cidérunt. Mi... Oratio. ; Din te miferéri potiùs illam confcientiarum appelláre: conftat enim nihil áliud a pœniténtibus in Eccléfia éxigi, quàm ut poftquam quifque diligéntiùs fe excufferit, & confciéntiæ fuæ finus omnes & látebras exploráverit, ea peccáta confiteátur, quibus fe Dóminum & Deum fuum mortáliter offendiffe meminerit : réliqua autem peccáta, quæ diligénter cogitánti non occurrunt, in univérfum eâdem confeffióne inclúfa effe intelligúntur: pro quibus fidéliter cum Prophéta dícimus [ Ab occultis meis munda me, Dó mine. Ad Magnif. Ant. 1. a. Mifit Paterfamílias ad agrícolas filium fuum; & apprehénfum eum ejecé-f runt extra víneam & oc Oran C fumus 1). ... tiam tuam ber Lectio , per ducit ad marc ut circumíren dom. Et tædé pulum itineris locutúfque com & Móysen ait xífti nos de A morerémur in í Deeft panis aquæ : ánima r náufeat fuper cil viflimo. Quamó fit Dóminus in ignítos ferpéntes rum plagas & mor mórum,venérunt yfen atque dixéru cávimus, quia l mus contra Dómi te:ora ut tollat an péntes. Oravitque орг le I 21 2. 5, 149. Perfus ANO. ero . I. trans túdine mare dragé .ccimo -men les ex iceret er lo Loreb s quòd siftis: níte ad órum,' ei prória, at, milió idiem, S%, ter n & flumen n. En,' vobis: offidéte jurávit veftris, Jacob p‹&ì sém non currit, & cecidit fuper col- unde ei: Pater, peccávi in cœlum & coram te; * Jam non fum dignus vocári filius tuus, † Fac me ficut unum de mercenáriis tuis. y. Deus meus, confúndor, & erubéfco leváre fáciem meam ad te ; *Jam. Glória Patri, † Fac. Luc. 15. 1. Efdr. 9. Ad Bened. Ant. 2. D. Vitulum faginátum occidite, & epulémur; quia hic filius meus mortuus erat, & revixit; perierat, & invéntus eft. Luc. 15. Oratio. Populum tuum, quæomnipotens Deus, ad te confugiéntem, patérnâ récipe pietáte; ut qui tuæ iracundiæ flagélla formidant, de tua mereántur vénia gratulári; Per Dóminum, CANON. Ex Concilio Cabilonénfi fecúndo. An, 813. Can. 32. ? emendatione inquæ tulifti? quare tantam glóriam tanta turpitudine commutafti? Sed: [ Citò proférte ftolam primam, & induite illum. Vidétis, quia delicta non videt vis amóris. Tardam mifericórdiam pater nefcit. venis? ubi fuifti? ubi funt Hdigere perfpeximus, R. Surgam, & ibo ad patrem meum, & dicam quòd quidam dum confitentur peccáta fua Sacerdótibus, non plenè id fáciunt. Quia ergo conftat, hóminem ex duabus effe fubftántiis, ánimâ vidélicet & córpore; & intér dum ánimi motu, intér-. dum carnis fragilitáte pec catur, folérti indagatióne debent inquíri ipfa peccáta, ut ex utrifque plena fit Conféffio: fcilicet ut & ea confiteántur, quæ per corpus gefta funt, & ea, quibus in fola cogitatióne delinquitur. AD VESPERAS. Antiphone & Pfalmi de Sabbato Capitulum. Jer. 2. Cito & vide quia malum & amárum eft reliquiffe te Dóminum Deum tuum, & non effe timórem mei apud te, dicit Dóminus Deus exer cituum. . 144. Hymn. Audi, benigne, Opérui, t. 5. a. 157. Ad Magnif. Ant. 5. a. Afcéndit Móyfes fuper montem Nebo, mortuúfque eft ibi, jubénte Dómino: & non furréxit ultra prophéta in Ifrael ficut Móyfes, quem noffet Dñs fácie ad faciem. Deut. 34. Orat. ut infra ad Laudes, AD COMPLETORIUM. Pfalmi de Sabbato. Reliqua ut in Dominica, 32. DOMINICA III Quadragefimæ. AD MATUTINUM. Invit. Venite,adorémus, & procidámus ante Deu; * Plorémus coram Dómino qui fecit nos. Pf. 94. Pfalmus, Veníte, 2. Hymn. En tempus, 149. Antiph. Pfalmi & Verfus ut in Pfalterio. IN I. NOCTURNO. Incipit liber Deutero nómii. Lectio j. Cap. I. LJ Ec funt verba quæ Hiccutus elt Moyles locútus eft Móyfes ad omnem Ifrael trans Jordánem in folitúdine campéftri, contra mare rubrum..... Quadragé fimo anno undécimo menfe, primâ die menfis,.... coepit Móyfes explanáre legem, & diceret Dóminus Deus nofter locútus eft ad nos in Horeb dicens: Sufficit vobis quod in hoc monte mansíítis : revertímini, & venite ad montem Amorrhæórum,' & ad cætera quæ ei próxima funt campéftria, atque montána & humilió ra loca contra meridiem, & juxta littus maris, ter ram Chananæorum & Libani ufque ad flumen magnum Euphráten. En, inquit, trádidi vobis ingredimini & poffidéte eam fuper qua jurávit Dóminus pátribus veftris Abraham, Ifaac & Jacob ut daret illam eis, & sémini eórum poft eos.io b " R. Primum, ómniu & ex áudiam. Præcepíque ómfácere deberétis. nia quæ mandátum eft: * Diliges erit, reférte ad me, & ego Dóminum Deum tuum ex toto corde tuo, tota ánima tua, & ex tota mente tua & ex tota virtúte tua. . Erunt verba hæc in corde tuo, & narrábis ea filiis tuis, & meditáberis in eis. * Díliges. Marc. 12. Deut. 6. D Lectio ij. Ixique vobis illo in témpore: Non poffum folus fuftinére vos, quia Dóminus Deus vefter multiplicávit vos, & eftis hódie ficut ftellæ cœli, plúrimi. (Dóminus Deus patrum veftrórum addat ad hunc númerum multa millia, & benedicat vobis ficut locútus eft.)..... Tulique de tribubus veftris viros fapiéntes & nóbiles, & conftitui eos príncipes, tribúnos & centuriónes, & quinquagenários, ac decános, qui docérent Vos singula. Præcepíque eis dicens: Audíte illos, & quod juftum eft judicáte, five civis fit ille, five peregrinus. Nulla erit diftantia perfonarum, ita parvum audiétis ut mágina: nec accipiétis cujúf quam personam, quia Dei judicium eft. Quòd fi diffisile vobis vifum áliquid fú 4 * R. Si unus de frátribus tuis ad paupertatem vénerit * Non obdurábis cor tuum, nec cóntrahes manum; fed apéries eam páuperi: nec ages quídpiam callidè in ejus neceffitátibus fublevándis ut benedícat tibi Dóminus Deus tuus. V. Qui petit a te, da ei ; & volénti mutuári a te ne avertáris. Non obdurábis. Deut. 15. Matth. 5. Lectio iij. T accefsiftis ad me omnes atque dixiftis : Mittámus viros qui consíderent terram..... Mifi ex vobis duodecim viros síngulos de tribubus fuis. Qui cùm perrexiffent... dixérunt: Bona eft terra, quam Dóminus Deus nofter datúrus eft nobis. Et noluiftis afcéndere, fed incréduli ad fermónem Dómini Dei noftri mür¬ muráftis in tabernáculis veftris ET , atque dixiftis: Odit nos Dóminus, & idcirco eduxit nos de terra Egypti, ut traderet nos in manu Amorrhæi, atque deléret. Quò afcendémus? Núntii terruérunt cor noftrum dicentes: |