prolongavérunt iniquitáté fuam.

*

Dóminus juftus concidit cervices peccatórum : confundántur & convertántur retrórsum omnes qui odérunt Sion. Fiant ficut fenum tectórum, * quod priúfquam evellátur, exáruit.

De quo non implevit mamum fuam qui metit ; * & finum fuum qui manípulos cólligit.

Et non dixérunt qui præteríbant: Benedictio Dómini fuper vos : * benedíximus vobis in nómine Dómini.

Ant. Sæpe expugnavérunt me peccatóres, étenim non potuerunt mihi. Ant. 2. D. Apud te. Pfalmus 129. E profúndis clamávi ad te, Dómine: *

Dómine

meam.

exáudi vocem

Fiant aures tuæ intendéntes * in vocem deprecatiónis meæ. Si iniquitates obfervaveris, Dómine; * Dómine, quis fuftinébit?

Quia apud te propitiátio eft, & propter legem tuam fuftinui te, Dómine. Suftinuit ánima mea in verbo ejus : * fperávit ánima mea in Dómino.

A cuftódia matutina uf

*

qué ad noctem : fperet Ifrael in Dómino.

*

Quia apud Dóminum mifericórdia, & copiófa apud eum redémptio. Et ipfe rédimet Ifrael *ex ómnibus iniquitátibus ejus. Ant. Apud te propitiatio eft, & propter legem tuam fuftinui te, Dómine.

Ant. 6. F. Cuftódi me. Pfalmus 139. Ehomine malo: * a viro Ripeme, Dómine, ab iníquo éripe me.

Qui cogitavérunt iniquitátes in corde ::* tota die conftituebant prælia. Acuérunt linguas fuas ficut ferpéntis: venénum * áfpidum fub lábiis eórum. Custódi me Dómine de manu peccatóris : & ab hominibus iniquis éripe me.

*

Qui cogitavérunt fupplantáre greffus meos: abfcondérunt fupérbi láqueum mihi.

Et funes extendérunt in láqueum:* juxta iter fcándalum pofuerunt mihi.

-Dixi Dómino Deus meus es tu; * exáudi, Dómine,vocem deprecatiónis meæ.

Ant. Cuftódi me, Dó-' mine, de manu peccatóris. Ant. 3. b. Ne tradas.

Divifio Pfalmi 139. Dvirtus falútis meæ, Omine, Dómine

*

obumbráfti fuper caput meum in die belli. Ne tradas me, Dómine, a defidério meo peccatóri: cogitavérunt contra me; ne derelinquas me, ne fortè exalténtur. Caput circuitus eórum:* labor labiórum ipsórum opériet eos.

Cadent fuper eos carbónes,in ignem dejícies eos:* in misériis non fubsistent... Vir linguófus non dirigé tur in terra: * virum injúftum mala cápient in intéritu. Cognóvi quia fáciet Dóminus judícium inopis, & vindictam pauperum. Verumtamen jufti confitebúntur nómini tuo; & habitábunt recti cum vultu tuo.

*

*

Ant, Ne tradas me, Dómine, a defidério meo peccatóri.

In deficiéndo ex me fpiritum meum ; * & tu cognovífti sémitas meas.

In via hac qua ambulábam, * abfcondérunt láqueum mihi.

*

Confiderábam ad déxteram, & vidébam : & non erat qui cognófceret

me.

Périit fuga a me, * & non eft qui requírat áni

mam meam.

*

Educ de cuftodia ánimam meam, ad confiténdum nó mini tuo: * me expéctant jufti, donec retribuas mihi.

CH

óm

Ant. Inténde ad deprecatiónem meam, quia hu miliátus fum nimis. Capitulum. 2. Cor. 5. Háritas Chrifti urget nos,, æftimántes hoc, quóniam fi unus pro nibus mórtuus eft , ergo omnes mórtui funt. Et pro ómnibus mortuus eft Chriftus, ut & qui vivunt, jam non fibi vivant, fed ei qui pro ipfis mortuus eft.

Peccáta quos premunt ju

go:

Qui fanguis in terras fluit,

Veftræ falutis pignus eft.
DIVINA mundi Víctima,
Amándo non fervas mo-
dum :

Cur totus it venis cruor?
Guttam dediffe súfficit.
IMMENSUS hoc amorju-
bet ›
Suáfque dat leges tibi.
Hic folus impónit crucem,
Et crux amánti fit levis.
Chrifte, nos

Sic ergo,
amas?
Salváre fic mundumjuvat?
O ter beátum ! cui licet
Tecum pati, tecum mori.
Qui nos creávit, laus

Patri, Qui nos redémit, Fílio; Fovens redémptos grátiâ, Sit par tibi laus, Spíritus..

Amen.

. Deo fubjécta efto ánima mea, R. Quóniam ab ipfo patiéntia mea. Pf. 61. Ad Magnificat, Ant. 1.D.Confolátur nos Deus in omni tribulatióne noftra, quóniam ficut abundant paffiones Chrifti, ita & per Chriftum abúndat confolátio noftra. 2. Cor. 1.

Oratio conveniens.

peras Feriæ fecundæ,p. 62.

AD COMPLETORIUM.

Ant. 2. D. Deus.
Pfalmus 37.

Domine, ne in furore

*

ne.

tuo árguas me, que in ira tua corripias me. Quóniam fagittæ tuæ infixæ funt mihi, * & confirmáfti fuper me manum

tuam..

*

Non eft sánitas in carne mea a fácie iræ tuæ : non eft pax offibus meis a fácie peccatórum meórum. Quoniam iniquitátes meæ fupergréflæ funt caput me um, & ficut onus grave gravátæ funt fuper me.

a

Putruérunt & corruptæ funt cicatrices meæ fácie infipiéntiæ meæ. Mifer factus fum, & curvátus fum ufque in finem:* tota die contristátus ingrediébar.

Quóniam lumbi mei impléti funt illufiónibus, * & non eft sánitas in carne mea.

Afflictus fum, & humiliátus fum nimis: *rugiébam a géinitu cordis mei.

Dómine, ante te omne defidérium meum : * & gémitus meus a te non eft abfcónditus.

Divifio Pfalmi 37.
Or meum conturbá-

nuntiávi tibi : * pofuifti lácrymas meas in confpéctu

Curis folútus ánxiis,
Dies agébat cándidos.
Mox, pœna peccáti,
labor

Cum patre natos obruit :
Hinc terra cultóris manu
Versánda fpinas prótulit.
OMNES dolóris filii,
Omnes labóri náscimur :
Inter labóres vívimus ;
Labóre vitam cláudimus.
Ar non caret fructu la-
bor;
Factus medéla críminis,
Corpus domat, cor érigit,
Et munit ad cœlum viam.
Qui nos corónat, laus'
Patri

Qui nos redémit, Fílio ;
Almâ juvans nos grátiâ,
Sit par tibi laus, Spíritus."

Amen. IN I. NOCTURNO. Ant. 3. a. Ego. Pfalmus 16.

Xáudi, Dómine, juftí

Etiam meam; *inténde deprecatiónem meam. Auribus pércipe oratiónem meam; non in lábiis dolófis.