Coagulátum eft ficut lac cor eórum; * ego verò legem tuam meditátus fum. Bonum mihi quia humiliáfti me; * ut difcam juftificatiónes tuas. Bonum mihi lex oris tui,* fuper millia auri & argénti. Manus tuæ fecérunt me & plafmavérunt me, *da mihi intellectum,& difcam mandáta tua. Qui timent te, vidébunt me, & lætabúntur:* quia in verba tua fuperfperávi. Cognovi, Dómine, æquitas judícia tua:&in veritáte tua humiliáfti me. Fiat mifericórdia tua ut confolétur me,*fecúndum elóquium tuum fervo tuo. Véniant mihi miferatiónes tuæ & vivam; * quia lex tua meditátio mea eft. Confundantur fupérbi, quia injuftè iniquitátem fecérunt in me :* ego autem exercébor in mandátis tuis. Convertántur mihi timéntes te,* & qui novérunt teftimonia tua. Fiat cor meum immacukátum in juflificatiónibus tuis; ut non confundar. Glória Patri. Oratio conveniens. AD SEXTAM. Pater, Ave, fecretò. Deus, in adjutorium, &c. JAM Hymnus. AM folis áureum jubar Pleno corúfcat lúmine: Overa, Chrifte, cláritas, Noftris refulge sénfibus. O Dux falútis, & via, O vita, quos doces, rege; Et quos regis, da cónfequi Vitæ perénnis gáudia. ÆTERNE tu Verbi Pater, Ætérne Fili par Patri Et par utrique Spíritus ; Tibi, Deus, fit glória. Amen. Ex Pfalme 118. mea;* &inverD'Efécit in falutare tuu bum tuum fuperfperávi. Defecérunt oculi mei in elóquium tuum,*dicéntes: quando confoláberis me? Quia factus fum ficut uter in pruína; juflificatiónes tuas non fum oblitus. Quot funt dies fervi tui?* quando fácies de perfequéntibus, me judicium? "Narravérunt mihi iniqui fabulatiónes, * fed non ut lex tua. Omnia mandáta tua véritas: * iniquè perfecúti funt me, adjuva me. * Paulo minùs confummavérunt me in terra: ego autem non déreliqui mandáta tua. oris tui. In ætérnum, Dómine,* verbum tuum pérmanet in cœlo. In generatiónem & generationem véritas tua:*fundáfti terram,& pérmanet. Ordinatióne tuâ perfevérat dies ;* quóniam ómnia sérviunt tibi. * Nifi quòd lex tua meditátio mea eft,*tunc fortè periiffem in humilitáte mea. In ætérnum non oblivifcar juftificatiónes tuas ; quia in ipfis vivificáfti me. Tuus fum ego, falvum me fac ; quoniam juftificatiónes tuas exquisívi. Me expectavérunt peccatóres ut pérderent me: teftimonia tua intelléxi. Omnis confummatiónis vidi finem: *latum mandátum tuum nimis. Glória. Uómodo diléxilegem tuam, Dómine? Q * tota die meditátio mea eft. Super inimicos meos prudéntem me fecifti mandáto tuo;* quia in ætérnum mihi eft. Super omnes docentes me intelléxi;*quia teftimónia tua meditátio mea eft. * A judíciis tuis non declinávi; * quia tu legem pofuífti mihi. Quam dúlcia faucibus meis elóquia tua ! * super mel ori meo. A mandátis tuis intellé xi; * proptérea odivi omnem viam iniquitátis. Lucérna pédibus meis verbum tuuin, * & lumen sémitis meis. Jurávi, & ftátui * custodire judícia juftitiæ tuæ. Humiliátus fum ufquequáque, Dómine: * vivifica me fecúndum verbun tuum. Voluntária oris mei beneplácita fac, Dómine; * & judícia tua doce me. Anima mea in mánibus meis femper; * & legem tuam non fum oblitus. Pofuérunt peccatóres láqueum mihi: * & de mandátis tuis non errávi. * Hæreditáte acquisívi tef timónia tua in ætérnum; quia exultátio cordis mei funt. Inclinávi cor meum ad faciéndas justificatiónes tuas in ætérnum, propter retributiónem. Glória. Níquos ódio hábui; * & Super fenes intellexi; legem tuam diléxi. Ab omni via mala prohibui pedes meos; custódiam yerba tua. ut Adjútor & fufceptor meus es tu; * & inverbum tuum fuperfperávi. Declináte Declináte a me malígni: * & scrutábor mandáta Dei mei. Súfcipe me fecúndum elóquium tuum, & vivam ;* & non confúndas me ab expectatióne mea. Adjuva me & falvus ero, * & meditábor in jufti ficatiónibus tuis femper. Sprevifti omnes difcedéntes a judiciis tuis;*quia injufta cogitátio eórum. Prævaricántes reputávi omnes peccatóres terræ;* ídeo dilexi teftimónia tua. Confige timóre tuo carnes meas; a judiciis enim tuis tímui. * < Proptérea ad omnia mandáta tua dirigébar: omnem viam iniquam ódio habui. Glória Patri. AD NONA M. Pater, Ave, fecretò. Deus,in adjutórium,&c. Hymnus. dies; inclinans RECEDIT Coeli quiéte pérfrui: ÆTERNE tu Verbi Pater, M Rédime me a calúmniis mandáta tua. hóminum ; * ut cuftodiam Prævéni in maturitáte,& clamávi; * quia in verba tua fuperfperávi. Prævenérunt óculi mei ad te dilúculo; * ut meditárer elóquia tua. Vocem mea audi fecúndum mifericordiam tuam, Dómine;*& fecúndum judícium tuum vivífica me. Appropinquavérunt perfequéntes me iniquitáti ;*a lege autem tua longe facti funt. Prope es tu, Dómine; * & omnes viæ tuæ véritas. Initio cognóvi de testimóniis tuis; * quia in ætérnum fundáfti ea. * Vide humilitátem meam, &éripe me; * quia legem tuam non fum oblitus. Júdica judícium meum & rédime me : propter eloquium tuũ vivifica me. Longe a peccatóribus falus ; quia juftificatiónes tuas non exquifiérunt. Mifericordiæ tuæ multæ, Dómine:* fecúndum judícium tuum vivífica me. Multi qui perfequúntur me, & tribulant me: teftimoniis tuis non decli→ návi. Vidi prævaricántes, & tabefcébam ;*quia elóquia tua non cuftodiérunt. Vide quóniam mandása tuæ. tua diléxi Dómine :*in mi- Pax multa diligéntibus legem tuam ; * & non est illis fcandalum. Expectábam falutáre tuum, Dómine ; * & mandáta tua diléxi. Cuftod vit ánima mea teftimonia tua; *& diléxit ea veheménter. me justificatiónes tuas. Pronuntiábit lingua méa eloquium tuum; quia ómnia mandáta tua æquitas. Fiat manus tua ut falvet me; * quóniam mandáta tua elégi. Concupivifalutáre tuum, Dómine; * Errávi ficut ovis quæ périit : quære fervum tuum, quia mandáta tua non fum oblitus. Glória Patri. AD VESPERAS. Pater, Ave, fecretò. Deus,in adjutórium,&c. In Quadragefima, Tempore Paffionis, & Tempore Pafchali, Antiphone habentur in Proprio. Pfalmus 109. Servávi mandáta tua & Dixit Dóminus Dómi teftimonia tua; * quia omnes viæ meæ in confpéctu tuo. Appropinquet deprecatio mea in confpectu tuo, Dómine: * juxta eloquium tuum da mihi intellectum. Intret poftulátio mea in confpectu tuo:*fecúndum eloquium tuum éripe me. Eru&tábunt lábia mea hymnum ; * cum docueris no meo: dextris meis. * Sede a Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum. * Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: domináre in médio inimicórum tuórum. Tecum princípium in die virtútis tuæ, in fplendóribus fanétórum ex útero ante luciferum génui te. |