* ut fú Dedifti metuéntibus te fignificatiónem, giant a fácie arcus, Ut liberéntur dilécti tui:* falvum fac déxtera tua, & exáudi me. Deus locútus eft in fancto fuo: * lætábor & partibor Síchimam, & convállem tabernaculóru metibor. Meus eft Gálaad & meus eft Manásses : * & Ephraim fortitúdo cápitis Nonne tu, Deus, qui repulifti nos, * & non egrediéris, Deus, in virtútibus noftris? * Da nobis auxílium de tribulatióne, quia vana falus hóminis. In Deo faciémus virtútem: * & ipfe ad nihilum dedúcet tribulántes nos. Pfalmus 78. DEus venérunt gentes in hæreditátem tuam, polluérunt templum fanétum tuum, * pofuérunt Jerúfalem in pomórum custódiam. Pofuérunt morticína fervórum tuórum, efcas volatilibus cœli * carnes fanctórum tuórum béftiis terræ. * & Effudérunt sánguinemeórum tanquam aquam in circúitu Jerúfalem : non erat qui fepeliret. Facti fumus opprobrium vicinis noftris: fubfannátio & illúfio his qui in circúitu noftro funt. Ufquequo, Dómine irafcéris in finem? * accendétur velutignis zelus tuus? * Effúnde iram tuam in gentes, quæ te non novérunt: & in regna quæ nomen tuum non invocavérunt. Quia comedérunt Jacob: * & locum ejus deH foláverunt. Ne memineris iniquitátum noftrárum antiquárum citò anticipent nos mifericordiæ tuæ * quia páuperes facti fumus ni mis. rum Adjuva nos, Deus, falutáris nofter; & propter glóriam nóminis tui, Dómine libera nos * & propitius efto peccátis nof tris propter nomen tuum. Ne fortè dicant in géntibus: Ubi eft Deus eó* ? & innotéfcat in natiónibus coram óculis noftris. Ultio sánguinis fervórum tuórum, qui effufus eft : * intróeat in confpéctu tuo gémitus compeditórum. Secúndum magnitúdinem bráchii tui poffide filios mortificatórum. que compefcáris Deus. Quóniam ecce inimíci tui fonuérunt : * & qui odérunt te extulérunt caput. Super pópulum tuum malignavérunt consíliũ, * & cogitavérunt advérfus fanctos tuos. Dixérunt: Venite & Moab & Agaréni, Gebal & Ammon & Amalec, * alienígenæ cum habitántibus Tyrum. Etenim Affur venit cum facti funt in adjutó illis rium filiis Lot. * Fac illis ficut Mádian & Sífaræ, ficut Jabin in torrente Ćiffon. Difperiérunt in Endor,* facti funt ut ftercus terræ. Pone príncipes eórum ficut Oreb & Zeb, * & Zébee, & Sálmana : Omnes príncipes eórum,*qui dixérunt : Hæreditáte poffideámus fanctuárium Dei. Deus meus, pone illos * & ficut fti Dibi? me táceas nes ut rotam, * pulam ante fáciem venti. * * Et cognófcant quia nomen tibi Dóminus, tu folus Altiffimus in omni terra. Ant. Nos populus tuus, Dómine, & oves páfcuæ tuæ confitébimur tibi in fæculum. B Capitulum. Galat. 6. Onum faciéntes non deficiámus , témpore enim fuo metémus nondeficiéntes. Ergo dum tempus habémus, operémur bonum. * R. breve. Quærite Dóminum Et confirmámini. R. Quærite. Quærite fáciem ejus femper. Et confirmámini. Glória. R. Quærite. Pf. 104. * V. Beáti qui cuftodiunt judicium, R. Et fáciunt juftitiam in omni témpore. Pf. 105. Preces, fi dicenda fint, habentur fuperiùs, pag. 56. AD VESPERAS QUÆ SUNT PRIMÆ DE DOMINICA. DUPLEX MAJUS. Ab Adventu ad Pra- Pfalmus 114. * vocem oratiónis meæ. Quia inclinávit aurem fuam mihi, * & in diébus meis invocábo. Circumdedérunt me do→ lóres mortis, * & perícula inférni invenérunt me. Tribulatiónem & dolórem invéni, * & nomen Dómini invocávi. O Dómine, libera ánimam meam : miséricors Dóminus & juftus, & . Cuftodiens párvulos Dó. * Convértere, ánima mea, in réquiem tuam quia Dóminus benefécit tibi. Quia eripuit ánimam meam de morte * óculos meqs a lacrymis, pedes meos a lapfu. Placébo Dómino * in regióne vivórum. Ant. Convertere, ánima mea,in réquiem tuam, quia Dóminus benefécit tibi. Ant. 1. a. Lætátus fum. Pfalmus 121. Etátus fum in his quæ dicta funt mihi: In domum Dómini ibimus. L E& domum Dómini ibimus: Ant. 7. C. Illic. Pfalmus 132. Cce quàm bonum & quam jucúndum habitáre fratres in unum. Sicut unguéntum in cápite,* quod defcéndit in barbam, barbam Aaron, Quod defcendit in oram veftiménti ejus: * ficut ros Hermon, qui defcendit in montem Sion. Quóniam illic mandávit Dóminus benedictiónem* &vitam ufque in fæculum. Ant. Illic mandávit Dóminus benedictiónem & vitam ufque in fæculum. Ant. 2. D. Si oblitus. Pfalmus 136. SUper flumina Baby lónis illic sédimus & flévimus,* cùm recordarémur Sion. déxtera mea. Memor efto, Dómine, filiórum Edom* in die Jerúsalem; Qui dicunt: Exinanite, exinanite * ufque ad fundaméntum in ea. Fília Babylónis mífera : * beátus, qui retribuet tibi retributionem tuam,quam retribuifti nobis. * Beátus, qui tenébit & allídet párvulos tuos ad petram. Ant. Si oblitus fúero tui, Jerúfalem, oblivióni detur déxtera mea. Ant. 6. F. Ad te. Pfalmus 140. Omine, clamávi ad te, exáudi me: *inténde voci meæ cùm clamávero ad te. Dirigátur orátio mea ficut incénfum in confpéctu tuo: * elevátio mánuum meárum facrificium vefpertínum. Cum hominibus operántibus iniquitátem : * & non communicábo cum eléctis eórum. Corripiet me juftus in mifericórdia, & increpábit me: * óleum autem peccatóris non impínguet caput meum. Quóniam adhuc & orátio mea in beneplácitis eórum;* absorpti funt juncti petræ júdices eórum. Audient verba mea,quóniam potuérunt. * Sicut craffitudo terræ erúpta eft fuper terram Diffipáta funt offa noftra fecus inférnum. * Quia ad te, Dómine, Domine óculi mei, in te fperávi, non auferas ánimam me am. 2 Cuftodi me a láqueo quem ftatuérunt mihi, & a fcandalis operántium. iniquitátem. Cadent in retiáculo ejus peccatóres: finguláriter fum ego donec tranfeam. Ant. Ad te, Dómine óculi mei, in te fperávi. Capitulum. Hebr. 4. Pone, Dómine, cuftó- R Elinquitur fabbatif diam ori meo, * & óftium, circumftantiæ lábiis meis. Non declines cor meum in verba malitiæ ad excusándas excufatiónes in peccátis, * mus pópulo Dei : qui enim ingréflus eft in réquiem ejus, étiam ipfe requiévit ab opéribus fuis, ficut a fuis Deus. Feftinémus ergo ingredi in illam réquiem. |