Feria fecunda ad Matutinum. Quia vidérunt óculi mei* falutáre tuum, Quod paráfti* ante fáciem ómnium populorum; Lumen ad revelatiónem géntium, * & glóriam ple bis tuæ Ifrael. Ant. Sive vigilémus, five dormiámus, fimul cum Chrifto vivámus.1.Thef.5. V. Dóminus vobifcum; R. Et cam fpiritu tuo. Orémus. Ifita, quæfumus, Dómine, habitatiónem noftram,& omnes insidias inimíci ab ea longèrepélle: Angeli tui fancti hábitent in ea, qui nos in pace cuftódiant; & benedictio, tua fit fuper nos femper ; Per Dóminum noftrum, &c. 33 FERIA SECUNDA3 AD MATUTINUM. Pater, Ave, Credo. Dómine, lábia mea,&c. Deus,in adjutórium,&c. Invitatorium & Hymnus, ut in Proprio ; & fic in fequentibus Feriis. 1 [In Feriis Quadragefima, & Paffionis, dicuntur pro unico Nocturno novem Pfalmi ad unamquamque Feriam pofiti, fub una duntaxat Antiphona poft fingulos tres Pfalmos. Tempore verò Pafchali tantùm dicuntur, eo ordine qui defcriptus eft in Proprio pro unaquaque die.] IN I. NOCTURNO. Ant. 4. a. Admirábile. Pfalmus 8. tres Quid eft homo, quòd memor es ejus?* aut filius hóminis, quóniam vifitas eum?.. Tímeat Dóminum omnis terra: * ab eo autem commoveántur omnes inhabitántes orbem. Quóniam ipfe dixit, & facta funt:* ipfe mandávit & creáta funt. Dóminus diffipat consilia géntium:* réprobat autem cogitatiónes populorum, & réprobat consilia príncipum. Consilium autem Dómini in ætérnum manet : * cogitatiónes cordis ejus in generatiónem & genera→ tiónem. Divifio Pfalmi 32. pópulus, quem elégit in Báta gens, cujus eft Dóminus Deus ejus;* hæreditátem fibi. De cælo refpéxit Dómividit omnes filios nus: hóminum. De præparátor habitáculo fuo,*refpéxit fuper omnes qui hábitant terram. Qui finxit fingillatim corda eórum : * qui intélligit ómnia ópera eórum. Non falvátur rex per multam virtútem; * & gigas non falvábitur in multitúdine virtútis fuæ. Fallax equus ad falutem:* in abundantia autem vir◄ tútis fuæ non falvábitur. Ecce óculi Dómini fuper metuéntes eum; * & in eis qui fperant fuper mifericórdia ejus; Ut éruat a morte áni mas eórum, * & alat eos in fame. Anima noftra súftinet Dóminum;* quónia adjútor & protéctor nofter est. Quia in eo lætábitur cor noftrum; * & in nómine fancto ejus fperávimus. * Fiat mifericórdia tua Dómine, fuper nos; quemádmodum fperávi Símilis factus fum pellicáno folitúdinis : * factus fum ficut nycticorax in domicílio. Vigilávi, & factus fum ficut paffer folitárius in tecto. Tota die exprobrábant mihi inimíci mei ; * & qui laudábant me, advérfum me jurábant. Quia cínerem tanquam panem manducábam ; * & potum meum cum fletu mifcébam A fácie iræ & indignatiónis tuæ ; * quia élevans allisífti me. Dies mei ficut umbra declinavérunt: * & ego ficut fenum áruí. Tu autem, Dómine, in ætérnum pérmanes: * & memoriále tuum in generationem& generationem Divifio Pfalmi 101. Tris Sion; quia tempus U exurgens miferébe miferéndi ejus, quia venit tempus. Quóniam placuérunt fervis tuis lápides ejus;* & terræ ejus miferebúntur. Et timébunt gentes no men tuum, Dómine, * & omnes reges terræ glóriam tuam; * Quia ædificávit Domiñus Sion; & vidébitur in glória fua. Refpéxit in oratiónem humilium; & non fprevit precem eórum. Scribántur hæc in generatióne áltera: & popufus qui creábitur laudabit Dóminum; Quia profpexit de excélfo fancto fuo: * Dóminus de coelo in terram afpéxit: Utaudiret gémitus compeditórum; ut folveret. filios interemptórum; * Ut annuntient in Sion nomen Dómini, & laudem ejus in Jerufalem; In conveniéndo pópulos in unum * & reges, ut sérviant Dómina. * Refpóndit ei in via vir tútis fuæ:* Paucitátem dierum meorum núntia mihi.. Ne révoces me in dimídio diérum meórum: in generatiónem & generatiónem anni tui. Altera divifio Pfalmi 101. Nitio tu, Domine, ter Ant. Initio tu, Dómine, terram fundáfti, & ópera mánuum tuárum funt coeli IN III. NOCTURNO. Ant. 6. F. Quàm ma→ gnificáta funt. Pfalmus 103. B Domino: Dómine Deus meus, magnificátus es veheménter. Confeffiónem & decó-rem induífti; * amictus lúmine ficut veftiménto Exténdens cœlum ficut pellem; qui tegis aquis fuperióra ejus : Qui ponis nubem afcénfum tuum; qui ambulas fuper pennas ventorum: Qui facis Angelos tuos fpiritus; * & miniftros tuos ignem uréntem.. Qui fundáfti terram fuper ftabilitátem fuam: * non inclinábitur in fæcu lum faculi.. Abyflus, ficut veftimén Iram fundati: & opera tum amicus ejus: + fuper mánuum tuarum funt coeli, * tui montes ftabunt aquæ. Ab increpatione tua fugient; a voce tonitrui formidabunt. Divifio Pfalmi 103. Scéndunt montes, & defcendunt campi,*in Locum quem fundáfti eis. Términum pofuifti,quem non tranfgrediéntur: neque converténtur operire * terram. Deo efcam fibi. Qui emittis fontes in convállibus: * inter médium montium pertransíbunt aquæ. Potábunt omnes béftiæ agri; expectábunt ónagri in fiti fua: * Super ea volucres cœli habitabunt; de médio petrárum dabunt voces. Rigans montes de fuperióribus fuis: * de fructu operum tuórum fatiábitur Ortus eft fol,. & congregáti funt; * & in cubi libus fuis collocabúntur. Exibit homo ad opus fuum,& ad operatiónem fuam ufque ad vefperum." Altera divifio Pfalmi 103. Uàm magnificáta funt Qopera tua, Dómine f Omniainfapiéntia fecifti:* impléta eft terra. poffeffióne tua. Hoc mare magnum, & fpatiofum mánibus: * illic reptilia, quorum non est númerus. Animália pusilla cum magnis: * illic naves pertransíbunt. for * Draco ifte, quem máfti ad illudéndum ei : omnia a te expéétant, ut des illis efcam in témpore. Dante te illis, cólligent;" aperiente te manum tuam, ómnia implebúntur boni táte. Averténte autem te fåciem, turbabúntur ; * áu-feres fpiritum eórum, & deficient, & in pulverem fuum reverténtur. Emittes fpiritum tuum, & creabuntur: & reno vábis fáciem terræ. Sit glória Dómini in.fæculum lætábitur Dóminus in opéribus fuis.. Qui réfpicit terram, & |