471 IN DIE SANCTO PENTECOSTES. SOLEMN E. IN PRIMIS VESPERIS. Pfalmi de Sabbato. Antiphona, z. toni. D. Ominus dixit (Mó Dyfi:). Vade ad pópulum, & fanctifica illos: defcéndet Dóminus coram emni plebe fuper montem Sínai; allelúia. Exod. 19. Ant. 1. g. Ecce cœpérunt audiri tonitrua, ac micáre fúlgura, & nubes densiffima operire montem, clangórque búccinæ perftrepébat; allel. Exod. 19. Ant. 3. a. Habitávit glória Dómini fuper Sínai: erat autem fpécies glória Dómini quafi ignis ardens fuper vérticem montis, in confpectu filiórum Ifrael; allelúia. Exod. 24. Ant. 7. d. Dixit Dóminus ad Móyfen: Afcénde ad me ; dabo tibi tábulas lapideas,& legem ac man dáta quæ fcripfi; allelúia. Exod. 24 Ant. 4. E. Dedit Dómi nus Móyfi in monte Sinai duas tábulas teftimonii lapídeas,fcriptas dígito Dei; allelúia. Exod. 31. Capitulum. Jer. 31. Ecit Dominus: & féCce dies vénient, di riam dómui Ifrael & dómui Juda fedus novum; non fecúndum pactum quod pépigi cum pátribus eórum. R. Hoc erit pactum, quod fériam cum domo Ifrael, dicit Dóminus :: Dabo legem meam in vifcéribus córum, & in corde eórum* Scribam eam; & ero eis in Deum, & ipfi erunt mihi in pópu lum; † Allelúia, allelúia... .Non in tabulis lapídeis, fed in tábulis cordis carná-libus. * Scribam. Glória Patri. † Allelúia. Jer. 31. 2: Cor. 3. Hymnus. VENI, fupérne SpírBenigne pauperum Pater,. tus, Donátor alme múnerum, Coléfte méntium jubar. Oratio: Tu cordis hofpes inti- D Eus, qui facraménto mus, Dulcis labórum tu quies; inchoatæ feftivitátis univérfam Eccléfiam tuam in omni gente & natióne fanétíficas; in totam mundi latitúdinem Spíritûs tui fancti dona diffúnde; Per Dóminum.....in unitáte ejúfdem. AD COMPLETORIUM. Pfalmi de Sabbato. Ant. 8. c. Effundátur fuper nos Spíritus de excélfo, & erit fecúritas ufque in fempiternum ; allelúia. If. 32. Hymnus. LLUMINATOR Spíri Certántibus da vincere, IL Victóribus da præmia. Amen.. Hac Doxologia, Sitlaus Patri, laus. Filio, dicitur in fine Hymnorum ufque ad Vefperas Sabbati fequentis. V. Emittes Spíritum tuum, & creabúntur : R. Et renovábis fáciem terræ. Pf. 103. Ad Magnif. Ant. 1. J. Si miniftratio mortis, litteris deformáta in lapídibus, fuit in glória: quómodo non magis miniftrátio Spiritûs erit in glória? allelúia. 2. Cor. 3. tus Tu nocte fis lux méntium; O fons amóris, córdium. Optáta fis pax & quies! ADÉSTO te vocántibus, Donis tuis nos récrea, Da gratiárum múnera, Da præmiórum gáudia. SIT laus Patri,laus Fílio; Sit & tibi laus, Spíritus, Afflánte quo mentes facris Lucent & ardent ígnibus. Amen. Ad Nunc dimittis. Ant. 5. a. Allelúia, quàm bonus & fuávis eft., Dómine, allelúia; Spíritus tuus in ómnibus! allelúia, allelúia. Sap. 12. Loco Orationis, Vifita, dicitur Oratio fequens per totam Hebdomadam. V Oratio. Eritas tua, quæfumus Dómine lúceat in córdibus noftris, & per grátiam fancti Spíritûs omnis fálfitas inimici deftruátur; Per Dóminum..... in unitáte ejufdem Spíritûs fancti Deus, per ómnia. AD MATUTINUM. Invitatorium. Allelúia: Spíritum veritátis, qui a Patre procédit, * Veníte, adorémus; allelúia. Joan. 15. Pfalmus, Veníte 2. Hymnus. SOLEMNIS inftabat dies, Quâ Chriftus in cœlum redux A Patre promiffum fuis Erat datúrus Spíritum. HORA diéi tértiâ, Apóftolis orántibus, Repéntè de cœlo fonus. Deum venire núntiat.. NON litteram faxo datam Jam nunc Deus tonans jubet; Sed témperans fe córdibus Amóre legem pérficit. SEDERE fupra singulos Linguæ videntur ignea, Suóque fanétus Spíritus Omnes replévit Númine. QUOD intus afflávit Deus, Linguis disértis próferunt; Novis loquéntes vócibus, Fantur Dei magnália. GRÆCI, Latíni, Bárbari, Gens omnis illos áudiit; Et quifque mirátur fuâ Linguâ loqui viros rudes. JUDEA tunc plenos mero Incúfat amens ; at Petrus Falfum profári pérfidos, Joéle tefte, comprobat.. SIT laus Patri, laus Fílio, Sit & tibi laus, Spíritus Afflánte quo mentes facris Lucent & ardent ígnibus. Amen. AD NOCTURNUM. Ant. 3. a. Deus majeftátis intónuit; vox Dómini in virtúte, vox Dómini in magnificéntia ; allelúia. Pfalm. Afférte Dómino, 83. Ant. 1. a. Dedit vocem fuam, mota eft terra: Dóminus virtútum nobifcum; allelúia. De Actibus Apoftolorum. Lectio j. Cap. 2. Um compleréntur dies Pentecoftes, erant omnes páriter in eodem loco: & factus eft repentè de cœlo fonus,tanquamadveniéntis fpíritûsveheméntis, & replevit totam domum ubi erant fedéntes. Et apparuérunt illis difpertitæ linguæ tanquã ignis, feditque fupra singulos eórum. Et repléti funt omnes Spiritu fan&to, & cœpérunt loqui váriis linguis, prout Spiritus fanctus dabat éloqui illis. Erant autem in Jerúfalem habitántes Judæi, viri religiófi ex omni natióne quæ fub cœlo eft. Factâ autem hac voce, convénit multitúdo, & mente confúfa eft, quó partes Libyæ, quæ eft circa Cyrénen, & ádvenæ Románi, Judæi quoque & Prosélyti, Cretes & Arabes, audivimus eos loquéntes noftris linguis magnália Dei. R. Numerábitis feptem hebdómadas plenas: * Et vocábitis hunc diem celebérrimum, atque fanctiffimum. Legítimum fempitérnum erit in generatiónibus veftris ; allelúia, allelúia. . Paraclétum Spíritum fan&tum mittet Pater in nómine meo.* Et vocábitis. Glória. Repetitur . Numerábitis, ufque ad. Levit. 23. Joan. 14. Sermo fancti Leónis Papæ. Serm. 1. de Pentecofte, c. I. Lectio ij. Hodiernam niam audiébat unufquif- Hiram folemni que linguâ fuâ illos loquéntes. Stupébant autem omnes & mirabántur, dicéntes: Nonne ecce omnes ifti, qui loquúntur, Galilæi funt; & quómodo nos audivimus unufquifque linguam noftram, in qua nati fumus? Parthi, & Medi & Elamitæ, & qui hábitant Mefopotámiam, Judæam & Cappadóciam, Pontum & Afiam, Phrygiam & Pamphíliam, Ægyptum & tátem, Dile&tiffimi, in præcipuis feftis effe venerándam, ómnium Catholicórum corda cognófcunt: nec dúbium eft, quanta huic diéi reverentia debeátur, quem Spíritus fanctus excellentiffimo fui muneris miráculo confecrávit.Nam ab illo die,quo Dóminus fuper omnem cœlórum altitúdinem ad déxteram Dei Patris confefsúrus afcéndit, décimus ifte eft, qui ab ejufdem Rom. 5. Refurrectióne quinquagé-In dextera. Deut. 33fimus nobis in eo, a quo cœpit,illúxit; magna myftéria in fe & véterum Sacramentórum cóntinens & novórum: quibus manifeftíffimè declarátur, & grátiam prænuntiátam fuiffe per legem, & legem implétam effe per grátiam. Sicut enim Hebræo quondàm pópulo ab Ægyptiis liberáto, quinquagefimo die poft immolatiónem agni, lex data eft in mon Lectio fancti Evangéli Si quis diligit me, H te Sina: ita poft Paffió- tus repentino sónitu nem Dómini, quâ verus Dei Agnus occifus eft, quinquagefimo a Refurrectióne ipsius die in Apóftolos, plebémque credéntium Spíritus fanétus illápfus eft: ut fácilè diligens Chriftiánus agnófcat initia véteris Teftaménti Evangélicis miniftráffe principiis, & ab eodem Spíritu cónditum fedus fecúndum, a quo primum fúerat inftitútum. R. Dóminus de Sínai venit: * In déxtera ejus ígnea lex; diléxit pópulos, & qui appropinquant pédibus ejus, accipient de doctrina illius; allelúia, allelúia. . Cháritas Dei diffúfa eft in córdibus noftris, per Spíritum fanctum, qui datus eft nobis. fuper difcipulos venit mentéfque carnálium in fui amorem permutávit : & foris apparéntibus linguis ígneis, intus facta funt corda flammántia: quia dum Deum in ignis visió, ne fufcipiunt, per amó rem fuáviter arsérunt. Ipfe namque Spíritus fanctus amor eft. Unde & Joánnes dicit: [ Deus cháritas eft. ] Qui ergo mente integrâ Deum desíderat, profectò jam habet quem amat. Neque enim quifquam poffet Deum diligere, fi eum quem diligit, non habéret. Sed eccè, fi unufquifque veftrum requirátur, an díligat Deum; totâ fiduciâ & fecúrâ mente refpóndet: Diligo. In ipfo autem |