * exaltátus autem, humiliátus fum & conturbátus. mea: In me tranfiérunt iræ rum in compédibus: * & nóbiles eórum in mánicis férreis, Ut fáciant in eis judícium confcriptum:* glória hæc eft ómnibus fanctis ejus. * Pfallam & intélligam in via immaculáta. * Quando vénies ad me ? Perambulábam in innocéntia cordis mei ; in médio domus meæ. Non proponébam ante óculos meos rem injúftam: faciéntes prævaricatiónes odívi. Non adhæfit mihi cor pravum: * declinántem a me malignum non cognofcéba. Detrahentem fecréto próximo fuo,* hunc perfequébar. * * Supérbo óculo & infatiábili corde, cum hoc non edébam. * Oculi mei ad fidéles terræ ut sédeant mecum : ámbulans in via immaculata, hic mihi miniftrábat. fuper me apértum eft.. Locúti funt advérfum me linguâ dolósâ, & fermónibus ódii circumdedérunt & expugnavérunt * me, me gratis. Pro eo ut me diligerent detrahébant mihi : ego autem orábam. * Et pofuérunt advérfum me mala pro bonis : & ódium pro dilectióne mea. Conftitue fuper eum peccatórem : * & diábolus ftet a dextris ejus. Cum judicátur, éxeat condemnátus: * & orátio ejus fiat in peccátum. Fiant dies ejus pauci, & epifcopátum ejus accí→ piat alter. Fiant filii ejus órphani,* & uxor ejus vídua. * Nutántes transferántur filii ejus, & mendícent: & ejiciántur de habitatiónibus fuis. * Scrutétur fenerátor omnem fubftantiam ejus : & diripiant aliéni labóres ejus. Non fit illi adjútor nec fit qui mifereátur pu píllis ejus. corde mortificáre. Etdiléxit maledictiónem, & véniet ei: * & nóluit benedictiónem, & elongábitur ab eo. * Et induit maledictiónem ficut veftiméntum ; & intrávit ficut aqua in interióra ejus, & ficut óleum in óffibus ejus. Fiat ei ficut veftiméntum quo operítur : * & ficut zona qua femper præcíngitur. Hoc opus eórum qui détrahunt mihi apud Dóminum; * & qui loquúntur mala advérfus ánimam meam. Et tu, Dómine, Dómine, fac mecum propter nomen tuum quia fuávis eft mifericórdia tua. * Divifio Pfalmi 108. & cor meum conturbátum eft intra me. Sicut umbra cùm declínat, ablátus fum : * & excúffus fum ficut locústæ. Génua mea infirmáta funt a jejúnio, * & caro mea immutáta eft propter óleum. Et ego factus fum oppróbrium illis: * vidérunt me & movérunt cápita fua. Adjuva me, Dómine Deus meus: *falvum me fac fecúndum mifericórdiam tuam. Et fciant quia manus tua hæc : * & tu, Dómine fecifti eam. Maledicent ill, & tu benedíces: * qui insurgunt in me, confundantur; fervus autem tuus lætábi AD NONAM. repulífti nos D Hymnus, pag. 25. Pfalmus 59. Eus, repulífti nos & deftruxifti nos: irátus es, & misértus es nobis. Commovifti terram, & conturbásti eam : *fana contritiónes ejus, quia commóta eft. Oftendifti pópulo tuo dura; *potáfti nos vino compunctiónis. Dedifti metuéntibus te fignificatiónem, ut fú * giant a fácie arcus, Ut liberéntur dilécti tui:* falvum fac déxtera tua & exáudi me. Deus locútus eft in fancto fuo: *lætábor & partíbor Síchimam, & convállem tabernaculóru metíbor. * & non egrediéris, Deus, in virtútibus noftris ? Da nobis auxílium de tribulatióne, * quia vana falus hóminis. In Deo faciémus virtútem: * & ipfe ad nihilum dedúcet tribulántes nos. Pfalmus 78. Eus venérunt gentes Din hæreditatem tu am, polluérunt templum fanctum tuum, * pofuérunt Jerúfalem in pomórum cuftodiam. Pofuérunt morticína fervórum tuórum, efcas volatilibus cœli * fanctórum tuórum béftiis terræ. carnes Effudérunt sánguinemeórum tanquam aquam in circúitu Jerúfalem : * & non erat qui fepeliret. Facti fumus oppróbrium vicinis noftris: fubfannátio & illúfio his qui in circúitu noftro funt. Ufquequo, Dómine, irafcéris in finem? * accendétur velutignis zelus tuus? Effúnde iram tuam in gentes, quæ te non novérunt : & in regna quæ nomen tuum non invocavérunt. * Quia comedérunt Jacob: * & locum ejus de◄ foláverunt.... |