Di bella gloria amante Fabro quasi divino Quanti nacquero in Flora Nell' altera Babelle varie favelle I piu profondi arcani e Ch' à Ingegni sovrumani Non batta il Tempo l'ale, Dammi tua dolce Cetra Io che in riva del Arno ( Del sig. ANTONIO FRANCINI, Gentilhuomo Fiorentino. JOANNI MILTONI LONDINENSI. Juveni patria, virtutibus eximio, VIRO qui multa peregrinatione, studio cuncta orbis terrarum loca perspexit, ut novus Ulysses omnia ubique ab omnibus apprehenderet : Polyglotto, in cujus ore linguæ jam deperdita sic reviviscunt, ut idiomata omnia sint in ejus laudibus infacunda; et jure ea percallet, ut admirationes et plausus populorum ab propria sapientia excitatos intelligat: Illi, cujus animi dotes corporisque sensus ad admirationem commovent, et per ipsam motum cuique auferunt; cujus opera ad plausus hortantur, sed venustate vocem laudatoribus adimunt: Cui in memoria totus orbis ; in intellectu sapientia; in voluntate ardor gloriæ ; in ore eloquentia; harmonicos cælestium sphærarum sonitus astronomia duce audienti; characteres mirabilium naturæ, per quos Dei magnitudo describitur, magistra philosophia legenti; antiquitatum latebras, vetustatis excidia, eruditionis ambages, comite assidua autorum lectione, Exquirenti, restauranti, percurrenti: At cur nitor in arduum ? Illi in cujus virtutibus evulgandis ora Famäe non sufficiant, nec hominum stupor in laudandis satis est, reverentiæ et amoris ergo hoc ejus meritis debitum admirationis tributum offert CAROLUS Datus, Patricius Florentinus, Tanto homini servus, tantæ virtutis amator. ELEGIARUM LIBER. ELEG. I. AD CAROLUM DEODATUM, 5 TANDEM, chare, tuæ mihi pervenere tabellæ, Pertulit et voces nuncia charta tuas; Pertulit, occidua Deva Cestrensis ab ora Vergivium prono qua petit amne salum. Multum, crede, juvat terras aluisse remotas Pectus amans nostri, tamque fidele caput, Quodque mihi lepidum tellus longinqua sodalem Debet, at unde brevi reddere jussa velit. Me tenet urbs reflua quam Thamesis alluit unda, Meque, nec invitum, patria dulcis habet. Jam nec arundiferum mihi cura revisere Camum, Nec dudum vetiti me laris angit amor : Nuda necarva placent, umbrasque negantia molles; Quam male Phoebicolis convenit ille locus ! Nec duri libet usque minas perferre Magistri, 15 10 9 Vergivium] Drayton's Polyolb. s. i. p. 656, vol. ii. 'these rough Vergivian seas.' The Irish sea. Warton. reflua] Buchanan's Ps. xcvii. 3. 'Quas vagus oceanus refluis complectitur undis.' Todd. Lucan. Phars. vi. 810. "Quem Tibridis abluat unda.' Tibull. iii. 5. Lotichii El. i. 1. “Me tenet hiberno sub sidere Menalis Ursæ.' Sannazar. lib. i. El, i. 20 Cæteraque ingenio non subeunda meo. Et vacuum curis otia grata sequi, Laetus et exilii conditione fruor. Ille Tomitano Aebilis exul agro ; Neve foret victo laus tibi prima, Maro. Tempora nam licet hic placidis dare libera Musis, Et totum rapiunt me, mea vita, libri. Excipit hinc fessum sinuosi pompa theatri, Et vocat ad plausus garrula scena suos. Seu catus auditur senior, seu prodigus hæres, Seu procus, aut posita casside miles adest, Sive decennali foecundus lite patronus Detonat inculto barbara verba foro; Sæpe vafer gnato succurrit servus amanti, Et nasum rigidi fallit ubique patris ; Sæpe novos illic virgo mirata calores Quid sit amor nescit, dum quoque nescit, amat. Sive cruentatum furiosa Tragoedia sceptrum Quassat, et effusis crinibus ora rotat; Et dolet, et specto, juvat et spectasse dolendo, Interdum et lacrymis dulcis amaror inest; 30 35 40 17 hoc] No authority for 'hoc' being short. 24 Neve] Tickell and Fenton read • Victorive foret.' Todd. 2A garrula] The vowel made short before sc. 32 burbara] He probably means the play of • Ignoramus.' Warton, VOL. III. |