condírent patrem. Quibus juffa expléntibus, tranfiérunt quadraginta dies: ifte quippe mos erat cadáverum conditórum..... Venerúntque ad (Jofeph) fratres fui; & proni adorántes in terram,dixérunt: Servi tui fumus. Quibus ille refpóndit: Nolíte timére: : num Dei póffumus resíftere voluntáti? Vos cogitáftis de me malum: fed Deus vertit illud in bonum, ut exaltáret me, ficut in præfentiárum cérnitis,& falvos fáceret multos pópulos. Nolíte timére: ego pafcam vos & párvulos veftros. Confolatúfque eft eos, & blandè ac léniter eft locútus. Et habitávit in Ægypto cum omni domo patris fui vixitque centum decem annis. Et vidit Ephraim filios ufque ad tértiam generatiónem. Filii quoque Machir filii Manaffe nati funt in génibus Jofeph. Quibus transáctis, locú tus eft frátribus fuis: Poft mortem meam Deus vifitábit vos, & afcéndere vos fáciet de terra ifta ad terram quam jurávit Abraham, Ifaac & Jacob. Cùmque adjuráffet eos, atque dixiffet: Deus vifitabit vos, afportáte offa mea vobifcum de loco ifto: mórtuus eft, explétis centum decem vitæ fuæ annis.' R. Non in juftificatiónibus, 150. Lectio fancti Evangélii (Jefus) in montem oráre, & cùm fero effet, erat navis in médio mari, & ipfe folus in terra. Et videns (difcípulos fuos ) laborántes in remigándo, erat enim ventus contrárius eis, & circa quartam vigíliam noctis, venit ad eos ámbulans fupra mare. Et réliqua. Homília venerábilis Bedæ Presbyteri. Lib. 2. Expof. fuper Marc. cap. 28. Abor difcipulorum in remigándo, & contrárius eis ventus labóres fanctæ Eccléfiæ vários desígnat: quæ inter undas fæculi adversántis, & immundórum flatus fpirituum, ad quiétem pátriæ cœleftis, quafi ad fidam líttoris ftatiónem, perveníre conátur. Ubi bene dícitur, quia [ navis erat in médio mari, & ipfe folus in terra: ] quia nonnunquam Eccléfia tantis gentilium prefsúris non folùm afflicta afflicta, fed & fœdáta eft, ut fi fieri poffet, Redémptor ipsius eam prorfus deferuifle ad tempus videre tur...Verùm ille non oblivifcitur oratiónem páuperum, neque avértit fáciem fuam a fperántibus in fe: quin potiùs & certantes cum hóftibus, ut vincant, ádjuvat; & victóres in ætérnum corónat. Unde hic apértè dícitur, quia vidit eos laborántes in remigándo. Videt quippe Dominus laborántes in mari, quamvis ipfe pófitus in terra: quia etfi ad Ad Benedict. Ant. 6. F. Ut vidérunt (difcipuli Jefum) ambulantem fupra mare, conturbáti funt: & ftatim locútus eft cum eis, & dixit eis: Con.idite ego fum, nolite timére. Marc. 6. horam différre videátur Ex Concílio Mediolanenfi auxílium tribulátis impéndere; nihilóminus eos, ne in tribulatiónibus defi quinto. ·An. 1579. part. 1. tit. 3. ciant, fuæ refpectu pietáni tempore a jocis tis corróborat: & aliquándo étiam manifefto adjutório, victis adverfitátibus, quafi calcátis fedatifque fluctuum volumíniliberat. bus, R. Videns Jefus difcipulos laborántes in remigándo,* Venit ad eos, ambulans fupra mare ; & † Afcendit ad illos in navim, & cefsávit ventus. . Gráditur fuper fluctus maris, facit magna, & incomprehenfibilia & mirabília: Venit. Glória Chriftiánum hóminem abftinére convenit: at Quadragefimæ ac jejúnii témpore tantò diligéntiùs, quantò frequéntiùs ftudiofiúfque oratióni, abftinéntiæ, omníque po niténtiæ géneri incumbéndum eft. A jócis ígitur, a verborum fcurrilitáte collóquio ináni, otiófo longéque cáutiùs a nóxio & criminófo fe continére, facro poeniténtiæ témpores, ftudeat. AD VESPERAS. Duplex-Majus a +Afcendit. Marc.6. Job,9. Ant.&Pfalmi de Sabbato. Pars Verna. Capitulum. Joel, 2. Onvertímini ad DóCminum Deum vef trum; quia benignus & miséricors eft, patiens & multæ mifericórdiæ, & præftábilis fuper malitia. Hymnus, Audi benigne Cónditor, . Opérui, 157. Ad Magnif. Ant. 7. c. Locútus eft Dóminus ad Móyfen: Ego fum Dóminus Deus tuus fortis & fáciens mifericórdiam in millia his qui diligunt me & cuftodiunt præcépta mea. Exod. 20. Orat. ut infra ad Laudes. AD COMPLETORIUM. Antiph. & Pfalmi de Sabbato. Reliqua ut in Dominica, 32. DOMINICA PRIMA Quadragefimæ. AD MATUTINU M. Invit. Veníte adorémus, & procidámus ante Deu, * Plorémus coram Dómino qui fecit nos. Pf. 94. Pfalmus, Venite, 2.. Hymn. En tempus, 149. Antiph. Pfalmi & . ut in Pfalt IN I. NOCTURNO. Incipit liber Exodi. Lectioj. Cap. 1. & 2. Hc funt nómina filiórum Ifrael qui ingréffi funt in Egyptum cum Jacob sínguli cum dómibus fuis introiérunt ; Ruben, Simeon, Levi Judas, Iffachar, Zabúlon & Benjamin, Dan & Néphthali, Gad & Afer. Erant igitur omnes áni→ mæ eórum qui egreffi funt de fémore Jacob, feptua ginta Jofeph autem in Egypto erat. Quo mórtuo, & univérfis frátribus ejus omníque cognatióne illâ, filii Ifrael crevérunt, & quafi germinántes multiplicáti funt: ac roboráti nimis implevérunt terram. Surréxit intérea rex novus fuper Ægyptum, qui ignorábat Jofeph; & ait ad pópulum fuum: Ecce pópulus filiórum Ifrael multus, & fórtior nobis eft. Veníte, fapiénter opprimámus eum, ne fortè multiplicétur; & fi ingrúerit contra nos bellum addátur inimícis noftris; expugnatifque nobis, egrediatur de terra.... Præcepit ergo Phárao omni pópulo fuo, dicens: Quidquid mafculíni fexûs natum fúerit, in flumen projícite; quidquid feminíni, referváte. Egreffus eft poft hæc vir de domo Levi, & accépit uxórem ftirpis fuæ : quæ concépit, & péperit * fium; & videns eum lii vocavitque nomen elegántem abfcóndit tri- ejus, Móyfes, dicens: bus ménfibus. Cùmque jam celare non poffet, fumpfit fifcélla fcirpeam, & linivit eam bitúmine ac pice; pofuitque intus infantulum, & expófuit eum in carécto ripa flúminis, ftante procul foróre ejus, & confideránte événtum rei. Ecce autem defcendébat filia Pharaónis ut lavarétur in flúmine; & puellæ ejus gradiebántur per crepídinem álvei. Quæ cum vi diffet fifcéllam in papyrió ne, mifit unam e famulábus fuis; & allátam apériens, cernénfque in ea párvulum vagiéntem, misérta ejus ait: De infántibus Hebræórum eft hic. Cui foror púeri: Vis, inquit, ut vadam & vocem tibi mulierem Hebræam, quæ nutrire poffit infántulum? Refpóndit: Vade. Perréxit puélla, & vocávit matrem fuam. Ad quam locúta filia Pharaónis : Accipe ait, púerum iftum, & nutri mihi; ego dabo tibi mercédem tuam. Sufcépit múlier, & nutrivit púerum: adultúmque trádidit filiæ Pharaónis. Quem illa adoptávit in locum fi Quia de aqua tuli eum. R. Fide Móyfes natus occultátus eft a paréntibus fuis: Fide grandis factus negávit fe effe filium filiæ Pharaónis, magis éligens afflígi cum pópulo Dei, quàm temporális peccáti habére jucunditátem. . Poftquam créverat, egreffus eft ad fratres fuos, vidítque afflictiónem eórum. * Fide. Hebr. 11. Exod. 2. Mi Lectio ij. Cap. 3. Mereo Poceri fui faOyfes pafcébat oves Jethro sóceri cerdótis Mádian: cùmque mináffet gregem ad interióra desérti venit ad montem Dei Horeb. Apparuitque ei Dóminus in flamma ignis de médio rubi: & vidébat quòd rubus ardéret & non comburerétur. Dixit ergo Móyfes : Vadam, & vidébo vifiónem hanc magnam, quare non comburátur rubus. Cernens autem Dóminus quòd pérgeret ad vidéndum vocávit eum de médio rubi, & ait: Móyfes Moyfes. Qui refpondit: Adfum. At ille : Ne apprópies, inquit, huc folve calceaméntum de pédibus tuis: locus enim, in quo ftas terra fancta eft. Et ait: Ego fum Deus va, tángeret eos. * Dixit." Exod. 12. Hebr. 11. Lectio iij. Cap. 3. Ixitque Móyfes ad patris tui, Deus Abra- Deum: Quis fum ham, Deus Ifaac & Deus Jacob. Abfcóndit Móyfes fáciem fuam: non enim audebat afpicere contra Deum. Cui ait Dóminus:. Vidi afflictiónem pópuli mei in Ægypto, & clamórem ejus audívi propter duritiam eórum qui præfunt opéribus: & fciens dolorem ejus, defcéndi ut líberem eum de mánibus Ægyptiórum, & edúcam de terra illa in terram bonam & fpatiófam in terram quæ fluit lacte & melle..... Sed veni, & mittam te ad Pharaónem, ut edúcas pópulum meum, filios Ifrael de Ægypto. R. Dixit Dóminus ad Móyfen: Immolábit (agnum) univérfa multitúdo filiórum Ifrael ad véfperam ; & nocte illa percútiam omne primogénitum in terra Egypti & * Dixit (Móyfes ad fenióres :) Immoláte Phafe; & filii Ifrael fecérunt ficut præcéperat Dóminus Móyfi. . Fide (Móyfes) celebrávit Pafcha & sánguinis effufiónem; ne qui vaftábat primití ego, ut vadam ad Pha raónem, & edúcam filios Ifrael de Ægypto? Qui dixit ei: Ego ero tecum:› & hoc habébis fignum quòd míferim te: Cùm eduxeris pópulum meum de Egypto, immolabis Deo fuper montem istu. Ait Móyfes ad Deum : Ecce ego vadam ad filios Ifrael, & dicam eis: Deus patrum veftrórum mifit me ad vos. Si díxerint mihi: Quod eft nomen ejus? quid dicam eis? Dixit Deus ad Móyfen: EGO SUM QUI SUM. Ait : Sic dices filiis Ifrael: Qui EST, mifit me ad vos. Dixitque iterum Deus ad Móyfen: ... Vade,& cón. grega fenióres Ifrael, & dices ad eos: Dóminus Deus patrum veftrórum appáruit mihi, Deus Abraham, Deus Ifaac, & Deus Jacob, dicens: Vífitans vifitávi vos, & vidi ómnia quæ accidérunt vo- . bis in Egypto: & dixi,: ut edúcam vos de afflic-1: tióne Ægypti in terram... fluéntem lacte & melle. Et áudient vocem tuam: |