Damnavit celeres in sua damna manus; Parva licet, grato dona tulisse animo! Nunc periere mihi et fætus, et ipse parens. 10 XIII. AD CHRISTINAM SUECORUM REGINAM, NOMINE CROMWELLI. Bellipotens virgo, septem regina trionum, Christina, Arctoi lucida stella poli! rugas, 1 a 1 regina] There is a close resemblance between the two first lines of this address, and the opening of Nic Heinsius's Verses to Christina, p. 53. * Belligeros virgo quæ temperas alma T'riones,' &c. and . Sidus inocciduum, septem Regina Trionum Faxque Lycaoniæ clarior igne facis.' p. 139. and p. 140, ' Regina victrix, germen acre Bellona, Arctoa Pallas !' ? poli] Resembles a line in his tutor A. Gill's verses, p. 91. Inclyta Carolides, qui nunc moderatur Adolphus, Pene sub Arctoi sidere regna poli. • Utque] Var. Lect. sicque.' 'ora fero. ver. 7, at tibi. Todd. Toland first printed these lines in his life of Milton, p. 123, and ascribes them indecisively to Milton or Marvell ; consult Warton's note, ed. Todd, vi. 267. I wish Mr. Warton had, by a few minutes' application of his fine poetical genius, secured these lines against the attempt of other versifiers; but Exequor et populi fortia jussa manu. Nec sunt hi vultus regibus usque truces. SYLVARUM LIBER. IN OBITUM PROCANCELLARII, MEDICI. ANNO ÆTATIS 17. Parere fati discite legibus, läpeti colitis nepotes. Per tenebras Stygis ire certum est. 5 as he has passed them unnöticed, I shall venture to give my translation. Christina! warrior-maid, who rul'st alone; Not always cruel to the monarch's crown. V Si destinatam pellere dextera Æmathiâ jacuisset Oetâ : Ense Locro, Jove lacrymante. Ægiali soror usa virgâ. Numenque trinum fallere si queant Artes medentům, ignotaque gramina, Non gnarus herbarum Machaon Eurypyli cecidisset hasta : Læsisset et nec te, Philyreie, Sagitta Echidnæ perlita sanguine; Nec tela te fulmenque avitum, Cæse puer genitricis alvo. Tuque, O alumno major Apolline, 11 Nessi] Hor. Epod. xvii. 31. • Atro delibutus Hercules Nessi cruore. Warton. 18 Telegoni] Ov. Ep. Pont. iii. i. 123. Telegonive pürens.' Absyrtus is called ' Ægialius' by Justin. H. Lib. xlii. c. 3. Verba Hecateia' is from Ov. Metam. xiv. 44. 'Hecateia carmina miscet.' · Warton, Todd. Tuque, O alumno] The 'O' is wrongly left open in this 29 verse. 29 Apolline] Certainly read • Apollinis.' Warton. 30 35 Gentis togatæ cui regimen datum, Et mediis Helicon in undis; Horribiles barathri recessus. At fila rupit Persephone tua, Irata, cum te viderit artibus, Succoque pollenti, tot atris Faucibus eripuisse mortis. Colende Præses, membra precor tua Molli quiescant cespite, et ex tuo Crescant rosæ calthæque busto, Purpureoque hyacinthus ore. Sit mite de te judicium Æaci, Subrideatque Etnæa Proserpina ; Interque felices perennis Elysio spatiére campo. 40 45 IN QUINTUM NOVEMBRIS. ANNO ÆTATIS 17. Jam pius extrema veniens läcobus ab arcto, 31 Cirrha] The third line of the Alcaic ends with two dissyllables 'Cirrha luget,' which can be defended but by very few examples from Horace. The accent ought also to be on the fiftka or sixth syllable. calthæ] See Prolusiones, p. 76. 43 5 15 Sceptra Caledoniis conjunxerat Anglica Scotis : per immensum terrarum erraverat orbem, videt virtutis amantes, 20 25 * Anglica] Vowel made short before Sc. is olivifera] Ov. Fast. iii. 151, "Primus oliviferis Romam deductus ab arvis.' Warton. 33 Summanus] i.e. Pluto. Ov. Fast. vi. 731. Warton. |