COMMENDATORY VERSES PREFIXED TO THE SECOND EDITION. IN PARADISUM AMISSAM SUMMI POETÆ JOHANNIS MILTONI. temi Qui legis Amissam Paradisum, grandia magni Carmina Miltoni, quid nisi cuncta legis? Res cunctas, et cunctarum primordia rerum, Et fata, et fines, continet iste liber. Intima panduntur magni penetralia Mundi, Scribitur et toto quicquid in Orbe latet; Terræque, tractusque maris, cælumque profundum, Sulphureumque Erebi flammivomumque specus ; Quæque colunt terras, pontumque, et Tartara cæca, Quæque colunt summi lucida regna poli; Et sine fine Chaos, et sine fine Deus; In Christo erga homines conciliatus amor. Et tamen hæc hodie terra Britanna legit. Quæ canit, et quantâ prælia dira tuba ! Et quæ cælestes pugna deceret agros ! Quantus in ætheriis tollit se Lucifer armis, Atque ipso graditur vix Michaele minor ! Quantis et quam funestis concurritur iris, Dum ferus hic stellas protegit, ille rapit ! Et non mortali desuper igne pluunt, Et metuit pugnæ non superesse suæ. Et currus animes, armaque digna Deo, Erumpunt torvis fulgura luminibus, Admistis flammis insonuere polo, Et cassis dextris irrita tela cadunt ; Infernis certant condere se tenebris. Et quos fama recens vel celebravit anus : Hæc quicunque leget tantum cecinisse putabit Mæonidem ranas, Virgilium culices. S. B., M.D. ON PARADISE LOST WHEN I beheld the Poet blind, yet bold, The sacred truths to fable and old song Yet, as I read, soon growing less severe, Or, if a work so infinite he spanned, Pardon me, mighty Poet; nor despise The majesty which through thy work doth reign Draws the devout, deterring the profane. And things divine thou treat'st of in such state As them preserves, and thee, inviolate. At once delight and horror on us seize; Thou sing'st with so much gravity and ease, And above human flight dost soar aloft With plume so strong, so equal, and so soft. The bird named from the Paradise you sing So never flags, but always keeps on wing. Where could'st thou words of such a compass find ? Whence furnish such a vast expense of mind ? Just Heaven, thee like Tiresias to requite, Well might'st thou scorn thy readers to allure A. M. |