INDEX
QUESTIONUM DISPUTATIO PREVIA. De Sacrâ
Theologiâ. Pag. I QUESTIO PRIMA. De nomine, definitione, divifione, exiftentiâ feu neceffitate Theologia. 2 ARTICULUS PRIMUS. De nomine & definitione Theologia.
ARTICULUS II. De variis Theologia divifioni
bus. ARTICULUS III. De exiftentiâ feu neceffitate Theologia. PRIMA CONCLUSIO. Admittenda eft facra doctrina feu Theologia, qua fecundùm fubftantiam Spectata, toti Ecclefia fimpliciter neceffaria eft, non fingulis hominibus. SECUNDA CONCLUSIO. Theologia ratione modi feu methodi quâ in Scholis traditur, non eft fimpliciter toti Ecclefia neceffaria: utiliffima tamen eft fidei myfteriis exponendis, ac contrariis Novatorum erroribus refellendis. ARTICULUS IV. De ufu rationis & humana Philofophia in rebus Theologicis pertractandis. An, & quis ille fit admittendus.
PRIMA CONCLUSIO. In rebus fidei ac Theologicis admitti debet humane rationis ac Philofophia ufus, modò legitimus fit, ac intra fines debitos fe contineat.
SECUNDA CONCLUSIO. Humana ratio
fidei fubjici debet, non præponi; ei fubfervire, non dominari: adeoque Religionis Chriflione mysteria non funt ad legem & normam rationis exploranda & definienda.
TERTIA CONCLUSIO. Ratio & fides non pugnant inter fe ; neque fides eft contra, sed supra aut prater rationem. Objectiones.
QUESTIO SECUNDA. De naturâ & objecto Theologia.
ARTICULUS PRIMUS. An Theologia fit fcien- tia vel fapientia. CONCLUSIO. Theologia ftricte ad fenfum Phi- lofophorum non eft fcientia, nec fapientia. Meritò tamen dici poteft ac debet fenfu latiori tametfi verò &proprio, fcientia & fapientia. Objectiones contra primam Conclufionis partem. Objectiones contra fecundam Conclufionis.partem. 60 ARTICULUS II. De objecto Theologia. PRIMA CONCLUSIO. Objectum materiale Theologie, eft omnis propofitio qua per discursum col- ligi poteft ex revelatis à Deo. 646 SECUNDA CONCLUSIO. Objectum formale Theologia, eft omnis propofitio Theologica, spectata quatenus deducibilis per difcurfum ex revelatis à
Deo. ibid. TERTIA CONCLUSIO. Objectum Theologia adaquatum & communitatis, ut vocant, eft ens divinum quatenus per difcurfum cognofcibile ex re-
velatis à Deo. 65 QUARTA CONCLUSIO. Objectum Theo- logie adequatum attributionis, eft Deus fub ratione ibid.
QUINTA CONCLUSIO. Objectum formale quod Theologia adaquatum, Deus eft fub ratione deitatis. 67 SEXTA CONCLUSIO. Objectum formale quo feu motivum Theologia, eft revelatio divina, feu veracitas divina & auctoritas prima veritatis reve- lantis, quatenus applicata per difcurfum. SEPTIMA CONCLUSIO. Objectum formale fub quo Theologia movetur ad cognitionem fui ob- jecti, eft obfcuritas & inevidentia. ibid. QUESTIO TERTIA. De proprietatibus Theologia. ARTICULUS PRIMUS. An Theologia fit una Specie fcientia.
CONCLUSIO. Theologia eft una fpecie fcientia, tùm in conclufionibus que educuntur ex duplici pra- missâ de fide, tum in aliis que educuntur ex unâ pramifsâ de fide,&alterâ naturali. Objectiones.
ARTICULUS II. An Theologia fit fupernatu ralis, & certior aliis quibufcunque fcientiis natu- ralibus.
PRIMA CONCLUSIO. Conclufiones Theologica certitudine vincunt ac fuperant quafcunque fcien-
tias naturales.
Objectiones.
SECUNDA CONCLUSIO. Conclufio Theo- logica precise, feu quatenus conclufio eft ex pramiffis per difcurfum dedučła, ad fidem non pertinet, nee confequenter aqualis eft cum fide certitudinis. Objectiones.
ARTICULUS III. An Theologia fubalterne- tur fcientia Dei & Reatorum.
CONCLUSIO. Theologia noftra non est fubalter
nata fcientia Dei & Beatorum.
ARTICULUS IV. Utrum & quomodo Theologia fit argumentativa.
PRIMA CONCLUSIO. Theologia noftra eft argumentativa.
SECUNDA CONCLUSIO. Theologia que na- turalis Philofophia operâ & principiis utitur, potest evidenter ac pofitivè ea principia demonftrare que funt lumine ipfo naturali cognita atque perfpeita. Item poteft demonstrare Deum effe, & quidem u- num ac perfectiffimum. TERTIA CONCLUSIO. Theologia pofitivè ea principia probare poteft, qua tametfi revelata fint & ad fidem pertineant, in alio tamen tanquam in fonte ac principio continentur, unde necefario con- fecutionis nexu inferuntur.V.g.pofitivè probat Theo- Logus, duas effe in Chrifto voluntates, ex eo quòd due fint in ipfo natura perfecta, divina fcilicet & hu-
QUARTA CONCLUSIO. Poteft aliquando Theologus argumento, ut dicitur, ad hominem, po- fitive probare fua principia prima & immediata, que fola revelatione divinâ cognofcuntur. QUINTA CONCLUSIO. Theologia non potest evidenter ac pofitivè probare, five a priori five à pofteriori, fua prima & immediata principia, que folâ Dei revelatione immediatâ cognofcuntur. 103 SEXTA CONCLUSIO. Theologia faltem ne- gative probare poteft omnia fua principia quacumque illa fint. ibid. QUESTIO QUARTA. De locis Theologi-
Nonnulla regula in ftudio as lectione Scripturarum ob- fervanda.
De Sede Apoftolicâ, feu Romanâ Ecclefiâ, & Summe Pontifice.
De Sanctis Patribus. QUESTIO PRIMA. De exiftentiâ Dei.
ARTICULUS PRIMUS. An fin à naturâ nobis intime impreffa & innata Dei cognitio. ibid. CONCLUSIO. Eft in unoquoque hominum à na- tura intime impreffa exiftentia Des cognitio. 199 Solvuntur Objectiones. ARTICULUS II. An ifta propofitio, Deus eft, fit per fe nota quoad nos.
CONCLUSIO. Propofitio hac, Deus eft, nota eft per fe quoad.nos.
ARTICULUS III. An & quibus argumentis exiftentia Dei demonfirari poffit.
An demonftrari poffit existentia Dei.
PRIMA CONCLUSIO. Exiftentia Dei non
SECUNDA CONCLUSIO. Existemia Dei
poteft demonftrari à priori.
certò ex creaturis demonftratur.
Quibus argumentis demonftretur Deum exiflere. 242 Prima demonftratio Metaphyfica ex Ente necessario.
Alia demonftrationes Metaphyfica ab innatâ Dei notitiâ, à necessitate Entis fummè veri & fummè boni. Demonftrationes phyfica. ex fubordinatione caufarum ad unam primam: Ex temporaneâ mundi produc-
« 이전계속 » |