In U.

SAN CT Æ
AMBIANENSIS

ECCLESIÆ

illuftriffimi & Reverendissimi in Christo Patris Domini

D. LUDOVICI FRANCISCI GABRIELIS
D'ORLEANS DE LA MOTTE, Ambianenfis
Episcopi auctoritate , & ejusdem Ecclesiæ Capituli
consensu editum.

PARS VERNA
Venit X. lib. non compactum.

AMBIANI
Apud viduam CAROL 1 CAR O N-H U BAULT,
Typographi , e regione sancti Martini.

M. DCC. XLVI.
CUMPRIVILEGIO REGIS.

LUDOVICUS FRANCISCUS

GABRIEL MISERATIONE DIVINA, & Sanctæ Sedis Apoftolicæ gratiâ, Epilcopus 'Ambianensis,

CLERO AMBIANENSI Salutem & Benedictionem in Chrifto Jesu.

P

RO noftra Pastorali follicitudine curavimus , Fratres charisimi , in vestros ufus promulgandum novum Ambianense Breviarium , opus jam diu a vobis experitum ,

& alliduo labore nunc tandem confectum; cui dum reverentia accedet ex antiquo Ecclefiæ more uni Deo unâ & eadem formula preces adhibendi {peramus accesuram pariter aliquam commendationem ex delectu reram, ex ordine precum , ex difpofitione partium quibus totum conftat, & ex multiplici fructul quem vos , au&ore Deo, percepturos inde confidimusa

ral. 5.

Docet quidem fidelis & constans tradicio fuisse in Ecclefia Catholica jam inde ab ejus incunabulis certum quemdam ac conftitutum ordinem precum publicarum , quas e Psalmis , cæterifque facræ Scripturæ libris defumptas nunquam deftitit offerre Deo , & pergit offerre quotidianas. Quin & facer ille precandi ritus

ä Judais ad nos usque defluxit. Constituerant enim 1. Pa

David & Salomon Sacerdotes & Levitas qui ante
arcain Domini in Sanctuario depositam Hymnis &
Canticis , ftatis diebus & horis Déi laudes celebrarent.
Inde apud Judæos tanta in Sabbatis & Festis religio.

Inde discepta & fervata religiosè consuetudo precandi Ad. statis horis , atque iis præfertim quibus offerebatur juge 2.&3. sacrificium , Tertiâ videlicet & Nona.

Jam multò ante Sancti Hieronymi ætatem idem ille , qui postmodum invaluit , diversis horarum vicibus Deo

supplicandi ritus vigebat. Is enim ad Lætam fcribens de S. Hi- Paula filiæ inftitutione : Afsuescat , inquit, ad Oraeron, tiones & Pfalmos nocte surgere , mane Hymnos Epift.

canere , Tertiâ , Sextâ, Nonâ stare in acie quasi bellatrix Christi , accensâque lucernâ offerre Sacrificium vespertinum.

Sed Ecclefia quæ semper a Spiritu Santo regitur , præter Scripturas facras , legi decrevit Martyrum aéta , Sanctorum gesta , quin & Patrum Homilias feu conciones facras. Voluit præterea ad Pfalmos & Cantica accedere Hymnos atque Antiphonas & alia, quæ ad fidelium mores informandos plurimùm conducere judicavit. Quæ quidem omnia constituit sapientiffime exceptis enim iis quæ ad fidem & mores pertinent , in quibus nec pasa, nec paffura eft unquam immutationem ullam ; potest illa , prout exigit fidelium utilitas , ritus suos mutare. Ecclefia Romana , ceterarum mater & magistra , id fibi juris semper ufurpa'yit :

: eumque subfecutæ funt Ecclesiæ quæ propriis Bre•viariis utuntur. Legitimas quidem mutationum causas induxit temporum fucceffio : quæ enim documenta aliquandiu utilia fiuerunt propter grasantes hærefes aut inorum corruptelas ; eadem destructis tum erroribias tum vitiis , novisque emergentibus, funt minus utilia.

7.