50. Et exáudiet de Temple rőre.... Miserére Ant. 4. a. Noti mei. petra mea D & robur meum & Salvátor meus. meæ. oblíti Ant. Noti mei quafi aliéni recefsérunt a me; & qui me nóverant funt mei. Job, 19. Ant. 5. a. Nunc in memetipfo marcéfcit ánimá mea, & poffident me dies afflictiónis. Job, 30. Pfalm. Laudáte Dóminum de cœlis, 41. Ad Bened. Ant. 7. d. Manus injecérunt in (Jefum, ) & tenuérunt eum. Tunc difcipuli ejus relinquéntes eum omnes fugérunt. Marc. 14. Dum cantatur Canticum Benedictus, extinguuntur paulatim cerei Altaris & lampades per Ecclefiam ; ita ut in ultimo verfu extin guatur ultimus cereus.Cùm autem repetitur Antiphona, cereus in fummitate candelabri triangularis pofitus aufertur, & abfconditur retro Altare in cornu Epiftola. Deinde a duobus Clericis retro Altare, vel fimili loco remotis, & a Choro alterna tim cantantur fequentes Pre ces, flexis genibus. PRECE S. In tribulatione mea invo- Clerici. KKyrie eléifon. * cábo Dóminum, & ad Deum meum clamábo ; Chorus. Gl. Dómine, miferére ; parce famulis Chriftus Dóminus factus eft obédiens ufque ad mortem. Philipp. 2. Chorus. Kyrie eléifon. Cl. Qui dedífti redemptiónem teipfum pro ómnibus. 1. Tim. 2. Chorus. Christe eléifon. Cl. Qui a Juda ófculo tráditus, ficut ovis ad occifiónem ductus es. Luc. 22. 16.53. Chorus. Chrifte eléifon. Cl. Qui exaltátus a terra, omnia traxífti ad teipfum. Joan. 12. Chorus. Chrifte eléifon. Cl. Qui per Prophétam dixifti: Ero mors tua ô mors. Of. 13. Chorus. Kyrie eléifon. Cl.Auctor vitæ per mortem deftruxit eum qui ha bébat mortis impérium. Act. 3. Hebr. 2. Chorus. Kyrie eléison. Cl. A forti prædam ábftulit, expólians potestátes, & palam triumphávit. If. 49. Coloff. 2. Ch. Kyrie eléifon. Dómine, miferére; parce fámulis: Chriftus Dóminus factus eft obédiens ufque ad mortem; Clerici, Mortem autem crucis. Philipp. 2. Deinde dicitur Pater nof ter, &c. integrè & fecretò, poftea mediocri voce Pfal mus Miferére, 146. quem omnes, alternis Choris, & flexis genibus profequuntur, quo finito Celebrans flexis. genibus dicit, fimili voce fequentem Orationem, fine Orémus. Oratio. Ricine, Symbolum, Quicunque. Pfalmis finitis, dicitur flexis genibus. . Chriftus factus eft pro nobis obédiens ufque ad mortem.' Feria fextâ in Parafceve additur: Mortem autem Crucis. Sabbato fanéto, additur adhuc Propter quod & Deus exaltávit illum, & donávit illi nomen quod eft fuper omne nomen. Philipp. 2. Deinde dicitur Pater nof ter, integrè & fecretò; poft ea mediocri voce Pfalmas Miferere, &c. 146. quo fi hito, dicitur fimili voce Oratio, Réfpice, ut fupra. Hoc triduo nihil annuntiatur de Martyrologio, non dicitur. Pretiófa, nec legitur Canon. pópulus, qui eum negatúrus eft. Dan. 9. Pfalm. Crédidi, 105. Ant. 4. a. Sicut ovis ad occifionem ducétur, & quafi agnus coram tondénte fe obmutéfcet. I. Sic hac die & duabus fequentibus diebus recitantur Hora minores in Choro." AD VESPERAS. Facta Communione in Miffa, Vefpere inchoantur abfolutè a prima Ant. Antiphona, 8. toni. G. Píritus oris noftri S Chriftus Dóminus captus eft in peccátis noftris: Thr. 4. Pfalm. Diléxi, quóniam exáudiet Dóminus, 144. Ant. 2. D. Occidétur Chriftus, & non erit ejus Pars Verna $3. Pfalm. Ad Dóminum, cùm tribulárer, 70. Ant. 3. g. Dabit percu tienti fe maxillam, faturăbitur oppróbriis. Thren. 3. Pfalm. Levávi óculos meos in montes, 70. Ant. 7. b. Oblátus eft quia ipfe voluit, & non aperuit os fuum. If. 33. Pfalm. Beáti omnes, qui timent Dóminum, 87. Ad Magnif. Ant.x. D, Chriftus unâ oblatione confummávit in fempiternum fanctificátos. “Hebr. 10. Finitâ Antiphona, Cele, brans converfus ad popu lum dicit Dominus vobif cum, deinde Poftcommu nionem, ut in Miffali; & fic Miffa & Vefpera fimul terminantur. Extra Chorum dicis. Pater, Ave, Vefpera dicuntur ut fupra, & poft Ans tiphonam ad Magnificat dicitur flexis genibus Chriftus factus eft, cum reliquis, ut fupra. COMPLETORIUM P folutè incipitur a Pfalmis DeLamentatióne Jeremíæ de Dominica, quibus finitis, continuò fubjungitur Canticum, Nunc dimit tis; deinde . Chriftus factus eft, cum reliquis ut fupra. Completorium hodie & Cras non cantatur in Choro, fed tantum recitatur. FERIA SEXTA In Parafceve. AD MATUTINU M. IN 1. NOCTURNO. Ant. 1. g. Aftitérunt reges terræ & principes convenérunt in unum advérsùs Dóminum, & advérsùs Chriftum ejus. Pfalm. Quare fremué runt, 3. Ant. . a. Aperuérunt fuper me os fuum, ficut leo tápiens & rúgiens concíljum malignantium obsédit me. Pfalm. Deus Deus meus,réfpice, cum fuis divifionibus, 121. Ant. 8. G. Infurrexérunt in me teftes iniqui; & mentíta eft iniquitas fibi. Pfalm. Dóminus illuminátio mea, cum fua divifione, 129. y. Factus fum ficut homo non áudiens; R. Et non habens in ore fuo redargutiónes. Pf. 37. Prophétæ. Lectio j. Cap. 2. diffipare murum filice Ogitávit Dóminus Sion: teténdit funiculum fuum, & non avértit manum fuam a perditióne: luxitque antemurále, & murus páriter diffipátus eft. Defixæ funt in terra portæ ejus pérdidit & contrivit vectes ejus, Regem ejus & Príncipes ejus in géntibus. Non eft lex & Prophétæ ejus non invenérunt vifiónem a Dómino. Sedérunt in terra, conticuérunt fenes filiæ Sion: confpersérunt cinere cápita fua, accíncti sunt cilíciis: abjecérunt in terramcápita fua virgines Jerúfalem. Defecérunt præ lacrymis óculi mei: conturbáta funt vifcera mea : effufum eft in terra jecur meum fuper contritióne filiæ pópuli mei, cùm deficeret párvulus & lactens in platéis óppidi. Jerúfalem, Jerúfalem, convértere ad Dóminum Deum tuum. R. Quærébant advérsùs Jefum teftimónium ut > eum morti traderent, nec inveniébant. * Multi enim teftimónium falfum dicébant; & convenientia tef timónia non erant. Surgéntes teftes iniqui, quæ ignorábam interrogábant me. *Multi enim. Marc. 14. Pf. 34. Lectio i . dit veftiménta fua dicens: Ecce nunc audiftis blafphémiam : quid vobis vidétur?* Dixérunt : Reus eft mortis. y. Locúti funt Sacerdotes ad Príncipes: runt: Ubi eft tríticum & vinum? cùm deficerent quafi vulneráti in platéis civitátis: cùm exhalárent ánimas fuas in finu matrum fuárum. Cui comparábo te? vel cui affimilábo te, filia Jerúfalem? cui exæquábo te, & confolábor te, virgo filia Sion? magna eft enim velut mare contritio tua : quis medébitur tui? Prophétæ tui vidérunt tibi falfa & ftulta, nec aperiébant iniquitátem tuam, ut te ad pœnitentiam provocárent: vidérunt autem tibi affumptiónes falfas & ejectiónes. Plausérunt fuper te mánibus omnes tranfeuntes per viam: fibilavérunt, & movérunt caput fuum fuper filiam Jerufalem: Hæccine eft urbs, dicéntes, perfecti decóris, gaudium univérfæ terræ. Jerúfalem, &c. R. Adjúro te per Deum vivum, ut dicas nobis fi tu es Chriftus Filius Dei. Dicit Jefus Tu dixifti. Princeps Sacerdótum fci huic: audíftis áuribus veftris. * Dixérunt. Matt. 26. Jer. 26. Lectio iij. Cap. 3. E pertatem meamua Go vir videns pau virga indignatiónis ejus. Me minávit & addúxit in ténebras, & non in lucem. Tantùm in me vertit & convértit manum fuam totâ die. Vetúftam fecit pellem meam & carnem meam: contrivit offa mea. Edificávit in gyro meo & circúmdedit me felle & labóre. In tenebrófis collocávit me, quafi mórtuos fempiternos. Circumædificávit advérsùm me,utnon egrédiar: aggravávit cómpedem meum. Sed & cùm clamávero & rogávero, exclúfit oratiónem meam. Conclúfit vias meas lapidibus quadris sémitas meas fubvértit. Jerúfalem, &c. R. Expuérunt in fáciem (Jefu ) & cólaphis eum cecidérunt : álii autem pal- . mas in fáciem ejus dedérunt, Dicéntes: Pro * |