- Ne memíneris iniquitá Quóniam ecce inimíci & qui odérunt te extulérunt tum noftrárum antiquá- tui fonuérunt : mis. * Adjuva nos, Deus, falutáris nofter; & propter glóriam nóminis tui, Dómine, libera nos, * & propitius efto peccátis nof tris propter nomen tuum. caput. Super pópulum tuum malignavérunt consíliũ, cogitavérunt advérfus fanctos tuos. & Dixérunt: Veníte, & difperdámus eos de gente, * & non memorétur nomen Ifrael ultra. * Ne fortè dicant in gén-Quóniam cogitaverunt tibus: Ubi eft Deus eórum ? * & innotefcat in natiónibus coram óculis noftris. unanimiter : fimul advérfum te teftaméntum difpofuérunt tabernácula Idumæórum & Ifinae pulam ante fáciem venti. Sicut ignis qui combúrit filvam, * & ficut flamma combúrens montes Ita perfequéris illos in tempestáte tua; * & in ira tua turbábis eos. Imple fácies eórum ignomínia, * & quærent nomen tuumn, Dómine. * - Erubéfcant & conturbéntur in fæculum fæculi, & confundántur & péreant. Et cognófcant quia nomen tibi Dóminus, folus Altiffimus in omni terra. * tu AD VESPERAS QUE SUNT PRIMÆ DE DOMINICA. DUPLEX MAJUS. Ant.. 4. D. Convértere. Pfalmus 114. Ꭰ Iléxi, quóniam ex áudiet Dóminus vocem oratiónis meæ. * "Cuftodiens párvulos Dó minus. * Humiliátus fum, & liberávit me. L Ant. 1. a. Lætátus fum. Pfalmus 121. Etátus fum in his quæ dicta funt mihi : In domum Dómini íbimus. Stantes erant pedes noftri* in átris tuis Jerúfalem. Jerúfalem quæ ædificátur ut civitas, * cujus partici pátio ejus in idipfum. Illuc enim afcendérunt tribus, tribus Dómini, * teftimónium Ifrael ad confiténdum nómini Dómini. Quia illic fedérunt fedes in judício;* fedes fuper domum David. Rogáte quæ ad pacem funt Jerufalem: * &abundántia diligéntibus te. * Fiat pax in virtúte tua, & abundantia in túrribus tuis. Propter * Propter fratres meos & próximos meos loquébar pacem de te. Propter domum Dómini Dei nostri * quæsivi bona tibi. E Ant. Lætátus fum in his, quæ dicta funt mihi: In domum Dómini íbimus. Ant. 7. ç. Illic. Pfalmus 132. Cce quàm bonum & quam jucúndumi habitáre fratres in unum. Sicut unguéntum in cápite,* quod defcéndit in barbam, barbam Aaron, Quod defcendit in oram veftiménti ejus: * ficut ros Hermon, qui defcéndit in montem Sion. Quóniam illic mandávit Dóminus benedictiónem* &vitam ufque in fæculum. Ant. Illic mandávit Dóminus benedictiónem & vitam ufque in fæculum. Ant. 2. D. Si oblitus. Pfalmus 136. Uper flúmina Babylónis illic sédimus & flévimus,* cùm recordarémur Sion. Et qui abduxérunt nos: Hymnum cantáte nobis de cánticis Sion. Quómodo cantábimus cánticum Dómini* in terra aliéna ? Si oblitus fúero tui, Jerú* oblivioni detur falem, déxtera mea. * Adhæreat lingua mea faucibus meis, fi non memíncro tui, * Si non proposúero Jerúfalem in princípio lætítiæ meæ. * Memor efto, Dómine, filiórum Edom in die Jerufalem; * Qui dicunt: Exinaníte, exinanite * ufque ad fundaméntum in ea. Fília Babylonis mífera : beátus, qui retribuet tibi retributiónem tuam,quam retribuifti nobis. Beátus qui tenébit & allídet párvulos tuos ad petram. Ant. Si oblitus fúero tui, Jerúfalem, oblivioni detur déxtera mea. Ant. 6. F. Ad te. ejus fufpéndimus órgana noftra. Quia illic interrogavérunt nos, qui captivos duxérunt nos, tiónum. Pars Verna, verba can exáudi me: * inténde voci meæ cùm clamávero ad te. Dirigátur orátio mea ficut incénfum in confpéctu tuo: * elevatio mánuum H meárum facrificium vefpertínum. diam ori meo, & óftium Pone, Dómine, cuftó * : * ad circumftantiæ lábiis meis. Non declines cor meum in verba malitiæ excusándas excufatiónes in peccátis, Cum hominibus operántibus iniquitátem * & non communicábo cum eléctis eórum. Corripiet me juftus in mifericórdia,& increpábit me: * óleum autem peccatóris non impinguet caput meum. Quóniam adhuc & oratio mea in beneplácitis eórum ;* absorpti funt juncti petræ júdices eórum. Audient verba mea,quóniam potuerunt. * Sicut craffitudo terræ erúpta est fuper terram Diffipáta funt offa noftra fecus inférnum. * Quia ad te, Dómine, Dómine, óculimei,in te fperávi,non áuferas ánimam meain. Cuftodi me a láqueo ftatuérunt mihi, quem & a fcandalis operántium iniquitátem. Cadent in retiáculo ejus peccatóres:* finguláriter fum ego donec tranfeam. Ant. Ad te, Dómine, oculi mei, in te sperávi. Ne projícias me a fácie tua,*& Spiritum fan&tum tuum ne áuferas a me. Redde mihi lætitiam falutáris tui, * & fpíritu principáli confirma me. Docébo iniquos vias tuas, * & impii ad te converténtur. * Líbera me de fanguínbus, Deus, Deus falútis meæ ; & exultábit lingua mea juftitiam tuam. Dómine, lábia mea apéries * & os meum annuntiábit laudem tuam. Quóniam fi voluiffes facrificium dedíffem útique: * holocauftis non delect áberis. Sacrificium Deo fpíritus contribulátus : cor contrítum & humiliátum Deus, non defpícies. Benignè fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion,* ut ædificéntur muri Jerú falem. * > Tunc acceptábis facrificium juftitiæ, oblatiónes & holocáufta: * tunc impónent fuper altáre tuum vítulos. Pfalmus 85. falvum fac fervum tuum, Deus meus,fperánté in te. Miferére mei, Dómine, quóniam ad te clamávi tota die : * lætífica ánimam fervi tui, quóniam ad té Dómine, ánimam meam levávi. Quóniam tu, Dómine fuávis & mitis, * & multæ mifericordiæ ómnibus invocántibus te. * Auribus pércipe, Dómine, orationem meam; & inténde voci deprecatiónis meæ. In die tribulatiónis meæ clamávi ad te, * quia exaudífti me. Non eft símilis tui in diis, Domine: * & non eft fecúndum ópera tua. Omnes gentes quafcúnque fecifti, vénient & adorábunt coram te, Dómine * & glorificábunt nomen tuum ; Quóniam magnus es tu & fáciens mirabília: * tu es Deus folus. Divifio Pfalmi 85. Din via tua, diar in veritáte tua: * læ Inclina, Dómine, au- tétur cor meum, ut timeat rem tuam, & exáudi me, * quóniam inops, & pauper fum ego. Cuftódi ánimam meam quoniam fan&us fum: nomen tuum. Confitebor tibi, Dómine Deus meus in toto corde meo;*& glorificábo nomen tuum in ætérnum; |