30 3+ Quid juvat humana tingere cæde manus ? Nobileque in pectus certas acuisse sagittas, Semideamque animam sede fugasse sua?" Talia dum lacrymans alto sub pectore volvo, Roscidus occiduis Hesperus exit aquis, Et Tartessiaco submerserat æquore currum Phebus, ab Eoo littore mensus iter : Nec mora, membra cavo posui refovenda cubili, Condiderant oculos noxque soporque meos; Cum mihi visus eram lato spatiarier agro: Heu! nequit ingenium visa referre meum. Ut matutino cum juga sole rubent. Vestitu nituit multicolore solum : Alcinoi, Zephyro Chloris amata levi. Ditior Hesperio flavet arena Tago. Aura sub innumeris humida nata rosis, Luciferi regis fingitur esse domus. 50 6 32 Roscidus] Ov. Fast. ii. 314. Hesperus et fusco roscidus ibat equo.' Warton. 33 Tartessiaco] Ov. Met. xiv. 416. Martial Ep. ix. 46. Buchanan de Sphær. L. i. p. 126. •Tartessiacis cum Taurus mergitur undis. Warton, 50 domus] · Luciferi domus' is the palace of the Sun. See 55 Ipse racemiferis dum densas vitibus umbras, Et pellucentes miror ubique locos, Sidereum nitido fulsit in ore jubar; Infula divinum cinxerat alba caput. Dumque senex tali incedit venerandus amictu, Intremuit læto florea terra sono. Pura triumphali personat æthra tuba. Hosque aliquis placido misit ab ore sonos: [tat, “ Nate veni, et patrii felix cape gaudia regni, Semper abhinc duro, nate, labore vaca. Dixit, et aligeræ tetigerunt nablia turmæ; 66 At mihi cum tenebris aurea pulsa quies. Flebam turbatos Cephaleia pellice somnos: Talia contingant somnia sæpe mihi. 60 ELEG. IV. ANNO ÆTATIS 18. Ad THOMAM JUNIUM præceptorem suum, apud mercatores Anglicos Hamburgæ agentes, Pastoris munere fungentem. CURRE per immensum subito, mea litera, pontum; ; I, pete Teutonicos læve per æquor agros : Segnes rumpe moras, et nil, precor, obstet eunti, Et festinantis nil remoretur iter. Prolusiones, p. 120, and not as T. Warton conjectured, the abude of Satan. 5 10 15 Ipse ego Sicanio frænantem carcere ventos Æolon, et virides sollicitabo Deos, Ceruleamque suis comitatam Dorida Nymphis, Ut tibi dent placidam per sua regna viam. At tu, si poteris, celeres tibi sume jugales, Vecta quibus Colchis fugit ab ore viri ; Aut queis Triptolemus Scythicas devenit in oras, Gratas Eleusina missus ab urbe puer. Atque ubi Germanas flavere videbis arenas, Ditis ad Hamburgæ moenia flecte gradum, Dicitur occiso quæ ducere nomen ab Hama, Cimbrica quem fertur clava dedisse neci: Vivit ibi antiquæ clarus pietatis honore Præsul, Christicolas pascere doctus oves ; Dimidio vitæ vivere cogor ego. Me faciunt alia parte carere mei ! Cliniadi, pronepos qui Telamonis erat; Quamque Stagyrites generoso magnus alumno, 25 Quem peperit Lybico Chaonis alma Jovi. Qualis Amyntorides, qualis Philyrëius heros Myrmidonum regi, talis et ille mihi. Primus ego Aonios illo, præeunte, recessus 5 Sicanio] The two first syllables of 'Sicanius,' are used either long or short. frænantem] Ov. Met. xiv. 224, Cliniadi] Alcibiades, the son of Clinias, descended from a son of the Telamonian Ajax. Warton. 20 5 24 317 35 41 Lustrabam, et bifidi sacra vireta jugi; Castalio sparsi læta ter ora mero. Induxitque auro lanea terga novo; Gramine, bisque tuas abstulit Auster opes : Aut linguæ dulces aure bibisse sonos. Quam sit opus monitis, res docet ipsa, vides. Mulcentem gremio pignora chara suo. Versantem, aut veri biblia sacra Dei: Grande salutiferæ religionis opus. Dicere quam decuit, si modo adesset, herum. Verba verecundo sis memor ore loqui: [destos, Mittit ab Angliaco littore fida manus. Fiat et hoc ipso gratior illa tibi. Icaris a lento Penelopeia viro. 45 33 viderat] Some editions' vidit,' as Tonson's, in 1695, and 1727. Todd. 49 modestos] Ov. Am. iii. vi. 67. • Illa oculos humum dejecta modestcs.' Warton. 60 10 Ast ego quid volui manifestum tollere crimen, Ipse quod ex omni parte levare nequit? Et pudet officium deseruisse suum. Crimina diminui, quæ patuere, solent. Vulnifico pronos nec rapit ungue leo. Sæpe sarissiferi crudelia pectora Thracis 05 Supplicis ad mæstas delicuere preces : Extensæque manus avertunt fulminis ictus, Placat et iratos hostia parva Deos. Jamque diu scripsisse tibi fuit impetus illi, Neve moras ultra ducere passus Amor; In tibi finitimis bella tumere locis, Et jam Saxonicos arma parasse duces. Et sata carne virum jam cruor arva rigat; Germanisque suum concessit Thracia Martem, Illuc Odrysios Mars pater egit equos; Perpetuoque comans jam deflorescit oliva, Fugit et ærisonam Diva perosa tubam, Fugit io terris, et jam non ultima virgo Creditur ad superas justa volasse domos. Te tamen interea belli circumsonat horror, Vivis et ignoto solus inopsque solo; Et, tibi quam patrii non exhibuere penates, Et solus] Ov. Met, xiv. 217, Solus, inops, exspes,' &c. Warton. 75 80 85 |