ÆäÀÌÁö À̹ÌÁö
PDF
ePub

SCRUTATOR alme cór

dium,
Infirma tu fcis vírium ;
Ad te revérfis éxhibe
Remiffiónis grátiam.
MULTUM quidem pec-

cávimus;
Sed parce confiténtibus :
Ad nóminis laudem tui
Confer medélam lángui-
dis.

SIC corpus extra cónteri
Dona per abftinentiam,
Jejúnet ut mens sóbria
A labe prorfus criminum.
PRASTA, beáta Tríni-

tas,

Concéde, fimplex Uni

tas,
Ut fructuófa fint tuis-
Jejuniórum múnera.
Amen.

fragia SS. per Quadrage fimam.

AD COMPLETORIUM. Omnia ut in Pfalterio exceptâ Antiphonâ fequenti qua dicitur per totam Quadragefimam, præterquam in Dominicis & Sabbatis. Ad Nunc dimittis. Ant. 4. E. Dómine Deus, miferére pópuli tui: ne defpícias partem tuam quam redemisti ti bi, & convérte luctum noftrum in gaudium. Deus fancte, Deus fortis, * Deus miséricors & clemens cùm defécerit virtus noftra, ne derelínquas nos.

V. Juftus es, Dómine, vera & jufta judícia tua. Deus fancte.

Opérui in jejúnio áni-* mam meam.. . In multitúdine mifericórdiæ tuæ exáudi me. Pf. 68.

Ad Magníficat Antiph. propria, ut habetur in qualibet Feria. Deinde dicuntur Preces ut fupra ad Laudes, 151. In iis Pf. Miferére. Oratio ut infra in qualibet Feria poft Antiph. ad Magníficat.

Dicto Benedicámus, f facienda fit Commemar. de aliquo Fefto occurrente, fit eo loco; fed non fiunt Commem.communes, feu Suf

V. Quis non timébit te Dómine, & magnificábit nomen tuum? * Deus for tis.

. Redemifti nos Deo in sánguine tuo, ex omni tribu, & lingua, & pópulo & natióne. * Deus miséricors & clemens

cùm defécerit virtus noftra ne derelínquas nos. Efth 13. Habac. 1. Exod. 34. Pfal. 70. Apoc. 16. 15. & 5.

Deinde dicuntur Preces flexis genibus, cum reliquis ut in Pfalterio, 52. *

FERIA QUARTA. pondérunt fratres ejus :

CINERUM,
In capite Jejunü.
Omnia ut fupra in Officio
Feriarum Quadragefima,
additis quæ fequuntur.
AD MATUTINUM.
De libro Génesis.

Lectio j.

Cap. 37.

Numquid rex nofter eris?
aut fubjiciémur ditióni
tua? Hæc ergo caufa
fomniorum atque fer-
mónum, invidiæ & ódi
fémitem ministrávit.
R. Scimus, 150.
Lectio ij.

Ofeph cùm sédecim in pafcéndis grégibus

bat gregem cum frátribus fuis adhuc puer: & erat cum filiis. Bale & Zelphæ uxórum patris fui: accufavitque fratres fuos apud patrem.crimine péffimo. Ifrael autem diligébat Jofeph fuper omnes filios fuos, eò quòd in fenectúte genuiffet eum : fecitque ei túnicam polymitam. Vidéntes autem fratres ejus quòd a patre plus cunctis filiis amarétur, óderant eum & nec póterant ei quidquam paeíficè loqui. Accidit quoque ut vifum sómnium Teférret frátribus fuis: quæ caufa majóris ódii femináium fuit. Dixitque ad eos: Audite sómnium meum quod vidi: Putábam nos ligáre manipulos in agro: & quafi consúrgere manipulum meum & ftare,veftrófque maní pulos circumftántes adorá ze manipulum meum.Ref

patris moraréntur in Sichem, dixit ad eum Ifrael: Fratres tui pafcunt oves in Síchimis: veni, mittam te ad eos. Qua refpondente: Præfto fum, ait ei: Vade, & vide fi euncta prófpera fint erga fratres tuos & pécora; & renúntia mihi quid agátur.... Perréxit ergo Jofeph poft fratres fuos, & invénit eos in Dóthain. Qui cùm vidiffent eum procul, antequam accéderet ad eos, cogitaverunt illum occidere ; & mútuò loquebantur: Ecce fomniátor venit; veníte occidámas eum, & mittámus in ciftérnam véterem: dicemúfque: Fera péffima devoravit eum : & tunc apparébit quid ill profint sómnia fua. Audiens autem hoc Ruben nitebátur liberáre eum de mánibus eórum, & dicébat: Non interficiátis áni

mam ejus, nec effundátis sánguinem fed projicite eum in ciftérnam hanc, quæ eft in folitúdine manúfque veftras ferváte innóxias: hoc autem dicébat volens eripere eum de mánibus eórum, & réddere patri fuo. R. Non in juftificatiónibus, 150. Léctio fancti Evangélii fecúndum Matthæum.

Lectio iij. Cap. 6. N illo témpore: Dixit Jefus difcipulis fuis; Cùm jejunátis, nolíte fieri,ficut hypocritæ, triftes. Et réliqua. Homilia fancti Auguftini Epífcopi.

cem,

Serm. 207. in Quadr. tert. Ejunémus humiliántes ánimas noftras, appropinquante die quo magifter humilitátis humiliávit femetipfum, factus súbditus ufque ad mortem crucis. Imitémur ejus cruabftinéntiæ clavis edómitas concupifcéntias configéntes. Caftigémus corpus noftrum, & fervitúti fubjiciámus; & ne per indómitam carnem ad illicita prolabámur, in ea dománda aliquántum & lícita fubtrahámus. Crápula & ebrietas étiam per dies cæteros devitánda;

[ocr errors]
[ocr errors]

per hos autem dies étiam concéffa prándia removénda. Fácilè tibi obtemperábit caro ne inhæreat aliénis 9 quæ refrenári confuéverit & à fuis. Cavéndum eft ne mutes non mínuas voluptates. Parcimónia jejuniis conjungátur.Sicut ventris caftigánda fatúritas, ita gulæ irritaménta cavénda funt. R. Extérminant (hypócrita) fácies fuas, ut appareant hominibus jejunántes: tu autem, Cùm jejúnas, ne videáris hominibus jejúnans, fed Patri tuo; &† Pater tuus, qui videt in abfcondito reddet tibi. . Ne accéfferis ad ( Dóminum) dúplici corde; ne fúeris hypócrita in confpéctu hóminum. * Cùm. Glória. † Pater. Matt. 6. Eccli. 1.

Ad Bened. Ant. 8. G. Nunquid tale eft jejunium, quod elégi, faccum & cínerem fternere ? nonne hoc eft magis jejúnium, quod elégi? difsólve colligatiónes impietatis.If. 58. Oratio. Ræfta, Dómine, fidélibus tuis, ut jejunióru veneránda folémnia & cóngruâ pietáte fufcipiant, & fecúrâ devotióne percúrrant; Per Dñum

P

CANON.

nundétur Ifmaelitis

&

Ex Concílio Mediolanenfi manus noftræ non pol

[ocr errors]

quinto. An. 1579. part. 1. num. 3. Mnis quicunque fit qui jejunii lege af trictus eft, singulis Quadragéfimæ diébus, Dominicis excéptis, jejúnium fervet: alioqui enim peccáto mortáli alligátum fe effe noffe debet.

Hodie & deinceps ufque ad Pafcha, tam in Feftis, quàm in Feriis, Vefpera dicuntur ante comeftionem; diebus verò Dominicis, dicenda funt horá confuetâ. Ad Magníf. Ant. 8. c. Cùm jejunátis, nolite fieri, ficut hypócrita, trif

tes. Matt. 6.

[blocks in formation]

luántur: frater enim &

[ocr errors]
[ocr errors]

caro noftra eft. Acquievérunt fratres fermonibus illius. Et prætereuntibus Madianítis negotiatóribus, extrahéntes eum de ciftérna,vendidérunt eum Ifinaelitis, viginti argénteis: qui duxérunt eum in Ægyptum. Reversúfque Ruben ad ciftérnam non invénit púerum; & fciflis véftibus pergens ad fratres fuos ait: Puer non compáret, & ego quò ibo? Tulérunt autem túnicam ejus & in sán guine hædi, quem occíderant, tinxérunt: mitténtes qui ferrent ad patrem, & dicerent: Hanc invénimus; vide utrum túnica filii tui fit, an non. Quam cùm agnoviffet pater, ait: Túnica filii mei eft, fera péffima comédit eum, béftia devorá vit Jofeph. Scifsifque véftibus, indútus eft cilício, lugens filium fuum multo témpore. R. Pófui, 149. Lectio ij. Cap. 39.

D fuis: Quid nobis Gitur Jofeph duétus eft

prodeft fi occidérimus fratrem noftrum, & celavérimus sánguinem ipsíus? Mélius eft ut ve

in Egyptum, emitque eum Putiphar eunuchus Pharaónis, princeps exér citûs, vir Ægyptius, de

manu Ifmaelitárum. ... Invenitque Jofeph grátiam coram dómino fuo, & ministrábat ei, a quo præpofitus ómnibus gubernábat créditam fibi domum, & univérfa quæ ei trádita fúerant: Benedixitque Dóminus dómui Egyptii propter Jofeph & multiplicávit tam in ædibus quàm in agris cunctam ejus fubftantiam ; nec quidquam áliud nóverat, nifi panem quo vefcebátur. Erat autem Jofeph pulchrâ fácie, & decórus afpéctu. Poft multos ítaque dies, injécit dómina fua óculos fuos in Jofeph, & ait: Dormi mecum, Qui nequáquam acquiéfcens óperi nefário, dixit ad eam: Ecce dóminus meus, ómnibus mihi tráditis, ignorat quid hábeat in domo fua, nec quidquam eft quod non in mea fit poteftate, vel non tradiderit mihi, præter te, quæ uxor ejus es; quómodò ergo poffum hoc malum fácere, & peccáre in Deum meum ? R. Juftus es 150. Lectio fancti Evangéli fecúndum Matthæum. Lectio iij. Cap. 8. N illo témpore: Cùm introíffet Jefus Caphár

[ocr errors]
[ocr errors]

naum

A

accéffit ad euns Centúrio, rogáns eum, & dicens: Dómine , puer meus jacet in domo paralyticus, & malè torquétur. Et ait illi Jefus : Ego véniam, & curábo eum. Et réliqua. Homilia fancti Auguftini Epífcopi. Serm. 62. de verb. Ev.§.1. Udívimus,cùmEvangélium legerétur, fidem noftram in humilitáte laudári. Ad domum quippe Centuriónis cùm fe promitteret Dóminus Jefus itúrum, ut púerum ejus fanáret, ille refpóndít; [Non fum dignus, ut fub tectum meum intres; fed tantùm dic verbum, & fanábitur.] Dicéndo fe indígnum, præftitit dignum non in cujus parietes, fed in cujus cor Chriftus intráret. Neque hoc diceret cum tanta fide & humilitáte, nifi illum, quem timébat intráre in domum fuam, corde geftáret. Nam non erat magna felícitas, fi Dóminus Jefus intráret in parietes ejus & non effet in péctore ejus. Magifter quippe humilitátis & verbo & exémplo difcúbuit & in domo Pharifæi cujúfdam fupérbi. In domo ejus erat,

« ÀÌÀü°è¼Ó »