quitátem.

in voluntáte tua deduxifti me:* & cum glória fufce

pifti me.

Quid enim mihi eft in
& a te quid vó-

cœlo
lui fuper terram?.

&

Defécit caro mea, cor meum: * Deus cordis mei, & pars mea Deus in ætérnum. Quia ecce qui elóngant fe a te, peribunt perdidifti omnes qui fornicánfur abs te.

*

Quia neque ab Oriénte neque ab Occidéntè, neque a desértis móntibus: quóniam Deus judex eft. Hunc humiliat, & hunc exáltat: * quia calix in manu Dómini vini meri plenus misto.

Et inclinávit ex hoc in hoc: verúmtamen fæx ejus non eft exinanita: * bibent omnes peccatóres terræ. Ego autem annuntiábo in fæculum,* cantáboDeo Jacob.

Et omnia córnua peccatórum confríngam: * & exaltabúntur córnua jufti.

Ant. Deus cordis mei & pars mea Deus in ætér

quéntibus: Nolite exaltáre

cornu.

Nolite extollere in altum cornu veftrumholte loqui adversus Deum, ini

R. Sicut qui invenit fpólia multa. Þ 118.

Preces, fi dicendæ fint, habentur fuperiùs, pag. 56. Oratio conveniens.

Speret Ifrael in Dómiex hoc nunc & uf

no,

EX

*

que in fæculum. Ant.Speret Ifrael in Dómino, ex hoc nunc & ufque in fæculum. Ant. 1. g. Per singulos. Pfalmus 144. Xaltábo te, Deus meus Rex: & benedícam nómini tuo in facu lum, & in fæculum fæculi. Per singulos dies benedícam tibi; * & laudabo nomen tuum in fæculum, & in fæculum fæculi.

*

Magnus Dóminus & laudábilis nimis: *&magnitúdinis ejus non eft finis.

Generátio & generátio laudábit ópera tua * & poténtiam tuam pronúntiábunt.

Miferátor & miséricors Dóminus : multùm miséricors. · Suávis Dóminus univérfis, & miferatiónes ejus fuper ómnia ópera ejus.

Ant. Per singulos dies benedícam tibi, Dómine. Ant.. 5. a. Fidélis. Divifio Pfalmi 144 Onfiteántur tibi, Dóómnia ópera

Cmine

tua : * & sancti tui benedícant tibi.

Glóriam regni tui dicent, * & potentiam tuam loquéntur.

Ut notam fáciant filiis hóminum potentiam tua,* & glóriam magnificéntiæ regni tui.

Regnum tuum regnum omnium fæculórum, * & dominátio tua in omni generatióne, & generationé. Fidélis Dóminus in ómni-

*

Prope eft Dóminus omnibus invocántibus eum ómnibus invocántibus eum in veritate.

Voluntátem timéntium fe fáciet;* & deprecatióné eórum exáudiet, & falvos fáciet eos.

Cuftodit Dominus omnes diligéntesfe, * & omnes peccatóres difpérdet. Laudatiónem Dómini lo quétur os.meum: * & benedícat omnis caro nóminifancto ejus in fæculum, & in fæculum fæculi.

Ant Voluntátem timén– tium fe fáciet & falvos fáciet.eos. Capitulum. Eccli. 15.

in ómnibus opéribus fuis Allevat Dóminus omnes qui córruunt,* & érigit omnes elifos.

Oculi ómnium in te fperant, Dómine; *& tu das efcam illórum in. témpore ⚫pportúno.

hominem &

reliquit eum in manu consílii fui; adjécit mandáta & præcépta fua fi volúeris. mandáta ferváre, confervábunt te.

IN

Hymnus.. NGRATA gens mortá→ hum, Mores profános mittite; Et prona legi Núminis Vovére corda difcite. QUOD terra clamat. & polus, Natúra quod cunétos docet,

Quod lex Tonántis præci pit Amáre Numen discite,

OMNES jubet, quos cón

didit Etérnus ómnium Parens, Amóre necti mútuo : Amáre fratres dífcite. PERENNE pondus glóriæ, Et pura coeli gáudia Præférte nugis sæculi; Amáre vofmet difcite. PRÆSTA,beáta Trinitas, Ut, legis ad facem tuæ, Vitémus omne quod ve

tas,

Sectémur omne quod jubes. Amen. . Fiat cor meum im maculátum in juftificatiónibus tuis; R. Ut non confúndar. Pf. 118.

Ad Magnificat. Ant. 7. G. Non auditóres legis jufti funt apud Deum; fed factóres legis juftificabúntur. Rom. 2.

Preces, ft dicenda fint, habentur poft Laudes Feria fecunda,pag.45. Suffragia verò poft Vefperas ejufdem Feria, pag. 63.

Oratio conveniens.

Dóminus de cœlo profpéxit fuper filios hóminum; ut videat fi eft intélligens, aut requírens Deum.

Omnes declinavérunt; fimul inútiles facti funt:. non eft qui fáciat bonum non eft ufque ad unum. Sepúlcrum patens eft guttur eórum: linguis fuis dolósè agebant ; vené num áfpidum fub lábiis eó

rum..

Quorum os maledictióne & amaritúdine plenum veloces pedes eó

*

eft, rum ad effundéndum sánguinem..

Contritio & infelicitas in viis eórum, & viam pacis non cognovérunt.: eft timor Der ante óculos córum.

non

Ant.-4. a. Consérva me. Pfalmus 13. Done Deus. Ixit insípiens in corde Corrupti funt, & abominábiles facti funt in ftúdiis fuis non eft qui fáciat bonum, non eft ufque ad

timóre ubi non erat. ti

rit Dóminus captivitátem plebis fuæ, exultábit Jacob, & lætábitur Ifrael. Pfalmus 14. Dtábit in tabernáculo Omine, quis habi

tuo?

*

*

aut quis requiéfcet

in monte fancto tuo? Qui ingréditur fine mácula, & operátur juftitiam. Qui loquitur veritátem in corde fuo; * qui non egit dolum in lingua fua. Nec fecit próximo fuo malum: * & oppróbrium non accépit advérfus pró

ximos fuos.

Non congregábo con ventícula eórum de fanguí

nec memor ero

nibus : * nóminum eórum

mea.

Dóminus pars hæreditátis meæ & cálicis mei : tu es qui reftitues hæreditátem meam mihi.

Funes cecidérunt mihi in præcláris: *étenim hæréditas mea præclára eft mihi. Benedícam Dóminum qui tribuit mihi intellectum:* infuper & ufque ad noctem increpuérunt

me renes mei.