segni tui. Regnum tuum regnum ómnium fæculórum, * & dominátio tua in omni generatióne, & generatióné. Fidélis Dóminus in ómnibus verbis fuis,* * & fanctus in ómnibus opéribus fuis. Allevat Dóminus omnes qui córruunt & érigit

omnes elifos.

*

Oculi ómnium in te fperant, Dómine; * & tu das efcam illórum in témpore opportúno.

*

Aperis tu manum tuam,* & imples omne ánimal benedictióne.

Ant. Fidélis Dóminus in ómnibus verbis finis. -Ant. 4. E. Voluntátem. Altera divifio Pfalmi 144. Uftus Dóminus in óm

fancto ejus in fæculum, & in fæculum fæculi.

Ant. Voluntátem timéntium fe fáciet & falvos fáciet eos.

AD COMPLETORIUM. Ant. 4. a. Consérva me. Pfalmus 13.

Ixit insípiens in corde fuo: * Non eft Deus. Corrupti funt, & abominábiles facti funt in ftúdiis fuis: non eft qui fáciat bonum, non eft ufque ad

unum.

*

Dóminus de cœlo profpéxit fuper filios hominum; ut videat fi eft intélligens, aut requírens Deum.

Omnes declinavérunt fimul inútiles facti funt: non eft qui fáciat bonum

*

Prope eft Dóminus óm nibus invocántibus eum, ómnibus invocántibus eum in veritáte.

Voluntátem timéntium fe fáciet; & deprecatiónem eórum exáudiet, & falvos fáciet eos.

Cuftodit Dóminus omnes diligéntes fe, * & omnes peccatóres difpérdet. Laudatiónem Domini loquétur os meum: & benedicat omnis caro nómini

*

Sepúlcrum patens eft guttur eórum: linguis fuis, dolósè agébant; venénum áfpidum fub lábiis có

*

Dóminum non invocavérunt : illic trepidavérunt timóre ubi non erat timor, Quóniam Dóminus in generatióne jufta eft: consílium inopis confudiftis," quóniam Dóminus fpes ejus eft.

*

Quis dabit ex Sion falu táre Ifrael?* cùm avérterit Dóminus captivitátem plebis fuæ, exultábit Ja cob, & lætábitur Ifrael.

Pfalmus 14. Omine, quis habi

Pfalmus 15. Onsérva me, Dómine, quóniam fperávi in te.*Dixi Dómino: Deus meus es tu, quóniam bonórum meórum non eges Sanctis, qui funt in ter ra ejus, * mirificávit omnes voluntátes meas in eis. Multiplicátæ funt infirmitátes eórum: * póstea acceléravérunt.

Non congregábo conventícula eórum de fanguí→ nibus: nec memor ero nóminum eórum per lábia

mea.

tuo? *

aut quis requiéfcet in monte fancto tuo? Qui ingréditur fine mácula, & operátur juftitiam. Qui loquitur veritátem in corde fuo; * qui non egit dolum in lingua fua. Nec fecit próximo fuo malum: * & oppróbrium non accépit advérfus próximos fuos.

Ad nihilum deduétus eft

in confpéctu ejus malígnus: timéntes autem Dóminum gloríficat. Qui jurat próximo fuo, & non décipit; qui pe cúniam fuam non dedit ad usúram, & múnera fuper innocentem non accépit.

Qui facit hæc non

tis meæ & cálicis mei: tu es qui reftitues hæreditátem meam mihi.

Funes cecidérunt mihi in præcláris: *étenim hærédi tas mea præclára eft mihi.

Benedícam Dóminum qui tribuit mihi intellectum: * infuper & ufque ad noctem increpuérunt

me renes mei.

Providébam Dóminum

in confpéétu meo femper: * quóniam a dextris eft mihi, ne commóvear. Propter hoc lætátum eft cor meum & exultávit lingua mea : infuper & caro mea requiéfcet in fpe.

*

Quóniam non derelín-. ques ánimam meam in

inferno:: nec dabis fanctum tuum vidére corruptiónem.

Notas mihi fecifti vias vitæ, adimplébis me lætítiâ cum vultu tuo: *delectatiónes in dextera tua ufque in finem.

Ant.Consérva me,Dómine, quóniam fperávi in te. Hymnus, pag. 32. Reliqua ut ad Completo rium Feria fecunda, p. 51. FERIA QUINTA. AD MATUTINUM. IN I. NOCTURNO.

Ant. 3. b. Deus nofter.

Pfalmus 44. E verbum bonum: dico ego ópera mea regi. Lingua mea cálamus fcribæ * velóciter fcribéntis. Speciófus formâ præ filiis hóminum, diffúfa eft grátia in lábüs tuis: * proptérea benedixit te Deus in ætér

Ructávit cor meum

corda inimicórum regis. Sedes tua, Deus, in fæculum fæculi: * virga directiónis virga regni tui. Dilexifti juftitiam, & odífti iniquitátem: * prop→ térea unxit te, Deus, Deus tuus óleo lætitiæ præ consórtibus tuis,

Myrrha & gutta & cáfia a veftiméntis tuis a dómibus ebúrneis: * ex quibus delectavérunt te filæ regum in honóre tuo. Divifio Pfalmi 44.

A Stitt regina a dextris

tuis in veftitu deaurá→ to, *circumdata varietáte. Audi, filia, & vide, & inclína aurem tuam : * & oblivifcere pópulum tuum, & domum patris tui.

Et concupifcet rex deeórem tuum: * quóniam ipfe eft Dóminus Deus tuus, & adorábunt eum

*

Et filiæ Tyri in munéri→ bus: vultum tuum deprecabúntur omnes dívites plebis.

Omnis glória ejus filiæ regis ab intus; * in fimbriis aureis circumamicta varietátibus.

Adducéntur regi virgi nes poft eam: * próxima ejus afferéntur tibi.

Afferéntur in lætitia &

exultatióne : * adducéntur in templum regis.

Pro pátribus tuis nati funt tibi filii: * conftitues eos príncipes fuper omnem

Pfalmus 45.

confi

dígia fuper terram : âuferens bella ufque ad finem terræ.

Arcum cónteret, & confringet arma : * & fcuta combúret igni.

Vacáte & vidéte quóniam ego fum Deus: *exaltábor in géntibus, & exaltábor in terra.

Dóminus virtútum nobif

in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis. Proptérea non timébimus dum turbábitur terra, * & transferéntur montes in cor maris.

Ant. Deus nofter refúgium & virtus, adjútor in tribulatiónibus. IN II. NOCTURNO Ant. 4. d. Vifitásti. Pfalmus 64. E decet hymnus

*

funt aquæ eórum : conturbáti funt montes in fortitúdine ejus.

Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: *fanctificávit tabernáculum fuum Altiffimus

Deus in médio ejus non commovébitur : * adjuvábit eam Deus mane di

kículo.

tibi reddétur votum in Jerúfalem.

Exáudi oratiónem meã: ad te omnis caro véniet.

Verba iniquórum prævaluérunt fuper nos: * & impietatibus noftris tu propitiáberis.

Beátus quem elegifti & affumpsífti : * inhabitábit in átriis tuis. Replébimur in bonis domus tuæ : * fanctum eft templum tuum mirábile in æquitáte.

.

Exáudi nos Deus falutáris nofter; * fpes ómnium finium terræ, & in mari longè