페이지 이미지
PDF
ePub

dæórum ánimos manfue- Lectio vj. Cap. 5.~ túdine pótiùs temperárez Q. quod cruénti prínci

quàm injúftis ódiis fet accéndere; ne ómnium captivórum amitteret fervitútem, dum nihil fibi debéntis perséquitur libertátem. Feféllit ergo illum malignitas fua: intulit fupplícium Fílio Dei, quod cunctis filiis hóminum in remédium verterétur. Fudit sánguinem juftum, qui reconciliándo mundo & prétium effet & póculum. Sufcépit Dóminus, quod fecúndùm propófitum fuæ voluntátis elégit. Admífit in fe ímpias manus furéntium, quæ, dum próprio incumbunt fcéleri, famulátæ funt Redemptóri. Cujus étiam circa interfectóres fuos tanta erat pietátis afféctio ut de Cruce súpplicans Patri non fe vindicári, fed illis poftuláret ignófci.

[ocr errors]

R. Præcedébat (difcipulos) Jefus, & ftupébant, & fequéntes timébant; & cœpit illis dícere: * Ecce afcéndimus Jerosólymam, & damnábunt (Fílium hóminis) morte. . Ego in flagélla parátus fum: multiplicáti funt qui odérunt me iníquè. Ecce afcéndimus. Marc. 10. Pf. 37.

*

Uod ergo falfi teftes,

pes, quod impii facerdó tes, in Domini Jefu Chrifti mystério, ignáviâ Præfidis, & famulatu imperítæ cohortis egérunt; & deteftándum univérfis fæculis, & amplecténdum fuit. Crux enim Dómini, ficut in Judæórum erat mente crudélis, ita eft in Crucifixi virtúte mirábilis. Furit in unum pópu lus, & miferétur ómnium Chriftus. Quod fævítiâ infértur, poteftáte fufci pitur; ut licéntia facíno ris, ætérnæ opus impleat voluntátis. Unde omnis ordo rerum geftárum quem pleniffimè Evangé lica narrátio percurrit, ita fidélium eft accipiéndus audítu, ut falvâ fide ac tiónum, quæ témporedo minicæ paffiónis implétæ funt, intelligámus non fo lùm remiffionem peccató rum in Chrifto complé→ tam, fed étiam formam juftitiæ effe propófitam.

R. Unus Mediátor Dei & hóminum homo Chrif tus Jefus, qui * Dedit re demptiónem femetipfum pro omnibus. y. Copiófa apud eum redemptio; & ipfe rédimet Ifrael ex óm

nibus iniquitátibus ejus. * Dedit. Repetitur. R. Unus Mediátor. 1. Tim. 2. Pf. 129.

IN III. NOCTURNO. Lectio fancti Evangélii fecúndum Matthæum.

Lectio vij. Cap. 21. I appropinquafient leNillo témpore; Cùm rosólymis, & veniffent Béthphage ad montem Olivéti tunc Jefus mifit duos difcipulos dicens eis: Ite in caftéllum quod contra vos eft,& ftatim inveniétis áfinam alligátam & pullum cum ea sólvite, & addúcite mihi. Et réliqua.

Homília venerabilis Bedæ

Presbyteri. Homil. 19. inter Quadr.

MEdiátor Dei & hó

minum homo Chriftus Jefus, qui pro humáni géneris falute pafsúrus de cœlo defcénderat ad terras, appropinquánte horâ paffionis, appropinquáre voluit loco paffónis; ut étiam per hoc claréfceret quia non invitus, fed fpontè paterétur. In áfino venire, & a turbis Rex appellári & laudái vóluit: ut étiam per hoc eruditus quifque cognófceret ipfum effe Chrif tum, quem fic illò ventú,

rum prophetía olim præmiffa fignaverat.

*

[ocr errors]

R. Exúlta fatis filia Sion; júbila, fília Jerúsalem: Ecce Rex tuus véniet tibi juftus & Salvátor: Ipfe pauper, & afcéndens fuper áfinam & fu. Invénit Jefus aséllum, per pullum filium áfinæ. & fedit fuper eum, ficut fcriptum eft: Noli timére, filia Sion: Ecce Rex tuus venit. * Ipfe pauper. Zac. 9. Joan. 12. Lectio viij.

ANte quinque dies Pafchæ venire voluit ficut ex Joánnis Evangélio didicimus: ut étiam per hoc ofténderet se effe Agnum immaculátum, qui peccáta tólleret mundi.

Agnus quippe pafchalis

[ocr errors]

cujus immolatióne pópu lus Ifrael eft ab Ægyptia fervitúte liberátus, ante quinque dies Pafchæ, id eft, décimâ lunâ, domum inférri, & ipsâ die Pafchæ, id eft, quartadécimâ lunâ ad véfperam juffus eft immolári: figníficans eum qui nos fuo sánguine redemptúrus, ante quinque dies Pafchæ, id eft, hodierno die, maggno præcedéntiu fequentiúmque populorum gáudio ac laudatióne dedúc

tus, venit in templum Dei, & erat quotídie docens in

eo.

R. Turba multa, cùm audissent quia venit Jefus Jerosolymam, accepérunt ramos palmárum, & clamábant: * Hosánna; benedíctus, qui venit in nómine Dómini, Rex Ifrael. . O Dómine, bene profperáre: Deus Dóminus, & illúxit nobis.*Hosánna. Joan. 12. Pf. 117. Lectio ix.

Q

Uintâ demum peráctâ die, ubi véteris Pafchæ facraménta hác

tenus obferváta confummávit, ac nova deinceps obfervánda difcipulis facraménta contrádidit; egréffus in montem Olivéti tentus eft a Judæis, & mane crucifixus: & eâ ipsâ nos die a dæmoníaca dominatióne redémit quâ antíquus ille Hebræórum pópulus per immolatiónem agni, jugum Egyptiæ fervitútis abjécit. Ergo Dóminus inftar agni pafchális, ante quinque dies, quàm pati inciperet, locum paffionis ádiit; ut fe infinuáret effe illum, de quo prædixit Ifaías: [Sicut ovis ad occifiónem ducétur ; & quafi agnus coram tondénte fe obmu

téfcet, & non apériet os fuum.]

*

R. Teftimónium perhi bébat turba, quæ erat cum (Jefu) quando Lázarum fufcitávit a mórtuis, proptérea & óbviam venit ei; Quia audiérunt eum feciffe hoc fignum. .Thyrfos, & ramos virides & palmas præferébant_ei. Quia. Repetitur R. Teftimónium. Joan. 12. 2. Machab. 10.

*

AD LAUDES. Pfalmi de Dominica. Antiphona, 7. toni. d. V cerdotum & Scriba Idéntes Príncipes fa

mirabilia quæ fecit (Jefus,) & púeros clamántes: Hosánna Fílio David indignáti funt. Matt. 21. Ant. 4. f. Dixérunt ad femetipfos Vidétis quia nihil proficimus ecce mundus totus poft eum ábiit. Joan. 12.

Ant. 3. a. Quæréntes (Jefum) tenére timuérunt turbas; quóniam ficut Prophétam eum habébant. Matt. 21.

Super Canticum, eft fpécies ei, 268.

Non

Ant. 6. F. Déderant mandátum, ut fi quis cognóverit ubi fit, índicet ut apprehéndant eum. Joan. 11.

Ant. 8. G. Confpiráverant ut fi quis eum confiterétur effe Chriftum extra Synagógam fieret. Joan. 9.

Capitulum. Hebr. 12.

& refurre&tiónis consortia mereamur; Qui tecum vivit & regnat.

AD HORA S. Antiphona de Laudibus & Pfalmi de Dominica.

REcogitate eum, qui Catera ut in Dominica

talem fuftinuit a peccatóribus advérsùm femetipfum contradictiónem,ut ne fatigém ni ánimis veftris deficiéntes; nondum enim ufque ad

Sanguinem reftitiftis, advérsùs peccátum repugnántes. Hymn. Crucis tremens, . Inténde, 272. Ad Bened. Ant. 3. a. Cùm appropinquáret (Jefus) ad defcénfum montis Olivéti, cœperunt omnes turbæ difcipulorum gaudéntes laudáre Deum voce magnâ fuper ómnibus, quas viderant, virtútibus, dicéntes: Benedictus qui venit Rex in nomine Domini; pax in cœlo, & glória in excélfis. Luc. 19. Oratio.

Paffionis, exceptis Canone & Oratione.

CANO N. Ex Concilio Lateranenfi quarto Ecuménico. An. 1215. cap. 21.

fidélis, poftquam ad

Mnis utriúfque fexûs

annos difcretiónis pervénerit, ómnia fua folus peccáta confiteátur fidéliter, faltem femel in anno, próprio Sacerdóti, & injunctam fibi poenitentiam ftúdeat pro viribus adimplére, fufcipiens_reverénter ad minus in Pafcha Euchariftiæ Sacraméntum ; nifi fortè de consílio próprii Sacerdótis, ob áli¬ quam rationabilem caufam, ad tempus ab ejus perceptióne dúxerit abítinéndum: alioquin & vivens ab ingréffu Eccléfiæ arceátur,& móriens Chrif tiánâ cáreat fepultúrâ.

Mnipotens fempitérne Deus, qui ad imitándum humáno géneri humilitatis exémplum, Ad Tertiam, Sextam, Salvatorem noftrum car- Nonam & Vefperas, Oratio nem súmere, & crucem Omnipotens, ut fupra. fubire fecifti ; concéde AD VESPERAS. propitius, ut & patiéntiæ Antiphone de Laudibus, ipsius habére documénta, & Pfalmi de Dominica.

H

Capitulum. Hebr. 5.

Cum effet Filius Dei,

dídicit ex iis , quæ paffus eft, obediéntiam : & confammátus,factus eft ómnibus obtemperántibus fibi caufa falútis ætérnæ. Hymnus, Vexilla, y. Captábunt, 274. Ad Magnif. Ant. 1. f, Cùm intraffet (Jefus ) Jerosólymam, commóta eft univérfa civitas dicens: Quis eft hic? Pópuli autem dicébant: Hic eft Jefus prophéta a Názareth Galilææ. Matt. 21. AD COMPLETORIUM, ut in Pfalterio.

tuum in gaudium & in læ

titiam cordis mei, quo

[ocr errors]

In R. brevi, fervatur ritus præfcriptus pro Tempore Paffionis. FËRIA SECUNDA. Hac Feriâ, & duabus fequentibus, omnia ut in Communi Feriarum Hebdom. præcedentis, exceptis iis qua propria hic habentur. De Jeremía Prophéta, Lectio j. Cap. 15. U fcis, Dómine: recordáre mei, ta me, & tuére me ab his qui perfequúntur me; noli in patiéntia tua fufcipere me. Scito quóniam fuftinui propter te oppróbrium. Invénti funt fermónes tui, & comédieos, & factum eft mihi verbum

niam invocátum eft nomen tuum fuper me,Dómine Deus exercituum. Non fedi in concílio ludéntium, & gloriátus fum a fácie manûs tuæ : folus fedébam, quóniam comminatióne replésti me. R. Poft Hebdomades, 290. Non repetitur R. Lectio ij. Cap. 18. DIxérunt: Venite, & remíam cogitationes: non enim períbit lex a facerdóte, neque consilium a fapiénte, nec fermo a prophéta. Venite, & percutiámus eum lingua, & non attendámus ad univérfos fermónes ejus. Atténde, Dómine, ad me & audi vocem adverfar riórum meórum. Nunquid rédditur pro bono malum, quia fodérunt fóveam ánimæ meæ ? Recordáre quòd ftéterim in confpéctu tuo, ut lóque

averterem indignatiónem tuam ab eis. Proptérea da filios eórum in famem, & deduc eos in manus gládii: fiant uxores eórum abfque liberis & viduæ & viri eárum interficiántur morte, júvenes eórum

[ocr errors]
« 이전계속 »