Heroumque actus, imitandaque gefta canebat,
Et chaos, & pofiti latè fundamina mundi,
Reptantefque deos, & alentes numina glandes,
Et nondum Ætneo quæfitum fulmen ab antro.
Denique quid vocis modulamen inane juvabit,
Verborum fenfufque vacans, numerique loquacis?
Silveftres decet ifte choros, non Orphea cantus,
Qui tenuit fluvios & quercubus addidit aures
Carmine, non citharâ, fimulachraque functa canendo
Compulit in lachrymas; habet has à carmine laudes.
Nec tu perge precor facras contemnere Mufas, 56
Nec vanas inopefque puta, quarum ipfe peritus
Munere, mille fonos numeros componis ad aptos,
Millibus & vocem modulis variare canoram
Dotus, Arionii meritò fis nominis hæres.
Nunc tibi quid mirum, fi me genuiffe poëtam
Contigerit, charo fi tam propè fanguine juncti
Cognatas artes, ftudiumque affine fequamur?
Ipfe volens Phoebus fe difpertire duobus,
Altera dona mihi, dedit altera dona parenti,
Dividuumque Deum genitorque puerque tenemus.
Tu tamen ut fimules teneras odiffe Camcenas,
Non odiffe reor, neque enim, pater, ire jubebas
Quà via lata patet, quà pronior area lucri,
Certaque condendi fulget fpes aurea nummi :
Nec rapis ad leges, malè cuftoditaque gentis
Jura, nec infulfis damnas clamoribus aures.
Sed magis excultam cupiens ditefcere mentem,
Me procul urbano ftrepitu, feceffibus altis
Abductum Aoniæ jucunda per otia ripe.
Phœbæo lateri comitem finis ire beatum.
Officium chari taceo commune parentis,
Me pofcunt majora, tuo pater optime fumptu
Cùm mihi Romulea patuit facundia lingua,
Et Latii veneres, & quæ Jovis ora decebant
Grandia magniloquis elata vocabula Graiis,
Addere fua fifti quos jactat Gallia flores,
Et quam degeneri novus Italus ore loquelam
Fundit, barbaricos teftatus voce tumultus,
Quæque Palaeftinus loquitur myfteria vates.
Denique quicquid habet cœlum, fubjectaque cal
Terra parens, terræque & cœlo interfluus aer,
Quicquid & unda tegit, pontique agitabile marme,
Per te noffe licet, per te, fi noffe libebit.
Dimotâque venit fpectanda fcientia nube,
Nudaque confpicuos inclinat ad ofcula vultus,
Ni fugiffe velim, ni fit libâffe moleftum.
I nunc, confer opes quifquis malefanus avitas
Auftriaci gazas, Perüanaque regna præoptas.
Que potuit majora pater tribuiffe, vel ipfe
Jupiter, excepto, donâffet ut omnia, cœlo?
Non potiora dedit, quamvis & tuta fuiffent,
Publica qui juveni commifit lumina nato
Atque Hyperionios currus, & fræna diei,
Et circum undantem radiatâ luce tiaram.
Ergo ego jam do&tæ pars quamlibet ima caterva
Victrices hederas inter, laurofque fedebo,
Jamque nec obfcurus populo mifcebor inerti,
Vitabuntque oculos veftigia noftra profanos.
Efte procul vigiles curæ, procul efte querela,
Invidiæque acies tranfverfo tortilis hirquo,
Sæva nec anguiferos extende calumnia rictus;
In me trifte nihil fœdiffima turba potestis,
Nec veftri fum juris ego; fecuraque tutus
Pectora, vipereo gradiar fublimis ab itu.
At tibi, chare pater, poftquam non æqua Poffe referre datur, nec dona rependere factis, Sit memorâffe fatis, repetitaque munera grato
Percenfere animo, fidæque reponere menti.
Et vos, O noftri juvenilia carmina, lusus, -
Si modo perpetuos fperare audebitis annos,
Et domini fupereffe rogo, lucemque tueri,
Nec fpiffo rapient oblivia nigra fub Orco,
Forfitan has laudes, decantatumque parentis
Nomen, ad exemplum, fero fervabitis ævo.
Σραὴλ ὅτε παῖδες ὅτ ̓ ἀγλαὰ φῦλ ̓ Ιακώβε
Αιγύπλιον λίπε δῆμον, ἀπεχθέα, βαρβαρόφωνον,
Δὴ τότε μένον ἔην ὅσιον γένΘ. υιες Ιδα.
Ἐν δὲ θεὸς λαοῖσι μέγα κρείων βασίλευεν.
Εἶδε, καὶ ἐντροπάδην φύγαδ' ἐξξώησε θάλασσα
Κύματι εἰλυμένη ῥοθίῳ, ὁδ ̓ αὖ ἐσυφελίχθη
Ιρὸς Ιορδάνης ποτὶ ἀργυροειδέα πηγήν.
Ἐκ δ' ὅρεα σκαρθμοισιν απειρέσια κλονέοντο,
Ως κριόν σφριγύωνες ευτραφερῷ ἐν ἀλων.
Βαιότεραι δ' άμα πάσαι ανασκίρτησαν ἐρίπναι,
Οἷα παραὶ σύριγγι φίλῃ ὑπὸ μητέρι ἄρνες.
Τιππε συγ ̓ αἰνὰ θάλασσα πέλως φυγαδ ̓ ἐξξώησα;
Κύματι εἰλυμένη ῥοθίῳ; τὶ δ ̓ ἄς ἐσυφελίχθης
Προς Ιορδάνη ποτὶ ἀργυροειδέα πηγὴν ;
Τίτλ ̓ ὄρεα σκαρθμόισιν ἀπειρέσια κλονέεσθε
Ως κριός σφριγόωνες ευτραφερῶ ἐν ἀλων;
Βαιοτέραι τὶ δ ̓ ἀρ ὑμᾶς ἀνασκίρτησατ ̓ ἐρίπναι,
Οἷα παραὶ σύριγγε φίλη ὑπὸ μητέρι άφνες;
Σείεο γαῖα τρέυσα θεὸν μεγάλ ̓ ἐκτυπέονα
Γαία θεὸν τρείωσ ̓ ὕπαλον σέβας Ἰσσακίδαο,
Ὀς τε καὶ ἐκ σπιλάδων ποταμὸς χέε μορμύροντας,
Κρήνηντ ̓ ἀεναὸν πέτρης ἀπὸ θακρυοέσσης.
Philofophus ad regem quendam, qui eum ignotum & infontem inter reos forte captum infcius damnaverat, τὴν ἐπὶ θανάτῳ πορευόμεν@ hæc fubito mift.
Ὦ ἄνα εἰ ὀλέσης με τόν ἔνομον, ἐδέ τιν ̓ ἀνδρῶν
Λεινὸν ὅλως δράσανα, σοφώτατον ἴσθι κάρηνον
Ρηϊδιῶς ἀφίλοιο, τὸ δ ̓ ἕτερον ιθι νοήσει,
Μαψιδίως δ ̓ ὡς ἔπειται τεὸν πρὸς θυμὸν ὀδερῆ,
Τοιόν δ ̓ ἐκ πόλιν περιώνυμον ἄλκαρ ὀλέσσας.
In effigiei ejus Sculptorem.
̓Αμαθεῖ γεγράφθαι χειρί τήνδε μὲν εἰκόνα
Φαίης τάχ ̓ ἄν, πρὸς εἶδῷ αὐτοφυὲς βλέπων.
Τὸν δ ̓ ἐκλυπωπὸν ἐκ ἐπιγνότες φίλοι
Γελᾶτε φαύλα δυσμίμημα ζωγράφοι.
Ad Salfillum Poetam Romanum ægrotantem.
Mufa greffum quæ volens trahis claudum,
Vulcanoique tarda gaudes inceffu,
Nec fentis illud in loco minus gratum,
Quàm cùm decentes flava Dëiope furas
Alternat aureum ante Junonis le&tum,
Adefdum & hæc s'is verba pauca Salfillo
Refer, Camcena noftra cui tantum eft cordi,
Quamque ille magnis prætulit immeritò divis.
Hæc ergo alumnus ille Londini Milto,
Diebus hifce qui fuum linquens nidum
Polique tractum, (peffimus ubi ventorum,
Infanientis impotenfque pulmonis
Pernix anhela fub Jove exercet flabra)
Venit feraces Itali foli ad glebas,'
Vifum fuperbâ cognitas urbes famâ
Virofque do&æque indolem juventutis,
Tibi optat idem hic faufta multa Salfille,
Habitumque feffo corpori penitùs fanum ;
Cui nunc profunda bilis infestat renes
Præcordiifque fixa damnofum fpirat.
Nec id pepercit impia quòd tu Romano
Tam cultus ore Lefbium condis melos.
O dulce divûm munus, O falus Hebes
Germana! Tuque Phœbe morborum terror
Pythone cæfo, five tu magis Pæan
Libenter audis, hic tuus facerdos eft.
Querceta Fauni, vofque rore vinofo
Colles benigni, mitis Evandri fëdes,
Siquid falubre vallibus frondet veftris,
Levamen ægro ferte certatim vati.
Sic ille charis redditus rursùm Mufis
Vicina dulci prata mulcebit cantu.
Ipfe inter atros emirabitur lucos
Numa, ubi beatum degit otium æternum,
Suam reclivis femper Egeriam fpectans.
Tumidufque & ipfe Tibris hinc delinitus
Spei favebit annuæ colonorum :
Nec in fepulchris ibit obfeffum reges
Nimiùm finiftro laxus irruens loro:
Sed fræna melius temperabit undarum,,
Adufque curvi falfa regna Portumni.
|