let, dum vivit qui teftátus eft. Unde nec primum quidem fine sánguine dedicátum eft. non manufactum, id eft, tóris. Teftaméntum enim non hujus creatiónis; ne- in mórtuis confirmátum que per sánguinem hircó- eft: alioquin nondum varum aut vitulórum; fed per próprium Sánguinem introívit femel in Sancta, ætérnâ redemptióne invéntâ. Si enim fanguis hircórum & taurórum, & cinis vítulæ afpérfus inquinátos fanctificat ad emundatiónem carnis, quantò R. In die illa radix Jeffe; qui ftat in fignum populórum ipfum gentes deprecabúntur, * Et erit fepulcrum ejus gloriófum. magis Sanguis Chrifti, qui . Chriftus mortuus eft per Spíritum fanctum femetipfum óbtulit imma pro peccátis noftris fecúndum Scriptúras, & fepúl culátum Deo, emundá- tus eft. Et erit. If. 11. bit confciéntiam noftram 1. Cor. 15. ab opéribus mórtuis, ad ferviéndum Deo vivénti. Lectio ix. Ecto enim omni man Deo Vivent in Ldáto legis a Móyfe ventre ceti tribus diébus & tribus noctibus; * Sic erit Filius hóminis in corde terræ. . Erat Jonas in ventre pifcis tribus diébus & tribus nóctibus. * Sic erit. Matt. 12. Jo univérfo pópulo,accipiens sánguinem vitulórum & hircórum cum aqua, & lana coccínea & hyísópo; ipfum quoque librum & omnem pópulum afpérfit, dicens: Hic fanguis teftaménti, quod mandávit ad vos Deus. Etiam tabernáculum & ómnia vafa miniftérii sánguine fimiliter afpérfit. Et ómnia penè in sánguine fecúndum legem mundántur: & fine sánguinis effufióne non fit remiffio. R. Chriftus pro peccátis noftris mórtuus eft, ut nos offérret Deo, mortificátus quidem carne, vivifi cátus autem fpíritu. In quo * Et his, qui in cárcere erant, fpiritibus véniens prædicávit. y. Contrivit portas æreas & vectes férreos confrégit. * Et his. Repetitur. R. Chriftus. 1. Petr. 3. Pf. 106. 101. Omnes gurgites tui & fluctus tui super me tranfiérunt. Et ego dixi: Abjéctus fum a confpéctu oculórum tuórum: * verumtamen rurfus vidébo Templum fanctum tuum. * Circumdedérunt me aquæ ufque ad ánimam. Abyffus vallávit me : * pélagus opéruit caput me um. Ad extréma móntium defcéndi * terræ vectes conclusérunt me in ætér num : Et fublevábis de corrup tióne vitam meam,* Dómine Deus meus. AD LAUDES. Antiphona, 2. toni. D. Apfa eft in lacum vita mea, & pofuérunt lápidem fuper me. Thren. 3. Pfalm. Júdica me Ant. 5. a. Ne lætéris Inimíca mea, fuper me : consúrgam, cùm sédero in ténebris. Mich. 7. Pfalm. Deus ultiónum, cum fua divifione, 68. Ant. 4. A. Ero mors tua, ô mors; morfus tuus ero, inférne. Ofee, 13. - Pfalm. Dómine exau- tum tuum. di.... auribus, cum fua divifione, 94. Ant. 2. D. Terræ vectes. Cant. Jona, cap. 2. tióne mea ad Dóminum, * & exaudivit me. De ventre ínferi clamá vi, * meam. & exaudifti vocem Et projecífti me in profúndum in corde maris * & flumen circumdedit me. * Cùm anguftiarétur__in me ánima mea, Démini recordátus fum: Ut véniat ad te orátio mea ad templum fanc infpiciam omnes dormiéntes & illuminábo omnes fperántes in Dómino. Eccli. 24. Pfalm. Laudáte Dóminum in fanctis ejus, 13. Ad Bened. Ant. 7. d. Mulieres vidérunt monuméntum, & quemádmo dum pófitum erat corpus ( Jefu, ) & reverténtes paravérunt arómata. Luc. 23. Kyrie eléifon, ut fupra, 2 Verfus non dicuntur. Ad Magníf. Ant. 6. F. Cùm transíffet sábbatum, María Magdaléne,& María Jacóbi, & Salóme emérunt arómata, ut veniéntes úngerent Jefum ; allelúia. Marc. 16. Canticum B. M. V.Luc. 1. Mmea Dóminum: Agníficat ánima * Et exultávit fpíritus meus,* in Deo falutári meo. Quia refpéxit humilitátem ancillæ fuæ ; ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatió nes; * Quia fecit mihi magna qui potens eft ; * & fanctum nomen ejus. Et mifericórdia ejus a progénie in progénies * ti méntibus eum. Fecit poténtiam in bráchio fuo:* difpérfit fupér* Depófuit poténtes de & exaltávit hú fede; miles. * Efuriéntes implevit bo* & divites dimifit nis; inánes. Sufcépit Ifrael púerum fuum,* recordátus mifericórdiæ fuæ: Sicut locútus eft ad patres noftros, * Abraham & sémini ejus in fæcula. Glória Patri. Sabbato fanéto. Finita Antiphona, Celebrans converfus ad populum dicit Dóminus vobifcum ; deinde Poftcommunionem, ut infra. dictis Tum Diaconus dicit: Ite; Miffa eft: allelúia, allelúia. R. Deo grátias: allelúia, allelúia. Extra Chorum Pater, Ave, Vefpera dicuntur ut fupra,fine impofitione Antiphona ante PfalLaudáte. mum, 1322 Hymnus, Capitulum . breve non dicuntur. Ad Nunc dimittis. Ant. 8. G. Vélpere Sábbati, quæ lucéfcit in prima Sábbati, venit María Magdaléne & áltera María vidére fepulcrum allelúia. Matt. 28. V. Dóminus vobifcum . Et cum fpíritu tuo. Loco Orationis Vifita, dicitur Oratio fequens. Oratio. Ant. Allelúia, ut fupra. Dus, qui hanc facra Oratio. Píritum nobis, Dómine tuæ charitátis infúnde; ut quos facramén tis Pafchálibus fatiáfti, tuâ fácias pietáte concórdes; Per Dominum..... in unitáte ejufdem Spíritus. V. Dóminus vobifcum; . Et cum fpíritu tuo. V. Benedicámus Dómiallelúia, allelúia. R. Deo grátias; allelúia, allelúia. no; AD COMPLETORIUM. noctem gló riâ Dominicæ Refurrectiónis illúftras, consérva in nova famíliæ tuæ progénie adoptiónis fpíritum, quem dedifti ; ut córpore & mente renováti, puram tibi exhibeant fervitutem; Per eúndem Dóminum... in unitáte ejúsdem Spíritûs. V. Dóminus vobifcum R. Et cum fpíritu tuo. . Benedicámus Dómino. R. Deo grátias. V. Fidélium ánimæ per mifericórdiam Dei requiéfcant in pace. R. Amen. Antiphona de B. M. V. citur, Laus tibi, Dómine, R Egina coli, lætáre, Rex ætérnæ glóriæ. A Allelúia, Quia quem meruifti por- .Gaude & lætáre, Virgo María; R. Quia furréxit Dóminus verè, allelúia. Oratio. mundum lætificáre digná- DEus, qui per Refur- Per eundem Chriftum. rectiónem Filii tui Dómini noftri Jefu Chrifti Non flectuntur genua tote 1 |