Benedícat nos Deus, Deus nofter; benedícat nos Deus, * & métuant eum omnes fines terræ.

Ant. Læténtur & exúltent gentes, quóniam júdicas pópulos in æquitáte, Ant. 7. b. Factus eft. Pfalmus 75 [Otus inJudæa Deus:* in Ifrael magnum nomen ejus. Et factus eft in pace lo* & habitátio

cus ejus, ejus in Sion.

Ibi confrégit poténtias árcuum, fcutum, glá

*

dium, & bellum.

Illuminans tu mirabiliter a móntibus ætérnis : turbáti funt omnes infipiéntes corde.

terræ.

Quóniam cogitátio hó minis confitébitur tibi, & reliquiæ cogitatiónis diem feffum agent tibi.

Vovéte & réddite Dó mino Deo veftro, * omnes qui in circuitu ejus affértis múnera

Terribili & ei qui aufert fpiritum príncipum, * terribili apud reges terræ. Ant. Fa&us eft in pace locus Dómini, & habitátio ejus in Sion.

Ant. 5. a. Judicábit. Cantic. Moyfi. Deut. 32. A loquor; * áudiat terUdíte, cœli , quæ.

ra verba oris mei.
Concréfcat ut plúvia do-
atrína mea ;
* fluat ut ros
elóquium meum,
Quafi imber fuper her-
bam, & quafi ftillæ fuper
grámina : quia nomen
Dómini invocábo.
Date magnificéntia Deo
noftro :*Dei perfécta funt
ópera, & omnes viæ ejus
judícia.

*

Deus fidélis & abfque ulla iniquitáte, juftus & rectus: peccavérunt ei & non filii ejus in fórdi bus:

Generátio prava atque

pervérfa.

*

Hæccine reddis Dómino, pópule tulte & insípiens? Nunquid non ipfe eft pater tuus, qui pofsédit te, & fecit & creavit te? Meménto diérum antiquórum, * cógita generatiónes singulas. Intérroga patrem tuum, & annuntiábit tibi : majóres tuos, & dicent tibi. Quando dividébat Altiffimus gentes, quando feparábat filios Adam, Conftituit términos populórum juxta númerum filiórum Ifrael.

*

Pars autem Dómini pópulus ejus: *Jacob funículus hæreditátis ejus. Invénit eum in terra desérta, in loco horróris, & vaftæ folitúdinis. Circumdúxit eum & dócuit, & cuftodivit quafi pupillam óculi fui. Sicut aquila próvocans ad volándum pullos fuos,* & fuper eos vólitans, Expándit alas fuas & af súmpfit eum, atque portávit in húmeris fuis. Dóminus folus dux ejus * & non erat cum

*

fuit, eo Deus aliénus. Conftituit eum fuper excélfam terram * ut coméderet fructus agrórum: Ut súgeret mel de pe

*

tra, oleúmque, de fax duriffimo;

*

Bútyrum de arménto, & lac de óvibus ; cum ádipe agnórum & aríetum filiórum Bafan:

Et hircos cum medúlla trítici;*& sánguinem uvæ biberet meraciffimum. Incrafsátus eft diléctus & recalcitrávit : * incraf sátus, impinguátus, dilatátus.

Dereliquit Deum factórem fuum ; * & recéffit a Deo falutári fuo.

Provocavérunt eum in diis aliénis; * & in abominatiónibus ad iracúndiam concitavérunt. Immolavérunt dæmóniis & non Deo, ignorábant.

*

*

diis quos

Novi recentéfque venérunt, quos non coluérunt patres eórum.

Deum qui te génuit, dereliquífti; * & oblitus es Dómini creatóris tui.

Vidit Dóminus, & ad iracundiam concitátus eft, quia provocavérunt eum filii fui & filiæ.

*

nam sáperent, & intelligerent, ac noviffima providérent :

*

Quómodo perfequátur unus mille, * & duo fugent decem millia? Nonne ideo quia Deus fuus véndidit eos ? & Dóminus conclufit illos? Non enim eft Deus nofter ut dii eórum ; * & inimíci noftri funt júdices.

De vínea Sodomórum vínea eórum, * & de fube urbánis Gomórrhæ.

Uva eórum,uva fellis; & botri amaríffimi. Feldracónum vinum eð rum;* & venénum áfpidum infanábile.

Nonne hæc cóndita funt apud me ? * & fignáta in thesauris meis?

Mea eft últio, & ego retribuam in témpore; út labátur pes eórum. Juxta eft dies perditiónis; * & adéffe feftinant témpora.

-Judicábit Dóminus pópulum fuum ; * & in fervis fuis miferébitur.

Vidébit quòd infirmáta fit manus ; * & claufi quoque defecérunt, refiduíque consumpti funt.

Et dicet: Ubi funt di eórum, * in quibus habébant fidúciam?

De quorum victimis co

medébant ádipes, * & bi

Pfalmus 116.

omnes gentes:

*lau-i

vos prótegant. Vidéte quòd ego fim folus ; & non fit álius Deus præter me.

*

Ego occidam, & ego vivere fáciam: percútiam, & ego fanábo; * & non

Quóniam confirmáta eft fuper nos mifericórdia ejus, * & véritas Dómini manet in ætérnum. Ant. Confirmáta eft fuper nos mifericórdia Dómini Capitulum. 1. Cor. 9.

*

fit eruere. Levábo ad cœlum manum meam, & dicam : Vivo ego in ætérnum. Si acuero ut fulgur glá

ftádio currunt, omnes quidem currunt, fed unus áccipit bravíum? Sic cúrrite ut comprehendátis. Hymnus.

rit judícium manus mea. Reddam ultiónem hóftibus meis ; * & his qui odérunt me, retribuam. Inebriábo fagittas meas sánguine; & gládius

*

meus devorábit carnes. De cruóre occisórum; & de captivitáte nudáti inimicórum cápitis. Laudáte, gentes, pópulum ejus; quia sánguinem fervórum fuórum ulcifcétur :

lites,

Fortes fide resíftite:
Imménfa promifit Deus
Pio labóri præmia.

NON ille fluxas ac leves Palmas dabit vincéntibus; Sed lucis ætérnæ decus, Et pura femper gaudia. MENTES beátas éxcipit Formófa cœlitum domus:

Hic turba coelis áltior
Subjecta calcat sídera.

CADUCA vobis præmia
Offert levis mundi favor. ·
Vultus ad aftra tóllite ;
En ipfe fit merces Deus.
Huc certa nos fpes évo-

cat.

Huc vota tendant ómnia; Nec térreat brevis labor, Ætérna quos merces ma

net.