Máxima multitúdo eft: & nobis ftatúra procérior: urbes magnæ, & ad cœlum ufque munitæ, filios Enacim vidimus ibi. Et dixi vobis: Nolite metúere, nec timeátis eos: Dóminus Deus, qui ductor est vester, pro vobis ipfe pugnábit, ficut fecit in Egypto, cunctis vidéntibus. Et in folitúdine (ipfe vidífti) portávit te Dóminus Deus tuus, ut folet homo geftáre párvulum filium fuum,in omni via per quam ambuláftis, donec venirétis ad locum iftum. R. Mandátum, quod ego præcípio tibi, non fupra te eft, neque procul pófitum : Sed juxta te eft fermo, ut fácias illum. † Considera quòd proposúerim in confpéctu tuo vitam & bonum, mortem & malum: élige ergo vitam, ut vivas. V. Hæc eft cháritas Dei, ut mandáta ejus cuftodiamus & mandáta ejus grávia non funt. Sed. Glória.† Consídera. Deut. 30. 1. Joan. 5. IN II. NOCTURNO. Sermo fancti Cypriáni Epifcopi & Mártyris. Lib. de Lapfis, circa finem. Edit. Baluz. Lectio iv. Onfiteántur sínguli, quæfo vos Fra C * tres dilectíffimi, delictum fuum, dum adhuc qui deliquit in fæculo eft, dum admítti Confeffio ejus poteft dum fatisfactio & remiffio facta per facerdótes apud Dóminum grata eft. Convertámur ad Dóminum mente totâ ; & pœnitentiam críminis veris dolóribus expriméntes Dei mifericórdiam deprecémur. Illi fe ánima proftérnat, illi moeftítia fatisfáciat, illi fpes omnis incumbat. Rogáre quáliter debeamus, dicit ipfe [Revertímini ( inquit ad me ex toto corde veftro, fimulque & jejúnio & fletu & planétu ; &. fcindite corda veftra, & non veftiménta veftra. ] Ad Dóminum toto corde redeámus. Iram & offénfam ejus, jejuniis, flétibus, plánctibus, ficut ádmonet ipfe, placémus. R. Ecce nunc, 173. Lectio v. Os, Fratres dilectífmi, quorum timor in Deum pronus eft, & in ruína licet ánimus conftitútus, mali fui memor eft; pœniténtes ac doléntes peccáta veftra perfpicite graviflimum confciéntiæ crimen agnófcite : ad intelligéntiam delicti veftri óculos cordis aperíte, nec defperántes mifericórdiam Dómini, nec tamen jam véniam vindicántes. Deus quantùm patris pietáte indulgens femper & bonus eft, tantùm Júdicis majeftáte metuéndus eft. Quàm magna deliquimus, tam gránditer defleámus. Alto vulneri diligens & longa medicína non defit. Pœnitentia crímine minor non fit. R. Defécit, 174. Lectio vj. Utáfne tu Dóminum citò poffe placári quem verbis pérfidis abnuifti, cui patrimónium præponere maluifti, cujus templum facrilega contagióne violáfti?... Ad hoc tantùm profúerit quod remánfit, ut inde crimen & culpa redimátur. Incunctánter & largiter fiat operátio cenfus omnis in medélam vúlneris erogétur ópibus & facultatibus noftris, qui de nobis judicaturus eft Dóminus feneretur. Sie fub Apof tolis fides viguit: fic primus credéntium pópulus Christi mandáta fervávit. Prompti erant,largi erant, diftribuéndum per Apóf tolos totum dabant, & non tália delicta redimé bant. Si precem toto cor de quis fáciat fi veris pœniténtiæ lamentatiónibus & lacrymis ingemífcat, fi ad véniam delicti fui Dóminum juftis & continuis opéribus infléctat, miferéri tálium poteft, qui & mifericórdiam fuam prótulit dicens : [ Cùm convérfus ingemúeris, tunc falváberis, & fcies ubi fúeris. ] Et iterum: [ Nolo mortem moriéntis, dicit Dóminus.] R. Si confiteámur, 174. IN III. NOCTURNO, Léctio fanéti Evangélii fecúndum Lucam. I Lectio vij. Cap. 11. N illo témpore; Erat (Jefus) ejiciens dæmónium & illud erat mutum. Et cùm ejeciffet dæmónium, locútus eft mutus, & admirátæ funt turbæ. Et réliqua. Homília venerabilis Bedæ Presbyteri. Homil. 13. inter Quadrag DMatthæum non foEmoníacus ifte naud lum mutus, fed & cæcus fuiffe narrátur, curatúfque dícitur a Dómino; ita ut loquerétur & vidéret. Tria ergo figna fimul in uno homine perpetráta funt; cæcus videt, mutus ló... quitur pofséflus a dæ næ converfatiónis, ejiciá mone liberátur. Quod tur ; locáque inaquófa péz & tunc quidem carnaliter ragret, id eft, corda fidéfactum eft, fed & quotí- lium quæ a mollitie fludie complétur in conver- xæ cogitatiónis expurgata fióne credéntium: ut ex- fint, callidus infidiátor expúlfo primùm dæmone, plóret; fi quos ibi fortè fidei lumen afpiciant;dein- fuæ nequitia greffus fige de ad laudes Dei tacéntia prius ora laxéntur. R. Si sátanas sátanam éjicit, advérsùs fe divifus eft: quomodò ergo stabit regnum ejus? Si autem in Spíritu Dei ejício damones, ígitur pervénit in vos regnum Dei. . Spi ritus Dómini fuper me, * re poffit. Sed benè dici tur: [Quærens réquiem,' & non invéniens:] quia caftas mentes effúgiens, in folo diabolus corde pra vórum gratam fibi potest invenire quiétem. R. Cùm fortis armátus cuftodit átrium fuum, in pace funt ea quæ poffidet: eo quòd únxerit Dóminus* Si autem fortior vícerit me.* Si autem. Matth. 12. I. 61. ne perámbulat per loca inaquófa. Quamvis fim plíciter intelligi poffit, Dóminum hæc ad diftinctió perum adjunxiffe.... ta men & de hærético quóli bet, vel fchifmático, vel étiam malo Cathólico, poteft non inconvenién ter áccipi. De quo, téme pore Baptifmatis, fpiritus immúndus, qui in eo priùs habitáverat, ad confeffionem Catholicæ fidei abrenuntiationémque mundá eum univérfa arma ejus tollétur. * Si autem. Luc. vi.] Timéndus eft ifte versículus,non exponéndus... [Et cùm vénerit, invenit fcopis mundátam: ] hoc eft, grátiâ Baptifmatis a peccatórum labe caftigáu tam, fed nullâ boni ópe ris induftriâ cumulátã. Unde bene Matthæus hand domum vacantem, fcopis mundátam atque ornátam per * dicit invéntam: mundá- bus. . Sicut canis qui retam vidélicet a vítiis prífti- vértitur ad vómitum funis per Baptifmum; va um fic imprúdens qui cántem a bonis áctibus iterat ftultitiam fuam. negligéntiam; ornátam fi- Fiunt. Glória. Fiunt. mulátis virtútibus per hy- Luc. 11. Prov. 26. pócrifim. [Et tunc vadit, &afsúmit feptem álios fpiritus nequióres fe, & ingréffi hábitant ibi. ] Per feptem malos fpiritus, univérfa vitia designat. Quemcunque enim poft Baptifma, five právitas hærética feu mundána cupíditas arripuerit, mox ómnium proftérnet in ima vitiórum. Unde rectè nequióres tunc eum fpíritus dicúntur ingréffi, quia non folùm habébit illa feptem vítia , quæ feptem fpiritálibus funt contrária virtútibus; fed & per hypócrifim ipfas fe virtútes habére fimulábit. [Et funt noviffima hóminis illíus pejóra prióribus. ] Mélius quippe erat ei viam veritátis non cognófcere,quàm poft agnitiónem retrorsùm convérti. R. Cùm immúndus fpíritus exíerit de hómine, dicit: Revértar in domum meam unde exívi. Tunc afsúmit feptem álios fpíritus fecum nequióres fe; &* Fiunt noviffima hóminis illíus pejóra prióri . Non dicitur Te Deum. AD LAUDES. Pfalmi de Dominica. Antiphona, 2. toni. D.. Nad Dominum, & ne Ón tardes convérti differas de die in diem. Eccli. 5. Ant. 8. G. Ne díxeris: Peccávi, & quid mihi áccidit trifte? Altiffimus enim eft pátiens rédditor. Eccli. 5. Ant. 7.d. De propitiáto peccáto noli effe fine me tu, neque adjícias peccátum fuper peccátum. Eccli. 5. Super Canticum, Peccávimus, 176. Ant. 6. F. Qui jejunat in peccátis fuis, & iterum éadem fáciens, quid próficit humiliándo fe? Eccli. 34. Ant. 1. a. Facta funt eis pofterióra deterióra prióribus: mélius erat illis non cognófcere viam juftitiæ, quàm poft agnitiónem retrórsùm convérti.2. Petr.2. Capitulum. Jer. 2. Icit Dóminus: Ecce ego judício contén D dam tecum, eo quòd díxeris:Non peccávi.Quàm vilis facta es nimis iterans vias tuas ! Hymnus, Profána, . ✯. Audítam 9.151. Ad Bened. Ant. 1. g. Erat Jefus ejíciens dæmonium & illud erat mutum. Et cùm ejecíffet dæmónium, locútus eft mutus, & admirátæ funt turbæ. Luc. 11. Q animárum fidélium fructu obfervátur mos ille falutáris confiténdi, facro illo & máximè acceptábili témpore Quadragefimæ : qué morem hæc fancta Synodus máximè probat & ampléctitur, tanquam pium & méritò retinéndum. Ad Tertiam, Sextam Nonam & Vefperas, Oratio, Quæfumus ut fupra. AD VESPERAS.. Antiphona de Laudibus & Pfalmi de Dominica. Capitulum. Hebr. 6. Oratio. Uæfumus, omnípotens Deus, vota humílum réfpice, atque ad defenfionem noftram déx-T tem fuper fe bibens teram tuæ majeftátis ex TErra fæpe venien ténde; Per Dóminum. imbrem próferens au AD HORAS. CANON. P Er Lateranenfe Con cilium Eccléfia non ftátuit, ut Chrifti fidéles confiteréntur, quòd jure divíno necefsárium & inftitútum effe intelléxerat; fed ut præcéptum Confeffionis faltem femel in anno ab ómnibus & síngulis, cùm ad annos difcretiónis perveniffent,implerétur. Unde jam in univérfa Eccléfia cum ingénti tem fpinas ac tríbulos, réproba eft & maledicto próxima ; cujus confummátio in combuftiónem. Confidimus autem de vobis, Dilectíffimi, melióra & vicinióra falúti. Hymnus, Audi, benigne Cónditor, 157. . Sanat (Dóminus) contrítos corde; R. Et álligat contritiónes eórum. Pf. 146. Ad Magníf. Ant. 8. G. Extóllens vocem quædam múlier de turba dixit : Beátus venter qui te portávit, & úbera quæ fuxifti. At Jefus dixit: Quin imò, beáti qui áudiunt |