ELEGIARUM LIBER. Quid juvat humana tingere cæde manus? Nobileque in pectus certas acuisse sagittas, Semideamque animam sede fugasse sua?" Ut matutino cum juga sole rubent. 30 3-4 40 Non dea tam variis ornavit floribus hortos Aura sub innumeris humida nata rosis. 32 Roscidus] Ov. Fast. ii. 314. Hesperus et fusco roscidus ibat equo.' Warton. 33 Tartessiaco] Ov. Met. xiv. 416. Buchanan de Sphoer. L. i. p. 126. rus mergitur undis.' Warton. 50 Martial Ep. ix. 46. Tartessiacis cum Tau 50 domus] Luciferi domus' is the palace of the Sun. See Ipse racemiferis dum densas vitibus umbras, 55 60 Agmina gemmatis plaudunt cœlestia pennis, 66 ELEG. IV. ANNO ETATIS 18. Ad THOMAM JUNIUM præceptorem suum, apud mercatores Anglicos Hamburgæ agentes, Pastoris munere fungentem. CURRE per immensum subito, mea litera, pontum ; I, pete Teutonicos læve per æquor agros: Segnes rumpe moras, et nil, precor, obstet eunti, Et festinantis nil remoretur iter. Prolusiones, p. 120, and not as T. Warton conjectured, the abode of Satan. Ipse ego Sicanio frænantem carcere ventos Æolon, et virides sollicitabo Deos, Cæruleamque suis comitatam Dorida Nymphis, Ut tibi dent placidam per sua regna viam. At tu, si poteris, celeres tibi sume jugales, Vecta quibus Colchis fugit ab ore viri; Aut queis Triptolemus Scythicas devenit in oras, Gratas Eleusina missus ab urbe puer. Atque ubi Germanas flavere videbis arenas, Ditis ad Hamburgæ monia flecte gradum, Dicitur occiso quæ ducere nomen ab Hama, Cimbrica quem fertur clava dedisse neci: Vivit ibi antiquæ clarus pietatis honore 5 10 15 Præsul, Christicolas pascere doctus oves; Ille quidem est animæ plusquam pars altera nostræ, Dimidio vitæ vivere cogor ego. Hei mihi quot pelagi, quot montes interjecti, Me faciunt alia parte carere mei! 20 Charior ille mihi, quam tu, doctissime Graium, 5 Sicanio] The two first syllables of 'Sicanius,' are used either long or short. 5 frænantem] Ov. Met. xiv. 224, ' Æolon Hippotaden frænantem carcere ventos.' Warten. 24 Cliniadi] Alcibiades, the son of Clinias, descended from a son of the Telamonian Ajax. Warton. Lustrabam, et bifidi sacra vireta jugi; Pieriosque hausi latices; Clioque favente, Castalio sparsi læta ter ora mero. 30 35 Flammeus at signum ter viderat arietis Ethon, 41 45 Mulcentem gremio pignora chara suo. Forsitan aut veterum prælarga volumina patrum Versantem, aut veri biblia sacra Dei: Cœlestive animas saturantem rore tenellas; Grande salutiferæ religionis opus. Utque solet, multam sit dicere cura salutem, Dicere quam decuit, si modo adesset, herum. Hæc quoque, paulum oculos in humum defixa moVerba verecundo sis memor ore loqui: [destos, Hæc tibi, si teneris vacat inter prælia Musis, Mittit ab Angliaco littore fida manus. Accipe sinceram, quamvis sit sera, salutem; Fiat et hoc ipso gratior illa tibi. Sera quidem, sed vera fuit, quam casta recepit 55 Icaris a lento Penelopeia viro. 33 viderat] Some editions 'vidit,' as Tonson's, in 1695, and 1727. 49 Todd. modestos] Ov. Am. iii. vi. 67. 'Illa oculos humum dejecta modestos.' Warton. Ast ego quid volui manifestum tollere crimen, 60 65 10 75 Neve moras ultra ducere passus Amor; Nam vaga Fama refert, heu nuntia vera malorum! In tibi finitimis bella tumere locis, Teque tuamque urbem truculento milite cingi, Et jam Saxonicos arma parasse duces. Te circum late campos populatur Enyo, Et sata carne virum jam cruor arva rigat; Germanisque suum concessit Thracia Martem, Illuc Odrysios Mars pater egit equos; Perpetuoque comans jam deflorescit oliva, Fugit et ærisonam Diva perosa tubam, Fugit io terris, et jam non ultima virgo Creditur ad superas justa volasse domos. Te tamen interea belli circumsonat horror, Vivis et ignoto solus inopsque solo; Et, tibi quam patrii non exhibuere penates, 4 solus] Ov. Met. xiv. 217, Solus, inops, exspes,' &c. Warton. 80 85 |