She dwelt among the untrodden Ways. Pascua Doveni lambunt ubi devia fontes, G. A. C. M. (ex WORDSWORTHIO.) Terminus. Regia cui pellex non est audita Cloaca? Nomen ab infausta pellice Fossa trahit. Fumivomi currus gestamine si petis Urbem, Terminus est rapidae non procul inde viae. Terminus est statio furum notissuma: si qvem Pressit onus nimium, parte levatur opum. Terminus ille viae mihi ter fuit: adcidit eheu Adcidit ut nobis ter minus esset opum. R. S. Lydia. Emta tibi sunt mel, dentes, cerussa, capilli: T. S. H. (ex Anth. Gr.) Γαστέρι Δουλεύοντες. Δαὶς μέλεται Πυλάδῃ, συνάγει θ ̓ ἃς ἰχθύας ἅλμη, οὐρανὸς ὄρνιθας γαῖά τε θῆρας ἔχει. εἴσι δ ̓ ἐκεῖ πέλανοί τε καὶ ἰσχάδες ἠδὲ πλακοῦντες, κοὐκ ὀλίγον μάζης καὶ γλυκεροῦ μέλιτος. πρὸς τοῖσδ ̓ ἔστιν ἐκεῖ πολλῷ μαλακώτατος οἶνος, ὅνπερ ἔχει Λέσβος καὶ Θάσος ἠδὲ Χίος. ἡ ῥα φιλους ἐκάλει πάντας πρὸς δαῖτα τοσαύτην ; οὐ μὰ θεούς· ἔφαγεν πάντα μόνος Πυλάδης. Qvom morte captus occidit Terentinus, O stulte : caupo maestus et coqvus luget, J. II. Τῇ Παφίῃ τὸ κάτοπτρον. Do Veneri speculum: nunqvam non illa refulget: P. (ex Auth. Gr.) Vivax Phoenix, unica semper Avis. Χ. Ὄρνις ὁ φοίνιξ ἐστὶ θαύμαστος πάνυ· ὕλης γὰρ οὗτος Ἰνδικῆς ἄρχει μόνος τέλος τ ̓ ἐν ἔτεσι χιλίοις κάμπτει βίον. 4. Αλλ' εἰ μακρὰν ζῆν, ὡς θάνῃς οἶος, τόδε φοίνικός ἐστιν, ἑκατὸν εἰς ἔτη μόνον τείνας βίον τόνδ', εὐχερῶς φοίνιξ ἔσει. Qvae nunc ab atavis nostra discrepantia est! nostri vix tot exsistunt dies. S. Votum. Molle caput, dormis: O si essem Somnus, ut ista Possem agere excubias ante supercilia. Sic addicta fores mihi tota, neqve aemulus esset Qvi vigilis claudit lumina nocte Iovis. P. (ex Anth. Gr.) Senectus. Pauper eram iuvenis: senior ditescere coepi: Tunc aderat mihi posse frui, qvom cetera deerant : K. (ex Anth. Gr.) Ad Alexandrum Ventriloquum. Crudeli lingvam Philomelae vulnere Tereus Ventre nihil novi frugalius, inqvit Aqvinas; J. P. Nemo hercule Nemo. Esse Aliqvis pueros inter vis, Naevole: primum De rhedisqve dehinc et eqvis, ceu doctus agaso, Οἵτινες αὐχοῦσιν Τινὲς ἔμμεναι Οὔτινες ὄντες, ὕστερον εἰς λώβην πάντας ἄγει Νέμεσις· ἀλλ' ὅσσοι Τινὲς ὄντες ἑαυτοῖς Οὔτινές εἰσιν, Αἰδὼς καὶ μεῖζον τοῖσδε δίδωσι κλέος. C. H. Pamphagus. Mortuus es: sed adhuc positas in limite silvae R. M. D. (ex Anth. Gr.) Homo sum, nihil Humani a me alienum puto. Dixit, Amo Venerem, Bacchum, convivia, Daphnis, Qvomqve homo sim, tali nomine digna seqvor. Siste, precor, paullum, respondi protinus; erras: Non homo, qvom facis haec, sed fera, Daphni, mihi es. W. D. Ad Amicum mortuum. Splendebas supero sub fornice nuper Eous: Timocritus. H. J. (ex Anth. Gr.) Hic fruitur sacro per secla perennia somno C. J. J. (ex Anth. Gr.) Fortuna. Hic cinis agricolae, nautae deponitur illic: T. S. H. (ex Anth. Gr.) |