ÆäÀÌÁö À̹ÌÁö
PDF
ePub

Ad Bened. Ant. 8. G.. Omnes fitiéntes, veníte ad aquas. Et qui non habétis argéntum properáte, émite abfque ulla commutatione; veníte ad me, & vivet ánima veftra. If. 55.

Oratio.

pervenire ad paffionem meam. Quærétis me, & non inveniétis.... Noluérunt enim agnófcere præsentem, & póftea quæfiérunt, cùm vidérunt in eum multitúdinem jam credentem..... Vidérunt fe ingénti crimine impietátis adftrictos, quando Mplorámus in jejunio, illum occidérunt, quem venerári & adoráre debuérunt: & hoc putábant effe inexpiábile. Magnum enim fácinus érat, cujus confiderátio illos fáceret defperáre: fed non debébant defperáre, pro quibus in cruce pendens Dóminus eft dignátus oráre..... Vidébat quofdam fuos inter multos aliénos; illis jam petébat véniam, a quibus adhuc accipiébat injúriam. Non enim attendébat quòd ab ipfis moriebátur, fed quia pro ipfis moriebátur.

[ocr errors][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small]

Q

Dómine, mifericórdiam tuam; ut te, qui fons es mifericordiæ, toto defidério fitiéntes, charitátis tuæ abundántiâ repleámur; Per Dóminum. CANON. Ex Concilio Lateranénfi fecúndo Ecuménico.. An. 1139. Can: 22. Uia inter cætera unum eft quod fanctam máximè perturbat Eccléfiam, falfa vidélicet Poeniténtia, Confrátres noftros & Presbyteros admonémus, ne falfis poeniténtiis laicórum ánimas décipi, & in inférnum pértrahi patiantur. Falfam autem Pœniténtiam effe conftat, cùm fpretis pluribus, de uno folo pœnitentia ágitur; aut cùm fic agitur de uno, ut non difcedatur ab álio. Unde fcriptum eft: [ Qui totam legem obferváverit, offendit autem in uno', factus eft ómnium

reus; fcilicet quantùm ad vitam ætérnam. Ad Magnif. Ant. 4. a. Clamábat Jefus dicens: Si quis fitit, véniat ad me & bibat; qui credit in me, flumina de ventre ejus fluent aquæ vivæ. Joan.7. Oratio.

EFfunde fuper nos,

Dómine, aquas grátiæ tuæ falutáres; ut per fidem & bona ópera, Paffionis tuæ múnera confequámur ; Qui vivis. FERIA TERTIA. De Jeremía Prophéta. Lectio j. Cap. 5. Clem, Ircuite vias Jerúfalem, & afpicite & confideráte, & quærite in platéis ejus, an inveniátis virum faciéntem judicium & quæréntem fidem; & propitius ero ei. Quòd fi étiam: Vivit Dóminus dixerint ; & hoc falsò jurábunt. Dómine, óculi tui refpiciunt fidem: percufsifti eos, & non doluérunt: attrivifti eos, & renuérunt accipere difciplínam: induravérunt fáeies fuas fupra petram, & noluérunt revérti..

R. Cogitavérunt, 265.
Lectio ij.

Go autem dixi: Fór

[ocr errors]

E fitan pauperes funt

& ftulti, ignorántes viam

Dómini, judícium Dei fui. Ibo igitur ad optimátes, & loquar eis: ipfi enim cognovérunt viam Dómini, judicium Dei fui: & ecce magis hi fimul confregérunt jugum, rupérunt vincula. Idcirco percúffit eos leo de filva,

lupus ad vefperam vaftá

vit eos, pardus vigilans fuper civitátes eórum: omnis, qui egréffus fuérit ex eis, capiétur, quia multiplicátæ funt prævaricatiónes eórum, confortátæ funt averfiónes eórum. Super quo propitius tibi effe pótero? Filii tui dereliquérunt me, & jurant in his qui non funt dii. Saturávi eos, & mocháti funt, & in domo meretricis luxuriabántur. Equi amatóres & emifsárii facti funt unufquifque ad uxórem próximi fui hinniébat. Nunquid fuper his non vifitábo, dicit Dóminus ? & in gente tali non ulcifcétur ánima mea ? R. Deus meus, 266. Lectio fancti Evangéli fecúndum Joánnem. Lectio iij. Cap. 7. bulabat Jefus in GaliN illo témpore; Am

læam; non enim volébat.

in

Judæam ambuláre, quia:

quærébant eum Judæi in

terficere. Et réliqua.
Homília fancti Auguftini
Epifcopi.

Tract. 28. in Joan. Evang.
§. 8. & 11.
Nodine tos. 1. Quid
On poteft mundus

eft hoc, nifi, Non poteft
mundus odiffe amatóres
fuos, falfos teftes? Bona
enim dicitis, quæ mala
funt ; & mala, quæ bona
funt. [Me autem odit
quia ego teftimónium per-

[ocr errors]

óderam illos, & inimici facti funt mihi. . Me odit (mundus) quia ego teftimónium perhibeo de illo, quòd ópera ejus mazur R. Quiodérunt te. PJ. la funt. Super. Repeti

*

138. Joan. 7.

Ad Bened. Ant. 4, E. Odio habuérunt corri-piéntem in porta, & lo-quéntem perfectè abomi-náti funt. Amos, 5. Oratio.

hibeo de illo, quia ópera protege, Dómine, pó

ejus mala funt.. Di

tuum; ut fupe

nibus, te folum Deum & fincero corde & liberâ voce palam confiteátur ; Per Dóminum.

cébant ergo: Ubi eft ille ?rátis hujus mundi tentatióEt murmur multum de eo erat in turba,] Unde mur mur de contentióne. Quæ fuit contentio [Quidam enim dicébant: Quia bonus eft. Alii autem: Non, fed fedúcit turbas. J De ómnibus fer

CANON.
Ex Concilio Lateranénf
fecundo cuménico.
An. 1139. Can. 22.

vis ejus intelligendum:hoc F Alla fit Roenitentia, dicitur modo. Quicunque Falla

enim eminúerit in áliqua grátia fpiritáli, profectò alii dicunt: [Bonus eft; álii Non, fed fedúcit turbas.]. Quod dictum eft ergo de Dómino, valet ad confolationem, de quocunque hoc dictum fúerit Chriftiáno.

...

R. Qui oderunt te, Dómine, oderain; & * Super inimicos tuos abefcébam: perfecto ódio

cùm pœnitens ab officio vel curiali vel nego tiáli non recédit, quod fine peccáto agi nullâ ratione prævalet; aut fi odium in corde geftétur ; aut fi offénfo cuilibet non fatisfiat; aut fi offendénti offénfus non indulgeat.

Ad Magnif. Ant. 1. g. Judæi quærebant (Jefum) in die fefto, & murmur multum erat in turba de eo. Quidam enim dicé

[ocr errors]

bant: Quia bonus eft. Alii autem dicébant: Non, fed fedúcit turbas.Joan. 7. Oratio.

quæ

V fumus, humane pra-
vitátis abrúmpe; ut ad
confiténdum nomen tuum
liberâ mente currámus;
Per Dóminum.
FERIA QUARTA.

De Jeremia Prophéta. Lectio j. Cap. 6. Uiloquar? & quem conteftábor ut áu diat? ecce incircumcife aures eórum, & audire non poffunt ecce verbum Dómini factum eft eis in opprobrium, & non fufcipient illud. Idcirco furóre Dóminiplenus fum, laborávi súftinens: effún de fuper párvulum foris, & fuper consilium júvenum fimul: vir enim cum mulíere capiétur, fenex cum pleno diérum. Et transíbunt domus eórum ad álteros, agri & uxores páriter: quia exténdam manum meam fuper habitántes terram, dicit Dóminus. A minóre quippe ufque ad majórem omnes avaritiæ ftudent: & a Prophéta ufque ad Sacerdótem cuncti fáciunt dolum. Et curabant contritiónem filiæ pópuli mei.cum igno

mínia,dicéntes: Pax,pax;
& non erat pax. Confúfi
funt, quia abominatiónem
fecérunt: quin potiùs con-
fufióne non funt confúsi

& erubefcere nefcierunt,
Quamobrem cadent inter
ruéntes: in témpore visita-
tiónis fuæ córruent.
R. Dixit Dóminus, 263.
Lectio ij.

H State fuper vias &

Ec dicit Dóminus:

vidéte, & interrogáte de sémitis antíquis, quæ fit. via bona, & ambuláte in ea; & inveniétis refrigérium animábus veftris. Et dixérunt: Non ambulábimus. Et conftitui fuper vos fpeculatóres. Audíte vocem tubæ. Et dixérunt: Non audiémus. Ideo audíte, gentes; & cognófce, Congregátio, quanta ego fáciam eis. Audi Terra: Ecce ego addúcam mala fuper pópulum iftum, fructum cogitatiónum ejus: quia verba mea non audiérunt, & legem meam projecérunt. Ut quid mihi thus de Saba affértis, & cálamum fuá-ye oléntem de terra lon ginqua ? Holocautómata yeftra non funt accépta, & vitimæ veftræ non placuérunt mihi. Proptér ea hac dicit. Dóminus:

Ecce ego dabo in pópulum iftum ruínas, & ruent in eis patres & filii fimul, vicinus & próximus períbunt.

R. Si sánguis, 264. Lectio fancti Evangélii fecúndum Joánnem. Lectio iij. Cap. 10. N illo témpore; Facta funt Encænia in Jerosólymis: & hiems erat, & ambulábat Jefus in tem plo, in pórticu Salomónis, Et réliqua.

Q

[ocr errors]

Homilia fancti Petri Chrysólogi. Serm. 40. de bono Paftore. Uærámus hujus quæ vis, quæ rátio fit amoris, quæ hujus caufa mortis, quæ hujus fit utilitas Paffionis. Eft planè vis certa, vera rátio, caufa lucens, utilitas tanti sánguinis perapérta. Namque Pastóris unâ ex morte virtus emícuit finguláris, Paftor pro óvibus morti, quæ óvibus imminébat, occurrit:ut auctórem mortis diábolum, novo ordine captus, caperet; victus vinceret; puniret occifus; & óvibus moriéndo, viam vincéndæ mortis aperíret. Nam & diábolus, dum in hóminem tendit, profilívit in Deum: dum in reum fævit, incurrit in

[ocr errors]

9686

[ocr errors]

Júdicem : invenit fuppli cium, dum ingerit ponam ipfe áccipit, dum dat fententiam: & vivens mortádium paftu mors moritur, dum dévorat vitam: absorbens reos mors abforbétur innocéntiæ dum deglutit Auctórem :. & perit mors ipfa quæ perdébat omnes dum ómnium perímere vult falútem. Audi vocem Paftóris hujus : [ Oves meæ vocem meam áudiunt, & fequúntur me.} Neceffe eft, •ut quæ funt ad mortem. fecútæ, fequántur ad vitam: quæ ad contuméliam comitátæ funt, comiténtur ad honórem: & fint partícipes glóriæ,quæ paffionis partícipes.extitérunt. [Ubi fum (inquit) ego,ibi erit & minifter meus. ] Ubi? útique fuper coelos, [ Ubi Chrif tus eft ad dexteram Dei fedens. ] Homo, non tơ turbet fides fpes te lóngior non fatiget; quia certa tibi res eft, quæ in ipfo tibi rerum fervátur Auctóre.

R. Sicut vifitat paftor gregem fuum, fic vifitábo oves meas: * Quod períerat, requíram, & pafcam illas in judicio. V Oves meæ non peribunt

« ÀÌÀü°è¼Ó »