Ad Philomelam. Αηδὸν ἐν θαλλοῖσιν εὐφύλλοις λιγὺ πάλαι γὰρ ᾄδουσ ̓ ἀλλ ̓ ἀεί ποθ ̓ ὑστέρα J. R. Versus relegati. Vos, mihi tam cari qvondam, nunc qvaerite, versus, Non iterum pueri laeto vos pectore cantent, Nil aliud praeter nostrum celebrastis amorem ; Sic, ut aqva scripti paucas durastis in horas, Abite nunc, qvo fert aqva. Κ. Done into English by Will Shakspeare. Gentles, perchance you wonder at this show; This beauteous lady Thisby is, certain. To meet at Ninus' tomb, there, there to woo. And finds his trusty Thisby's mantle slain. His dagger drew, and died. For all the rest, Pyramus. Sweet Moon, I thank thee for thy sunny beams; Ἐκ τῆς ἐλεεινοτάτης κωμῳδίας, ἐν ᾗ Πυραμοῦ καὶ Θίσ βης οικτρότατα παθήματα διηγεῖται ὁ ποιητής. Παράβασις. Ὦ θεώμενοι, τάχ ̓ ἴσως θαυμάσεσθε τὴν θέαν. ἀλλ ̓ ἔτ ̓, ἔστ ̓ ἂν πάντα φράσῃ τἀληθές, θαυμάζετε. ἄνδρα τόνδε Πυραμὸν ὄντ ̓ ἴστ ̓, ἢν βούλησθ ̓ εἰδέναι, Θίσβη γὰρ παῖς καλλιπρόσωπος δήλη 'στ' ἐκεινηΐ. ἁνὴρ δ' οὕμπλεως χάλικος καὶ πηλοῦ μιμήσεται τεῖχος τοὐπίτριπτον, ἐραστὰ διεῖργον τὼ δύο. τώδε γὰρ τείχους δι ̓ ὁπῆς ἀσμένως τρισαθλίω νῦν πρὸς ἀλλήλω ψιθυρίζουσ'· ἃ μηδεὶς θαυμάσῃ. ἄνδρα κεῖνον δ ̓, ὃς κύν ̓ ἰπνόν τ ̓ ἔχει κακάνθης βάτον, σελήνης πρόσωπον ὁρᾶθ'· ἦν γὰρ βούλησθ ̓ εἰδέναι, τώδ ̓ οὐκ αἰσχύνεσθον ἐραστὰ Σεληναίας σέλας εἰς Νίνου τύμβον προαπαντῶντε καὶ παίζοντ ̓ ἐκεῖ. θηρίον τόδ ̓ αὖ χαροπόν, λέονθ ̓ ὃν κικλήσκομεν, Θίσβην πιστήν· ἐρχομένη δ ̓ ἡ παῖς νυκτὸς ἔφθασεν ἐξέπληξ ̓ εἴτ ̓ οὖν ἐφόβησ ̓ ὧδε γὰρ τρανῶς ἐρῶ. φεύγουσαν δὲ θοιμάτιον λανθάνει πίπτον χαμαί, χώ λέων γνάθοις ἀκάθαρτος χραίνει μιαιφόνοις. κἀν τῷδ ̓ ἡδὺς ὑψικόμας μειρακίσκος προσμολὼν κτάμενον εὗρε θοιμάτιον Θίσβης πιστῆς Πυραμός. φασγάνῳ δὲ τῷ φοβερῷ τῷ φονῶντι φασγάνῳ φλᾷ φλογωπὸν φοιταλέος φοινίαν φίλην φρένα. εἶτα, Θίσβη γὰρ παρέμεινεν μόρου σκιᾶς ὕπο, ἔγχος εἵλκυσ ̓, εἶτ ̓ ἔθανεν. τἄλλα δ ̓ οὖν πάνθ' ὡς ἔχει, ἡ σελήνη, τὼ δύ ̓ ἐραστά, τὸ τεῖχος, χὡ λέων, οἵδ ̓ ἀφηγείσθων τάδ', ἕως ἐνθαδὶ μένουσ ̓ ἔτι. Ἐκ τῆς αὐτῆς κωμῳδίας λείψανον. Π. Δια Σελήνη, σὲ δὲ μαρμαρυγῆς ἄγαμαι τῆς ἡλιοειδούς. ἄγαμαι δῆτ ̓, ὦ δια Σελήνη, σελαγεῖς σέλας οἵνεκα λαμπρόν For by thy gracious golden glittering streams, I trust to taste of truest Thisby's sight. But mark-poor knight, What dreadful dole is here? Eyes, do you see? How can it be? O dainty duck! O dear! What, stained with blood? O fates, come, come! Quail, crush, conclude, and quell! O breathe not his Name. O breathe not his name, let it sleep in the shade But the night-dew that falls, though in silence it weeps, Shall brighten with verdure the grave where he sleeps; And the tear that we shed, though in secret it rolls, Shall long keep his memory green in our souls. Moore. ὑπὸ γὰρ τοῖς σοῖς χρυσορύτοισιν χλιδανοῖς χαρίεσσι ῥεέθροις ὄψιν Θίσβης τῆς πιστοτάτης πίστις πάρα πάγχυ πάσασθαι. στὰρ οὐχὶ μενεῖς; φεῦ τῆς ὕβρεως ὦ νηττάριον, τάδ ̓ ἂν εἴη; κακθλίβετε, κατα πεπαύσθω. R. S. Sileatur. Ah nomen sileatur, in umbra dormiat illa, Sed qvi nocte cadunt etiam sine murmure rores Inqve animis nostris nomen servarit amici K Κ. |