ÆäÀÌÁö À̹ÌÁö
PDF
ePub

verbum Dei, & cuftó-
diunt illud. Luc. 11.
AD COMPLETORIUM,
ut in Pfalterio, 30.
FERIA SECUNDA.
De libro Deuteronómii.
Lectio j. Cap. 4.
Citis quòd docuerim
vos præcépta atque
juftitias, ficut mandávit
mihi Dóminus Deus me-
us: fic faciétis ea in terra,
quam poffefsúri eftis, &
obfervábitis & implébitis
épere. Hæc eft enim vef-
tra fapiéntia & intellectus
coram pópulis, ut audién-
tes univérfa præcéptahæc
dicant En pópulus sá-
piens & intélligens, gens
magna. Nec eft ália nátio
tam grandis, quæ hábeat
deos appropinquantes fi-
bi, ficut Deus nofter ad-
eft cunctis obfecratiónibus
noftris. Quæ eft enim ália
gens fic inclyta, ut há-
Beat cæremonias, juftá-
que judícia & univérfam
legem, quam ego propó-
nam hódie ante óculos
veftros Custódi igitur
temetipfum, & ánimam
tuam follicité.

R. Pófui, 149.
Lectio ij. Cap. 6.
Audi Ifrael, Domi-

nus Deus nofterDóminus unus eft. Diliges Dóminum Deum tuum

& ex

ex toto corde tuo, tota ánima tua, & ex tota fortitúdine tua. Erúntque verba hæc, quæ ego præcípio tibi hódie, in corde tuo : & narrábis ea filiis tuis, & meditáberis in eis fedens in domo tua, & ámbulans in itinere, dór miens atque consurgens. Et ligábis ea quafi fignum in manu tua, erúntque & movebúntur inter óculos tuos, fcribéfque ea in límine & óftiis domûs tuæ. Cùmque introduxerit te Dóminus Deus tuus in terram, pro qua jurávit pátribus tuis, Abraham, Ifaac, & Jacob:... cave diligénter ne oblivifcáris Dómini, qui eduxit te de terra Ægypti, de domo fervitútis. Dóminum Deu tuum timébis, & illi folì sérvies ac per nomen illíus jurábis. Non ibitis poft deos aliénos cunctárum géntium, quæ in circúitu veftro funt: quóniam Deus æmulátor Dóminus Deus tuus. R. Juftus es, 150. Léctio fancti Evangéli fecúndum Lucam.

Lectio iij. Cap. 4. IN illo tempore, Ait (Jefus in Synagóga :) Utique dicétis mihi hanc: fimilitúdinem: Médice,

[ocr errors]

cura teipfum : quanta audivimus facta in Caphárnaum, fac & hîc in pátria tua. Et réliqua. Homilia fancti Ambrófit

Epifcopi. Expof. Evang. fec. Luc. lib. 4. §. 46. & 47. AM Mendico vobis, quòd nemo Prophéta accéptus eft in pátria fua. ] Non mediocriter invidia próditur, quæ cívice charitátis oblíta, in acérba ódia caufas amoris infléctit. Simul hoc exémplo páriter & oráculo declarátur, quòd fruftra opem mifericórdiæ cœleftis expéctes, fi aliénæ fructibus virtútis invídeas: afpernátor enim Dóminus invidórum eft; & ab iis qui divína beneficia in aliis perfequúntur, mirácula fuæ poteftátis avértit.... Non otiosè ítaque Salvátor excufat, quòd nulla in pátria fua mirácula virtútis operátus fit: ne fortaffis áliquis viliórem pátriæ nobis effe debére puráret affectum. Neque enim cives póterat non amáre, qui amáret omnes: fed ipfife charitáte pátriæ,qui invident, abdicárunt.Nec tamen exfors beneficiorum pátria divinórum eft.Quod enim majus miráculum, quàm

quod in ea natus eft Chriftus? Vidéte igitur quid mali invidia áfferat. Indígna propter invidiam pá→ tria judicátur in qua civis operétur, quæ digna fuit in qua Dei Filius nafceré

tur.

R. Propter te, Dómine, fuftinui opprobrium, opéruit confufio fáciem meam : * Extráneus factus fum fratribus meis & peregrinus filiis matris meæ ; † Quóniam zelus domûs tuæ comédit me. . Dicébat Jefus : Quia non eft prophéta fine ho nóre nifi in pátria fua, & in domo fua, & in cognatióne fua. Extránetis. Glória. † Quóniam. P 68. Marc. 6.

Ad Bened. Ant. 7. c. Mifit ad Náaman Elifæus núntium, dicens: vade, & laváre sépties in Jordáne; & recipiet fanitá tem caro tua. 4. Reg. 5

Oratio.

[ocr errors]

Ordibus noftris, quæfumus Dómine, grátiam tuam benignus infúnde; ut ficut ab efcis carnálibus abftinémus ita fenfus quoque noftros a nóxiis retrahámus excéffibus; Per Dóminum n'oftrum Jefum Chriftum Fi lium tuum.

Q

CANON. tatiónis. Cuftodi præcépEx Statútis Synodálibus ta Dómini Dei tui, ac Diocéfis Ambianenfis. An. 1662. fub Francifco Epifc. c. 9. de Panit. Ui minus fæpe ad Poeniténtiæ facraméntũ accédunt, ii ineunte ftatim Quadragéfimâ, peccatórum fuorum confeffiónem fáciant, ut totum illud fanctiffimum tempus falutári Poeniténtiæ impéndant; Quòd fi confeffiónem fuam ufque ad Pafcha diftulerint, póterit Confefsárius eos in áliud tempus différre, prout vidébit eórum falúti expedíre.

Ad Magníf. Ant. 2. D. Multi leprófi erant in Ifrael fub Élifæo Prophéta: & nemo eórum mundátus eft, nifi Náaman Syrus. Luc. 4.

[blocks in formation]

teftimónia & cæremonias, quas præcépit tibi... Cùmque interrogáverit te filius tuus cras dicens : Quid fibi volunt teftimónia hæc, & cæremóniæ atque judícia, quæ præcépit Dóminus Deus nofter nobis ? Dices ei : Servi erámus Pharaónis in Egypto, & eduxit nos Dóminus de Ægypto in manu forti:.... ut introdúctis daret terram, fuper qua_jurávit pátribus noftris. Præcepitque nobis Dóminus, ut faciámus ómnia legítima hæc, & timeámus Dóminum Deum nostrum, ut bene fit nobis cunctis diébus vitæ noftræ, ficut eft hódie. Erítque noftri miséricors, fr cuftodiérimus & fecérimus ómnia præcépta ejus coram Dómino Deo nof

Rfamiliam tuam, & tro, ficut mandavit nobis

[merged small][merged small][ocr errors][merged small]

git vos, cùm ómnibus fi

peccáverit in te frater tu

tis pópulis pauciores: fed us, córripe illum inter te quia dilexit vos Dóminus, cuftodívit juraméntum quod jurávit pátribus veftris, eduxitque vos in manu forti, & redémit de domo fervitútis, de manu Pharaónis regis Egypti. Et fcies, quia Dóminus Deus tuus ipfe eft Deus fortis & fidélis, cuftodiens pactum & mifericórdiam diligéntibus fe, & his qui cuftodiunt præcépta ejus, in mille generatiónes ; & reddens odiéntibus fe ftatim, ita ut difpérdat eos, & ultra non differat, prótinus eis reftituens quod

meréntur.

R. Multiplicátæ, 150.
Lectio fancti Evangéli

fecúndum Matthæum.
Lectio iij. Cap. 18.
I
N illo témpore; Dixit
Jefus difcipulis fuis. Si
peccáverit in te frater tuus,
vade, & córripe eum in-
ter te & ipfum folum. Et
réliqua.

Homília fancti Auguftíni
Epifcopi.
Serm.82.de Verbis Ev.§.4.
Ebémus amándo cor-
D
ripere, non nocendi
aviditáte, fed stúdio cor-
rigéndi. Tales fi fuérimus,
optimè fácimus quod hó-
die admóniti fumus: [Si

[ocr errors]

& ipfum folum.] Quare illum córripis? quia tu doles quòd peccaverit in te? Abfit. Si amóre tui id facis, nihil facis: fi amóre illíus facis, óptimè facis. Dénique in ipfis verbis atténde, cujus amóre id fácere débeas; utrùm tui an illíus. Si te audierit inquit, lucrátus eris fratrem tuum. Ergo propter illum fac, ut lucréris illum. Si faciéndo lucráris, nifi feciffes, períerat.... Ergo córripe eum inter te & ipfum folum inténdens correctióni, parcens pudóri. Fortè enim præ verecundia incipit deféndere peccátum fuum, & quem vis fácere correctiórem, facis pejórem. Sic agámus, non folùm quando in nos peccátur ; fed quando peccátur ab áliquo, ut ab altero nefciátur. In fecréto debémus corripere; ne voléntes públicè arguere, prodámus hóminem. Nos vólumus corrígere : quid fi inimícus quærit audire quod púniat? Novi homicídam epífcopus, & álius, illum nemo novit: Ego volo públicè corripere, at tu quæris infcribere. Prorfus

nec prodo, nec négligo: corrípio in fecréto ; pono ante óculos Dei judicium, térreo cruéntam confciéntiam; perfuádeo poeniténtiam. Hac charitáte præditi effe debemus. R. Qui convérti fécerit peccatórem ab errore viæ fuæ Salvábit ánimam ejus a morte, & opériet multitúdinem peccatóru. .Qui córripit hóminem, grátiam póftea invéniet apud eum, magis quàm ille, qui per linguæ blandiménta décipit.* Salvábit. Glória. Salvábit. Jac. 5. Prov. 28.

*

Ad Bened. Ant. 1. a. Argue fratrem tuum, ne hábeas fuper illo peccátum: non quæras ultió nem nec memor eris injúriæ civium tuórum. Le

vit. 19.

G

[ocr errors]

Oratio. Rátiæ tuæ nobis Dómine, præfens auxilium impénde; ut fa cro nos purificante jejúnio, toto fimus tibi corde fubjécti, & in tua charitáte concórdés; Per Dñum.

CANON. Ex Concilio Tridentino. Seff. 14. de Poenit. Can.12. S I quis dixerit, totam poenam fimul cum culpa remitti femper a Deo,

Satisfactionémque pœni téntium non effe áliam

quam fidem, quâ apprehéndunt Chriftum pro eis fatisfeciffe; anáthema fit.

Ad Magnif. Ant. 8. c. Si peccáverit in te frater tuus, vade, & córripe eum inter te & ipfum folum: fi te audíerit, lu-crátus eris fratrem tuum. Matt. 18.

Oratio.
Ræfta nobis omnipo

Prens Deus, ut quia vitiis & difsidiis subjacet noftra mortalitas, tua nos per præfens jejúnium grátia vivificet, & mútuam nútriat inter fratres chari

tátem ; Per Dóminum.
FERIA QUARTA.
Delibro Deuteronómii.
Lectio j. Cap. 10.
N Dómini Dei tui

E-coelum eft, & cœlum

cæli, terra & ómnia quæ in ea funt; & tamen pátribus tuis conglutinátuseft Dóminus, & amávit eos, clegítque femen eórum poft eos, id eft Vos de cunctis géntibus, ficut hódie comprobátur. Circumcidite igitur præpú→ tium cordis veftri, & cervícem veftram ne indurétis amplius: quia Dóminus Deus vefter ipfe eft Dens deórum, & Dómi➡

« ÀÌÀü°è¼Ó »