.... & exíre compéllet. . . . Médiâ nocte egrédiar in Ægyptum, & moriétur omne primogénitum in terra Ægyptiorum. sólymam, commóta eft univérfa cívitas, dicens : Quis eft hic? Pópuli autem dicébant: Hic eft Jefus Prophéta a Názareth Galilææ. Et intrávit Jesus in templum Dei, & ejiciébat omnes vendéntes & eméntes in templo. Et réliqua. Factum eft autem in noctis médio, percúffit Dóminus omne primogénitum in terra Ægypti, a primogénito Pharaónis qui in sólio ejus fedébat, afque ad primogénitum captivæ quæ erat in cárcere, & omne primogéni- E Jécit (Chriftus) com tum jumentórum. Surrexítque Pharao nocte, & omnes fervi ejus, cunctáque Ægyptus, & ortus eft clamor magnus in Egypto: neque enim erat domus in qua non jacéret mortuus. Vocatifque, Phárao Móyfe & Aaron nocte ait: Súrgite & egredímini a pópulo meo, vos & filii Ifrael: ite, immoláte Dómino ficut dieitis. Oves veftras & arménta afsúmite ut petierátis, & abeuntes benedícite mihi. Urgebántque Ægyptii pópulum de terra exire velóciter, dicén tes: Omnes moriémur. R. Multiplicátæ, 150. Lectio fancti Evangéli fecúndum: Matthæum. Lectio iij. Cap. 21. I intranet (Pelus) JeroN illo témpore; Cùm intráffet (Jefus) Jero Homília venerabilis Bedæ mércia rerum humanárum de templo illo, in quo divínas tantùm res agi, hóftias & oratiónes Deo offérri, verbum Dei legi, audíri & decantári præceptum erat.... Si ergo Dominus nec ea volébat venúndari in templo quæ in templo volébat offérri: . . . . . quantâ putas animadverfióne puniret, fi inveniffet ibi áliquos rífui vel vanilóquio vacántes, aut álii cuilibet vitio mancipátos? Si enim ea, quæ álibi liberè geri póterant, Dóminus in domo fua temporália negotia geri non patitur: quantò magis ea, quæ nufquam fiert licet, plus cœleftis iræ me réntur, fi in ædibus Deo facrátis agántur? R. Nunquid fpelunca latrónum facta eft domus ista, in qua invocátum eft nomen meum?*Ego, ego fum: ego vidi, dicit Dóminus. . Scriptum eft: Domus mea domus oratiónis vocábitur: vos autem feciftis illam fpelúncam latrónum. * Ego. Glória Patri. * Ego. Jer. 7. Matt. 21. Ad Bened. Ant. 3. c. Qui habet in coelis habitatiónem vifitátor & adjútor eft loci illíus ; & veniéntes ad malefaciéndum pércutit ac perdit. 2. Mach. 3. Oratio. Oricors Deus qui temMnipotens & misé plum fanctum tuum voluifti domum oratiónis vocári; præfta, ut qui deprecáti te in eo fúerint, convérfi a peccátis véniam confequántur; Per Dóminum. CANO N. Ex Concilio Tridentino. Can. 4. niténtiæ partes dicuntur aut díxerit, duas tantùm effe Pœniténtiæ partes, terróres fcilicet incúffos confciéntiæ, ágnito peccáto; & fidem concéptam ex Evangélio, vel abfolutióne, quâ credit quis fibi per Chriftum remiffa peccáta; anathema fit. Ad Magnif. Ant. 1. g Auférte ifta hinc, & nolite fácere domum Patris meidomum negotiatiónis. Recordáti funt verò difcípuli ejus quia fcriptum eft: Zelus domûs tuæ comé→ dit me. Joan. 2. Oratio. A Scéndant ad te, Dó mine, preces noftræ, & ab Ecclefia tua cunctam repélle nequitiam; Per Dóminum. FERIA QUARTA Quatuor Temporum. De libro Exodi. PdeRaméffe in Socoth, Lectioj. Cap. 12. Rofecti funt filii Ifrael fexcénta fere millia pédi tum virórum, abfque párvulis. Sed & vulgus promifcuum innumerabile afcéndit cum eis, oves & arménta & animantia divérfi géneris multa nimis.. Habitátio autem filiórum Ifrael, quâ mansérunt in Egypto, fuit quadringen. tórum triginta annórum. filios Ifrael de terra Quibus explétis, eâdem gypti per turmas fuas. die egreffus eft omnis exércitus Dómini de terra Æ R. Scimus, 150. gypti. Nox ifta eft obfer- NUntátum eft regi ...... vábilis Dómini, quando Ægyptiorum quòd eduxit eos de terra Ægyp- fugiffet pópulus: immuti: hanc obferváre debent tatúmque eft cor Pharaó omnes filii Ifrael in generatiónibus fuis. Dixitque Dóminus ad Móyfen & Aaron Hæc eft relígio Phase: Omnis alienígena non cómedet ex eo. Omnis autem fervus emptitius circumcidétur, & fic cómedet. Advena & mercenárius non edent ex eo. In una domo comedétur, nec efferétis de cárnibus ejus foras, nec os illíus confringétis. Omnis cœtus filiorum Ifrael fáciet illud. Quòd fi quis peregrinórum in veftram volúerit transíre colóniam, & fácere Phase Dómini; circumcidétur priùs omne mafculínum ejus, & tunc ritè celebrábit: erítque ficut indígena terræ ; fi quis autem circumcifus non fúerit, non vefcétur ex eo. Eádem lex erit indígenæ & colóno qui peregrinántur apud vos. Fecerúntque omnes filii Ifrael ficut præcéperat Dóminus Móyfi & Aaron. Et eâdem die edúxit Dóminus nis & fervórum ejus fuper pópulo,& dixérunt: Quid voluimus fácere, ut dimitterémus Ifrael, ne ferviret nobis ? Junxit ergo currum, & omnem pópulum fuum afsúmpfit fecum. Cùmque appropinquáffet Phárao, levántes filii Ifrael óculos vidérunt Ægyptios poft fe: & timuérunt valde : clamaverúntque ad Dóminum, & dixérunt ad Móyfen: Fórfitan non erant fepulcra in Ægypto, ideo tulífti nos ut morerémur in folitúdine. Quid hoc fácere voluifti, ut edúceres nos ex Ægypto? Nonne ifte eft fermo, quem loquebámur ad te in Egypto dicéntes: Recéde à nobis, ut ferviámus Ægyptiis ? multò enim mélius erat fervire eis, quàm mori in solitúdine. Et ait Móyfes ad pópulum: Nolite timére: ftate, & vidéte magnália Dómini quæ factúrus eft hódie: Ægyptios enim, a vérfum eft primo dilúculo quos nunc vidétis ne- tit rotas cúrruum; ferebantúrque in profúndum. Dixérunt ergo Ægyptii: Fugiámus Ifraélem: Dóminus enim pugnat pro eis contra nos. Et ait Dóminus ad Móyfen: Exténde manum tuam fuper mare,ut revertántur aquæ ad Egyptios fuper currus & équites eórum. Cùmque extendiffet Móyfes manum contra mare, re R. Non in juftificatiónibus, 150. Léctio fancti Evangélii fecúndum Matthæum. Lectio iij. Cap. 12. pondérunt (Jefu) qu N illo témpore; Res dam de Scribis & Phari- Homília fancti Joánnis neratiónem hanc.] Sicut quor, me primum hortor: nemo ut damnátus irafcátur. Auguftam viam adeámus. Ufquequò delícia? úfquequò ofcitántia? Non fatiámur desídiâ, ridéntes, procraftinántes? An éadem femper erunt menfa, fatietas, fumptuófitas, pecuniæ, poffeffiónes, ædificia ? Ec quis eorum finis? Mors. Quis finis? cinis, pulvis, lóculi, vermes. Novam ergo vitam exhibeámus. Faciámus terram coelum. R. Viri Ninivitæ furgent in judício cum generatióne ifta, & condemnábunt eam ; quia * Pœniténtiam egérunt in prædicatióne Jonæ:&+Ecce plus quàm Jonas hic. v. Crediderunt in Deum, veftiti funt faccis, & convérfi funt de via fua mala. * Pœniténtiam.Glória.†Ecce. Matt. 12. Jona, 3. Ad Bened. Ant. 1. f. Videns regína Saba omnem fapiéntiam Salomónis, dixit ad regem: Major eft fapiéntia & ópera tua quàm rumor quem audivi. Beáti fervi tui, qui áudiunt fapiéntiam tuam. 3. Reg. 10. C Oratio. Lamántium ad te, quæfumus Dómine, preces dignánter exáudi; ut ficut Ninivitis in afflic tióne pófitis pepercifti ita & nobis in quacunque tribulatióne fuccúrras; Per Dóminum. C CANON. Ex Concílio Narbonenfi. An. 1609. cap. 10. de obfervat. Jejun. Um quadragefimále jejuniuma a traditione Apoftolórum hábeat Ecclefia, illud fanctè a fidélibus obfervándum eft : nam jejuniis ficcátur vitiórum fentína petulantia, languet concupifcéntia, & fugitivæ ábeunt voluptates. Ideo præfátum quadragefimále jejúnium, Vigilia & Quátuor témpora per abftinéntiam & cibórum deléctum obfervéntur. marcet Ad Magnif. Ant. 2. D. Regina Austri furget in judicio cum generatióne ifta, & condemnábit ea; quia venit a finibus terræ audíre fapiéntiam Salomónis: & ecce plus quàm Sálomon hic. Matt. 12. Oratio. Muus Dómine, lú Entes noftras, quæ mine tuæ claritátis illúftra: ut vidére pofsimus, quæ agénda funt, & quæ recta funt, ágere valeá |