vocem turbárum multá- cum eis nihil dúbitans; : rum in cœlo dicéntium: Allelúia Salus & glória Deo noftro eft; allelúia. Apoc. 19. Ant. 6. F. Omnem creatúram, quæ in cœlo eft, & fuper terram, omnes audivi dicéntes: Sedénti in throno,& Agno,glória & potéftas in fæcula fæcufórum; allelúia. Apoc. 5. Ant. 5. a. Alleluia: quoniam regnávit Dóminus Deus nofter omnipotens. Gaudeamus & exulté mus, & demus glóriam ei; allelúia. Apoc. 19. . Dóminus regnávit, exúltet terra: R. Læténtur ínfulæ multæ. Pf. 69. Abfol. & Benedi&t. ut ante Pfal.pro Temp. Pafch. De Actibus Apoftolórum. Lectio j. Cap. 10. Um intra fe hæfitáDvm ret Petrus, quidnam effet vifio quam vidiffet: ecce viri qui miffi erant a Cornélio, inquiréntes domum Simónis, aftitérunt ad januam. Et cùm vocáffent, interrogábant fi Simon, qui cognominátur Petrus, illic habéret hofpitium, Petro autem cogitante de vifione, dixit Spíritus ei: Ecce viri tres quærunt te. Surge ita quia ego mifi illos. Defcéndens autem Petrus ad viros dixit: Ecce ego fum, quem quæritis: quæ caufa eft, propter quam veniftis? Qui dixérunt : Cornélius centúrio vir juftus & timens Deum, & teftimónium habens ab univérfa gente Judæórum refpónfum accépit ab Angelo fancto, accersire te in domum fuam,& audire verba abs te. Introdúcens ergo eos recépit hofpitio. Sequénti auté die furgens proféctus eft cum illis, & quidam ex frátribus abJoppe comitáti funt eum. es, R. Cantábant cánticum novum dicéntes: Dignus Dómine , accipere librum, & aperire fignácula ejus quóniam occífuses, &* Redemísti nos Deo in sánguine tuo, ex omni tribu, & lingua, & pópulo & natióne; allelúia, allelúia. . Notam y. fecifti in pópulis virtútem tuam: redemifti in bráchio tuo pópulum tuum.* Redemifti, Apoc. 5. Pf. 76. Sermo fancti Auguftini Epifcopi. Enarr. in Pfal. 148. §. 1. Lectio ij. Editátio præsentis que, defcende, & vade M vita noftre in lauds Dei effe debet: quia exul- dictus Dóminus qui exaltátio fempitérna futúræ távit eam; & Sit re noftræ vitæ laus Dei erit: gnum ejus in fæcula fæcu & nemo poteft idóneus fórum, allelúia, allelúia. fieri futuræ vitæ, qui non . Allelúia, falus & glófe ad illam modò exer- ria, & virtus Deo noftro cúerit. Modò ergo laudá eft: quia vera & jufta jumus Deum, fed & rogá- dícia funt ejus; Sit remus Deum. Laus noftra gnum, Tob. 13 Apoc. 19, lætitiam habet, orátio gé. Léctio fancti Evangéli mitum. Promiffum eft e- fecúndum Joannem, nim nobis áliquid, quod Lectio iij. Cap. 10. nondum habémus: & quiaN illo témpore; DiIN. Jo Dex verax eft qui promifit, inxit Jefus quibufdam, ex fpe gaudémus: quia ta- Pharisæis: Ego fum Rafmen nondum habémus, tor bonus. Bonus paftor in defidério gémimus. Bo ánimam fuam dat pro óvinum eft nobis perfeveráre bus fuis. Et réliqua. in defidério, donec véniat Homília fancti Gregórii, quod promiffum eft, & Papæ. tránfeat gémitus, fuccé Homil. 14. in Evang. §. 1. dat fola laudatio. Propter Bam ponit pro óvis Onus paftor ánimam bus fuis. ] Fecit quod mó, nuit, oftendit quod juffit. Bonus Paftor pro ovibus fuis ánimam fuam pofuit, ut in Sacraménto noftro Corpus fuum & Sánguinem vérteret, & oves quas redémerat, carnis fuæ aliménto fatiáret. Of ténfa nobis eft de contémptu mortis via, quam fequámun: appófitanef forma, cui imprimáinur. Primum nobis eft, exte rióra noftra mifericorditer óvibus ejus impénderer: poftrémum verò, fi necef hæc duo témpora, unum quod nunc eft in tentatiónibus & tribulatiónibus hujus vitæ, álterum quod tunc erit in fecuritáte & exultatióne perpétua; inftitúta eft nobis étiam celebrátio duórum témporum, ante Pafcha & poft Pafcha. Illud quod eft ante Pafcha, fignificat tri bulatiónem, in qua modò fumus: quod verò nunc ágimus poft Pafcha, fi gnificat beatitúdinem, in qua póftea érimus. .Per vicos(Jerúfalem;) Allelúia cantábitur. Bene fe fit, étiam mortem nof tram pro eifdem óvibus miniftráre. veritátis redíre juftitiæ R. Dixit Pharisæis Jefus:* Ego fum Paftor bonus, & cognófco (oves) meas, & cognófcunt me mex; † Alleluia, allelúia. . Ecce ego ipfe requíram oves meas, & vifitábo eas, & edúcam eas de pópulis, & pafcam eas. Ego fum. Glória. † Allelúia. Joan. 10. Ezech. 34. Te Deum. AD LAUDES. Antiphona, ut in Dominica in Albis, 359.Pfalmi Cantic. ut in Pfalt. Capitulum. 1. Petr. 2. C nobis, vobis relinHriftus paffus eft pro quens exemplum ut fe- ejus. - Ad Bened. Ant. 8. G. Ego fum Paftor bonus. Bonus pastor ánimam fu am dat pro ovibus fuis allelúia. Joan. 10.0 netroit Oratio. Eus, qui errántibus, AD HORAS. Omnia ut in Dominica in Albis, 360. exceptis Canone & Oratione. CANON. Ex Concílio Arvernénfi. An. 541. apud Laur. Bochel. Decret. Ecclef. Gallic. lib. 6. Pifcopus, Présbyter, atque Diáconus, tam fanctâ confcientiâ refpléndeant, ut effúgiant prorum oblóquia, & teftibitáte áctoum, maledicó E mónium in fe divínum implére conténdant, quo Dominus ait: [Sic lúceat lumen veftrum coram homínibus, ut vidéntes veftra bona ópera glorificent Patrem veftrum, qui in cœlis eft. ] Ad Tertiam, Sextam Nonam & Vefperas, Oratio, Deus, qui, ut fupra: AD VESPERA S. Dat in viam poflint Ctra ipfe pértulit in córpore fuo fuper lignum, ut peccátis mortui juftitiæ vivámus: cujus livóre fanáti eftis. Erátis enim ficut oves errántes, fed convérfi eftis nunc ad Paftórem & Epifcopum animárum veftrárum. Hymnus, Venére, 375. V. Confiteántur Dómino mifericordiæ ejus, R. Et mirabília ejus filiis hóminum. Pf. 106. Ad Magnif. Ant. 8. G. Alias oves hábeo , quæ non funt ex hoc ovíli : & illas opórtet me addúcere, & vocem meam aúdient, & fiet unum ovíle & unus Paftor; allelúia. Joan. 10. FERIA SECUNDA. AD MATUTINU M. Pfalmi notati pro II. Nocturno Feria fecunda, ut in Pfalterio, 35De Actibus Apoftolórum. Lectio j. Cap. 10. Lterâ die(Petrus) Cornélius verò expectábat illos, convocátis cognátis fuis, & necefsáriis amicis. Et factum eft cùm introiffet Petrus, óbvius venit ei Cornélius, & prócidens ad pedes ejus adorávit. Petrus verò ele & ego ipfe homo fum. Et loquens cum illo intrávit, & invénit multos qui convénerant,dixitque ad illos: Vos fcitis quómodo abominátum fit viro Judæo conjúngi, aut accédere ad alienígenam: fed mihi ofténdit Deus, néminem commúnem aut immún dum dicere hóminem. Propter quod fine dubitatióne veni accersítus. Intérrogo ergo quam ob caufam accersiftis me? Et Cornélius ait: A nudiufquárta die ufque ad hanc horam, orans eram horâ nonâ in domo mea ; & ecce vir ftetit ante me in vefte cándida, & ait: Cornéli, exaudíta eft orátio tua; & eleemofynæ tuæ commemorátæ funt in confpéctu Dei. Mitte ergo in Joppen, & accérfi Simónem, qui cognominátur Petrus; hic hofpitátur in domo Simónis coriárii juxta mare. Confeftim ergo mifi ad te: do. Nunc ergo omnes nos in confpéctu tuo ádfumus, audíre ómnia quæcúnque tibi præcépta funt a Dómino. R. Príncipes, 37I. Périens autem Petrus Aériens item: Pevus OS ritáte cómperi,, quia non eft perfonarum accéptos ... Deus: fed in omni gene qui timet eum, & operátur juftitiam, accéptus eft illi. Verbum mifitDeus filiis Ifrael annúntians pacem per Jefum Chrif um (hic eft ómnium Dóminus.). Adhuc lo quénte Petro verba hæc, décidit Spíritus fanctus fuper omnes qui audiébant verbum. Et obftupuérunt ex circumcifióne fidéles qui venerant cum Petro; quia & in nationes grátia Spíritus fancti effúfa eft. Audiébant enim illos loquéntes linguis, & magnificántes Deum. Tunc refpóndit Petrus: Nunquid aquam quis prohibére poteft ut non baptizentur hi, qui Spíritum fanctum accepérunt ficut & nos? Et juffit eosbaptizariin nómine Dómini Jefu Chrifti. Tunc rogavérunt eum ut manéret apud eos áliquot diébus. , R. Quæ ad patres, 371. Lectio iij. Cap. 11. Udiérunt autem A Quare introifti ad viros præpútium habéntes, & manducásti cum illis ? Incipiens autem Petrus exponébat illis órdinem.... His audítis, tacuérunt, & glorificavérunt Deum dicéntes: Ergo & géntibus poeniténtiam dedit Deus ad vitam. Et illi quidem, qui difpérfi fúerant a tribulatióne, quæ facta fúerat fub Stéphano, perambulavérunt ufque Phoenicen, & Cyprum & Antiochiam, némini loquéntes verbum, nifi folis Judæis. Erant autem quidam ex eis viri Cyprii & Cyrenæi, qui cùm introiffent Antiochiam, loquebántur & ad Græcos, annuntiántes Dóminum Jefum. Et erat manus Dómini cum eis, multúfque númerus credéntium convérfus eft ad Dóminum. Pervénit autem fermo ad aures Eccléfiæ, quæ erat Jerosólymis fuper iftis: & misérunt Bárnabam ufque ad Antiochiam. Qui cùm Apóstoli & fratres, qui perveniflet & vidiffet grá erant in Judæa, quóniam & gentes recepérunt verbum Dei. Cùm autem afcendiffet Petrus Jerosólymam, difceptábant advér. sùs illum, qui erant ex circumcifióne dicentes: tiam Dei, gavifus eft, & hortabátur omnes in propófito cordis permanére in Dómino: quia erat vir bonus, & plenus Spíritu fancto & fide. Et appófita eft multa turba Dómino. |