ÆäÀÌÁö À̹ÌÁö
PDF
ePub

E

cælo, fequebántur eum in equis albis, veftiti byffino albo & mundo. Et de ore ejus procédit gládius ex utráque parte acútus, ut in ipfo percutiat gentes. Et ipfe reget eas in virga férrea & ipfe calcat tórcular vini furoris iræ Dei omnipoténtis. Et habet in veftiménto & in fémore fuo fcriptum: Rex Regum, & Dóminus Dominántium. R. Jefum, 371. Lectio ij. Cap. 21. T vidi coelum novum, & terram novam. Primum enim coelum & prima terra ábiit, & mare jam non eft. Et ego Joánnes vidi fanctam civitátem, Jerúfalem nodefcendéntem de cœlo a Deo, parátam ficut fponfam ornátam viro fuo. Et audivi vocem magnam de throno, dicéntem: Ecce tabernáculum Dei cum hominibus, & habitábit cum eis. Et ipfi pópulus ejus erunt, & ipfe Deus cum eis erit eorum Deus. Et abftérget Deus omnem lacrymam ab óculis eórum: & mors ultra non erit, neque luctus, neque clamor, neque dolor erit ultra, quia prima abiérunt. Et dixit

vam,

4

qui fedébat in throno: Ecce nova fácio ómnia. . Quem Deus, 371. Lectio ij

T venit unus de feptem Angelis habéntibus phíalas plenas feptem plagis noviffimis, & locútus eft mecum, dicens: Veni, & ofténdam tibi fponfam, uxórem Agni. Et súftulit me in fpíritu in montem magnum & altum, & ofténdit mihi civitátem fanctam Jerúfalem, defcendéntem de cœlo a Deo, habéntem claritátem Dei..... Et Templum non vidi in ea. Dóminus enim Deus omnipotens Templum illius, eft, & Agnus. Et civitas non eget fole, neque lu nâ, ut lúceant in ea: nam cláritas Dei illumináviť eam, & lucérna ejus eft Agnus. Et ambulábunt gentes in lúmine ejus : & Reges terræ áfferent glóriam fuam & honórem in illam. Et portæ ejus nom claudéntur per diem; nox enim non erit illic. Et áfferent glóriam & honórem géntium in illam. Nonintrabit in eam áliqued coinquinátum, aut abominatiónem fáciens & mendácium, nifi qui fcripti funt in libro vitæ Agni,

R. Deus patrum, 371.
CANO Ν.
Ex Concilio Aquifgra-
nénfi.

An. 816. lib. 1. cap. 26.
Acérdos debet majóris

Sfcientiae habére grátiam, quâ poffit fub fe vivéntes inftruere. Hoc dicat Sacerdos, quod ex divína lectióne didicerit, quod illi Deus infpiráve rit, non quod præfumptióne humáni fensûs invénerit. Annuntiábis eis (inquit) ex me. ] Ex me & non ex te mea verba loquéris eis non est quòd ex eis tanquam de tuis infléris: Ex me, inquit, eis annúntia.

[ocr errors]

SABBAT O. AD MATUTINU M. Pfalmi notati pro III. Nocturno Sabbati, ut in Pfalterio, 131. De libro Apocalypfis beáti Joánnis Apoftoli. Lectio j. Cap. 22. T ofténdit mihi flúEvo aqua vita vium aquæ fpléndidum tanquam cryftallum, procedentem de fede Dei & Agni. In médio platéæ ejus, & ex utráque parte flúminis lignum vitæ, áfferens fructus duodecim, per menfes singulos reddens fruce tum fuum, & fólia ligni

ad fanitátem géntium. Et > omne maledictum non erit ámpliùs.... Et dixit mihi: Hæc verba fideliffima funt & vera. Et Dóminus Deus fpirituum Prophe

[ocr errors]

tárum mifit Angelum fuum ofténdere fervis fuis quæ opórtet fieri citò. Et ecce vénio velóciter. Beátus qui cuftódit verba prophetiæ libri hujus. Et ego Joánnes, qui audívi, & vidi hæc..... Et dicit mihi: Ne fignaveris verba prophetiæ libri hujus: tempus enim propè est. Qui nocet, noceat adhuc : & qui in sórdibus eft, fordéfcat adhuc : & qui juftus eft, juftificétur adhuc: & fanctus, fanctificétur adhuc. Ecce vénio citò, & merces mea mecum eft, réddere unicuique fecúndum ópera fua.

[merged small][ocr errors]

Lectio ij. Go fun Alpha & Omega, primus & principium & finis. Beáti, qui lavant ftolas fuas in sánguine Agni; ut fit potéftas eórum in ligno vitæ, & per portas intrent in civitátem. Foris canes & venéfici

& impudici & homicídæ, & idólis ferviéntes, & omnis qui amat & facit mendácium.

و

Ego Jefus mifi Angelum meum teftificári vobis hæc in Eccléfiis. Ego fum radix & genus David, ftella fpléndida & matutína. Et fpíritus & fponfa dicunt: Veni. Et qui audit, dicat: Veni. Et qui fitit, véniat: & qui vult, accipiat aquam vitæ gra.

audiénti verba prophetiæ libri hujus: Si quis apposúerit ad hæc, appónet Deus fuper illum plagas fcriptas in libro ifto. Et fi quis diminúerit de verbis libri prophetiæ hujus, áuferet Deus partem ejus de libro vitæ, & de civitáte fancta & de his quæ fcripta funt in libro ifto. Dicit qui teftimónium pérhibet istórum : Etiam vénio citò: Amen. Veni, Dómine Jefu. Grátia Dómini noftri Jefu Chrifti cum ómnibus vobis. Amen.

[ocr errors]

CANON. Et Concilio Moguntino. An. 813. Can. 10. Lérici in doctrína, in lectiónibus, in pfalmis, hymnis & cánticis, exercítio jugi incúmbant. Tales enim debent effe qui divinis cúltibus fe mancipándos ftudent exhibé

tiæ óperam dant, doctrina grátiam pópulis adminiftrent.

AD VESPERAS. Omnia ut in primis Vefperis Dominica in Albis 356. exceptis iis quæ fequuntur.

Capitulum. Rom. 10.

Sconfitears in one, tuo

in corde tuo credideris quòd Deus illum fufcitávit a mórtuis, falvus eris. Hymnus, Venére, 375. . Redémit nos ab inimicis noftris; R. Quóniam in ætérnum mifericórdia ejus. Pf. 135.

[ocr errors]

Ad Magnif. Ant. 8. G. Nunc vado ad eum qui mifit me ; & nemo ex vobis intérrogat me: Quò vadis? Expedit vobis ut ego vadam ; allelúia. Joan. 16.

Orat. Deus,ut ad Laudes. DOMINICA IV Poft Pafcha. AD MATUTINUM. Omnia ut in Dominica fecunda poft Pafcha, 385. exceptis iis quæ fequuntur. Pfalmi e I. Nocturno Dominicæ, ut in Pfalterio, 2. Incipit Epiftola cathólica beáti Jacóbi Apóftoli. Lectio j. Cap. 1. Acóbus Dei & Dómi

[ocr errors]

fervus, duodecim tribubus, quæ funt in difperfióne falútem. Omne gáudium exiftimáte, Fratres mei, cùm in tentatiónes várias incidéritis:fcién tes quòd probátio fidei veftræ patientiam operátur. Patiéntia autem opus perfectum habet, ut fitis perfecti & integri, in nullo deficiéntes. Si quis autem veftrum indiget fapiéntiâ, póftulet a Deo, qui dat omnibus affluénter, & non impróperat; & dabitur ei. Poftulet autem in fide nihil hæfiians: qui enim hæfitat, símilis eft fluctui maris, qui a vento movétur & circumfertur. Non ergo æftimet homo ille quod accipiat áliquid a Dómino.

2

[blocks in formation]

terat effe nifi per hóminem refurréctio; quóniam [ficut per hóminem mors, ita & per hóminem refurréctio mortuórum.] Ergo refurréxit homo, quóniam homo mórtuus eft: refufcitátus homo, fed resúfcitans Deus. Tunc fecúndum carnem homo; nunc per ómnia Deus : nunc enim fecúndum carnem jam non nóvimus Chrif tum, fed carnis grátiam tenémus; ut ipfum primitias quiefcéntium, ipfum primogénitum ex mortuis novérimus. Primítiæ útique ejufdem funt géneris atque natúræ, cujus & réliqui fructus , quorum pro lætióre proventu primitíva Deo múnera deferúntur, facrum munus. pro ómnibus, & quafi reparátæ quædam libámina naturæ. Primitiæ ergo quiefcéntium Chriftus. Sed utrùm fuórum quiefcéntium, qui quafi mortis exsórtes dulci quodam fopóre teneántur, an ómnium mortuórum? Sed [ ficut in Adam omnes moriúntur, ita & in Chrifto omnes vivificabúntur.] Itaque ficut primítiæ mortis in Adam, ita étiam primítiæ refurrectiónis in Chrifto.

. Per vicos, 387. Lectio fancti Evangélii fecúndum Joánnem. Lectio iij. Cap. 16. IN illo témpore; Dixit Jefus difcipulis fuis: Vado ad eum, qui mifit me; & nemo ex vobis intérrogat me: Quò vadis? Et réliqua. Homília venerabilis Bedæ Presbyteri. Homil. in hoc Evang. inter Eftiv. de Tempore. Ciébat Dóminus ipfe;

difcipulorum córdibus áge rent, quia vidélicet triftitiam magis de abfceffu,

quo eos deséreret, quàm de afcénfu, quo Patrem péteret, lætitiam generárent. Unde benignè confolándo fubjunxit: [ Sed ego veritátem dico vobis: éxpedit vobis ut ego vadam. ] Expedit ut forma fervi veftris fubtrahátur afpéctibus, quatenus amor Divinitátis árctiùs veftris infigátur in méntibus. Expedit ut notam vobis for mam coelo inferam, quátenus majóri per hoc defidério illuc fufpirétis, ficque fufpenfis ad fupérna córdibus veftris, ad accipiénda jam Spíritus fancti dona capaces fiátis.

R. Veritátem dico vo

lúia

bis: éxpedit vobis ut ego vadam. Si abiero, mittam (Paraclétum) ad vos; & Cùm vénerit ille Spíritus veritátis, docebit vos omnem veritátem; † Alleallelúia. . Vos bonis donabo majóribus quàm habuiftis ab initio & fcrétis quia ego Dóminus. * Cùm vénerit. Glória. † Allelúia. Joan. 16. Ezech. 36. Te Deum.

AD LAUDES. Antiphona ut in Dominica in Albis, 359. Pfalmi cum Cantico de Dominica. Capitulum. Coloff. 1. Hriftus eft caput cór

poris Eccléfiae, qui eft principium, primogénitus ex mórtuis: ut fit in ómnibus ipfe primátum tenens ; quia in ipfo complácuit omnem plenitudinem inhabitáre, & per eum reconciliáre ómnia in ipfum.

Hymnus, Auróra, 372. . Dóminus regnávit, decórem indútus eft; R. Indútus eft Dóminus for titúdinem. Pf. 92.

Ad Bened. Ant. 2. D. Cùm vénerit ( Paraclétus,) árguet mundum de peccáto, & de juftitia, & de judicio; allelúia. Joan. 16.

« ÀÌÀü°è¼Ó »